«Το ότι το Ισραήλ χρειάζεται χώρο και θα τον καταλάβει με κάθε μέσο, νόμιμο ή μη, οικονομικό ή στρατιωτικό, βάναυσο ή μεσσιανικό, είναι πια γεγονός», σημειώνει σε ανάλυσή του ο Μάσιμο Νάβα της Corriere della Sera, ωστόσο στην προκειμένη ο ιταλός δημοσιογράφος δεν αναφέρεται στον συνεχιζόμενο, ακόμα, πόλεμο του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας.

«Εδώ και αρκετό καιρό, εν μέρει λόγω των εντάσεων στην περιοχή, έχει ξεκινήσει μια άλλη “κατάληψη”, αυτή τη φορά δίχως όπλα και χωρίς φιλοδοξίες εδαφικής επέκτασης ή προσάρτησης, αλλά μέσω της μεταφοράς περιουσιακών στοιχείων και ανθρώπων […] που εγκαταλείπουν προσωρινά ή μόνιμα το Ισραήλ. Ο νέος προορισμός είναι η Κύπρος», γράφει ο Νάβα, απαριθμώντας τα βασικά πλεονεκτήματα που προσφέρει η νησιωτική χώρα της Ανατολικής Μεσογείου στους Ισραηλινούς: α) πρόσβαση στην ΕΕ, β) τράπεζες-καταφύγια και γ) εγγύτητα με την πατρίδα τους.

Η ολοένα πιο αισθητή παρουσία των Ισραηλινών στην Κύπρο επιβεβαιώνεται από τον αριθμό των συναγωγών που λειτουργούν σήμερα στο νησί, των τόπων συνάθροισης και των αγορών κατοικιών και οικοπέδων. Ωστόσο, κατά τον Νάβα, το φαινόμενο ανησυχεί τους Κύπριους (ΣΣ. Προφανώς ένα μέρος τους...), οι οποίοι, για λόγους ασφαλείας, επιθυμούν να παραμείνουν σε απόσταση από το χάος της Μέσης Ανατολής, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη πως η αύξηση του εβραϊκού πληθυσμού στο νησί έχει θορυβήσει τις αρχές του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους καθώς, φυσικά, και την Αγκυρα.

Επί τούτου ο Μάσιμο Νάβα παραθέτει ένα εκτενές απόσπασμα από πρόσφατο δημοσίευμα της φιλοκυβερνητικής τουρκικής εφημερίδας Daily Sabah:

«Η Κύπρος βρίσκεται σε μια στρατηγικά κρίσιμη περιοχή λόγω της γεωγραφικής της θέσης, των δυνατοτήτων της ως οδού διαμετακόμισης ενεργειακών πόρων προς τις διεθνείς αγορές και του ρόλου της στην περιφερειακή ασφάλεια. Από αυτή την άποψη το νησί είναι σημαντικό και για το Ισραήλ, το οποίο επιθυμεί να καταστεί περιφερειακός ηγεμόνας. Πρωτοβουλίες όπως o αγωγός EastMed και το Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου είναι ενδεικτικές της στρατηγικής που εφαρμόζει το Ισραήλ να παρέχει ενεργειακούς πόρους στις ευρωπαϊκές αγορές και να διαμορφώσει την περιφερειακή ενεργειακή ισορροπία σύμφωνα με τα συμφέροντά του. Αυτές οι πρωτοβουλίες στοχεύουν στον αποκλεισμό της Τουρκίας και [του ψευδοκράτους, ΣτΜ.] της ΤΔΒΚ από την ενεργειακή εξίσωση […]

»Από την άλλη πλευρά η ελληνοκυπριακή διοίκηση είναι εύκολος στόχος για το Ισραήλ. Τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, η αδύναμη πολιτική ηγεσία, σε συνδυασμό με […] την εξάρτηση του ελληνοκύπριου ηγέτη Νίκου Χριστοδουλίδη από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, καθιστούν τη χώρα τον “αδύναμο κρίκο” στην περιοχή. Επιπλέον η πολιτική εχθρότητας των Ελληνοκυπρίων προς τους Τούρκους και η νοοτροπία “ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου” έχουν δημιουργήσει μια “ανίερη” ελληνοεβραϊκή συμμαχία […] Τον Φεβρουάριο οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών ενισχύθηκαν περαιτέρω, όταν η ελληνοκυπριακή διοίκηση παρέδωσε την ασφάλεια των αεροδρομίων της Λάρνακας και της Πάφου στις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες».

Μετά από αυτές τις εξελίξεις ο ελληνοκυπριακός Τύπος (ΣΣ: εννοεί προφανώς τον προσκείμενο στην αντιπολίτευση) επέκρινε σκληρά τον Χριστοδουλίδη και τον κατηγόρησε για “μεταβίβαση της κυριαρχίας της χώρας στο Ισραήλ”. Η εξάρτηση της ελληνικής πλευράς από το Ισραήλ οξύνθηκε περαιτέρω από τη χρήση των βρετανικών βάσεων […] για υλικοτεχνικούς και επιχειρησιακούς σκοπούς του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και την ευρύτερη Μέση Ανατολή».

Πλέον γίνεται λόγος -γράφει ο Νάβα- για έως και 15.000 Ισραηλινούς που διαμένουν μόνιμα ή προσωρινά στην Κύπρο ενώ τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε τον περασμένο Ιούνιο και ο Στέφανος Στεφάνου: κατά την πρώτη μέρα του 24ου συνεδρίου του κόμματος του, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ παρουσίασε μια σειρά από κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα. Ενας από αυτούς, όπως ανέφερε, «είναι η ανεξέλεγκτη πώληση ακινήτων σε υπηκόους τρίτων χωρών. Αν δεν πάρουμε αποτελεσματικά μέτρα τώρα, κάποια στιγμή θα ανακαλύψουμε ότι η χώρα μας δεν μας ανήκει. Αυτό δεν είναι κινδυνολογία», υπογράμμισε. «Τίθενται επίσης ζητήματα εθνικής ασφάλειας αφού δεν υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας για το ιδιοκτησιακό καθεστώς γύρω από νευραλγικής σημασίας υποδομές», σημείωσε (ΣΣ: παρακάμπτοντας το γεγονός ότι περιοχές όπως η Λεμεσός φιλοξενούν από ετών μια πολυπληθή ρωσική κοινότητα).

Και κάνοντας ειδική αναφορά στις πρακτικές που ακολουθούνται από υπηκόους του Ισραήλ, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ πρόσθεσε πως εσχάτως «βλέπουμε να εξελίσσονται φαινόμενα δημιουργίας κλειστών περιοχών (γκέτο) από υπηκόους του Ισραήλ με δημιουργία σιωνιστικών σχολείων και συναγωγών, με σαρωτικές εξαγορές σημαντικών οικονομικών μονάδων και μεγάλων εκτάσεων γης, την ώρα που σοβαρές εφημερίδες στο Ισραήλ μιλούν για στοχευμένη πολιτική επέκτασης της χώρας στην Κύπρο». «Δεν το λέμε αυτό από ξενοφοβία ούτε από αντισημιτισμό», διευκρίνισε. «Είναι ευθύνη της κυβέρνησης να διασφαλίσει ότι η Κύπρος θα συνεχίσει να ανήκει και να ελέγχεται από τους Κυπρίους στο διηνεκές και, δυστυχώς, δεν βλέπουμε να το κάνει, αλλά συνεχίζει να κλείνει τα μάτια σε αυτό το φαινόμενο», υπογράμμισε.

Την ίδια ώρα, όπως σημειώνει στην ανάλυσή του ο Μάσιμο Νάβα, διάφορες ισραηλινές πηγές επιδιώκουν να στρέψουν την προσοχή στα Κατεχόμενα, κάνοντας λόγο για κέντρα και επιχειρήσεις κατασκοπείας προς όφελος της Χαμάς και κατά του Ισραήλ. Θυμίζοντας πως φέτος συμπληρώθηκαν 51 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο ιταλός δημοσιογράφος σημειώνει πως επί δεκαετίες το Ισραήλ αντιμετώπιζε το Κυπριακό ως ένα μακρινό ελληνοτουρκικό ζήτημα. Πλέον, όμως, ενδέχεται να είναι ζήτημα και του Ισραήλ, καθώς, σύμφωνα, πάντα, με τους Ισραηλινούς, η Βόρεια Κύπρος δύναται να λειτουργεί ως μια διεθνής «no man’s land» που προσφέρει στην Τουρκία αλλά και σε τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Χαμάς απεριόριστη επιχειρησιακή ελευθερία.

«Η περιοχή αποτελεί, πλέον, προκεχωρημένο φυλάκιο του τουρκικού στρατού, φιλοξενώντας εξελιγμένα οπλικά συστήματα, συστήματα κυβερνοεπιτήρησης και υποδομές συλλογής πληροφοριών […] καθώς και μυστικές εγκαταστάσεις τρομοκρατικών οργανώσεων που υποστηρίζονται από την Αγκυρα […]

Η Τουρκία μπορεί να αναπτύσσει οπλισμένα drones από το αεροδρόμιο του Λευκονοίκου -που μετατράπηκε από εγκαταλειμμένο αεροδρόμιο σε βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών εν μέσω περιφερειακών διαφορών για το φυσικό αέριο – πολύ πιο γρήγορα από όσο από τις ηπειρωτικές βάσεις της.

Από τον Μάιο του 2021 η Τουρκία έχει επίσημα εγκαταστήσει εκεί οπλισμένα drones Bayraktar TB2, ενώ τα πιο προηγμένα UAV Akinci παρουσιάστηκαν δημόσια κατά τη διάρκεια στρατιωτικής παρέλασης τον Ιούλιο του 2024. Αυτά τα UAV μπορούν να πλήξουν άμεσα ισραηλινές πλατφόρμες φυσικού αερίου, πολεμικά πλοία και στρατηγικές τοποθεσίες. Και οι προηγμένοι αντιπλοϊκοί πύραυλοι ATMACA της Τουρκίας, με βεληνεκές που υπερβαίνει τα 200 χλμ., θα μπορούσαν να απειλήσουν άμεσα τις θαλάσσιες υποδομές του Ισραήλ, περιλαμβανομένων των κρίσιμων πλατφορμών φυσικού αερίου.

Επιπλέον, ο νέος βαλλιστικός πύραυλος Typhoon της Τουρκίας είναι ικανός να πλήξει με ακρίβεια στόχους σε απόσταση έως και 560 χιλιομέτρων. Σύμφωνα με Δυτικές μυστικές υπηρεσίες, οι πυραυλικές βάσεις στην Κερύνεια και την Αμμόχωστο είναι ήδη έτοιμες για την ανάπτυξή τους, κάτι που θα αποτελεί την πρώτη άμεση βαλλιστική απειλή της Τουρκίας κατά του Ισραήλ, καθώς θα μπορεί να πλήξει την Ιερουσαλήμ, το Τελ Αβίβ και τον κόλπο της Χάιφα», έγραψε σχετικά η ισραηλινή εφημερίδα Israel Hayom.

Ομως όλα όσα αναφέρονται στο ισραηλινό δημοσίευμα, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να καθίστατο τρόπον τινά η Κύπρος ισραηλινή αποικία. Κάνοντας λόγο για «δεύτερο Ισραήλ», η Haaretz ανέφερε ήδη από τον Αύγουστο του 2023 πως «οι Ισραηλινοί συρρέουν στην Κύπρο για να αγοράσουν οτιδήποτε βρεθεί μπροστά τους». Μεταξύ 2021 και 2025 πολίτες του Ισραήλ αγόρασαν πάνω από 1.400 ακίνητα στη Λάρνακα, περισσότερα από 1.100 στη Λεμεσό και περί τα 1.200 στην Πάφο, συχνά κοντά σε λιμάνια, θέρετρα και στρατηγικές τοποθεσίες όπως στρατιωτικές βάσεις. Η ισραηλινή εφημερίδα ανέφερε επίσης πως στην Κύπρο δραστηριοποιούνταν η Μοσάντ, χρησιμοποιώντας την ως βάση για «ασφαλείς επιχειρήσεις».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News