Ο Τζούλιαν Ασάνζ «είναι το Wikileaks». Εχει αφιερώσει τη ζωή του στη διαφάνεια, στο όραμα να ελέγχονται τα κέντρα εξουσίας μέσα από τη δύναμη που προσφέρει το Διαδίκτυο και βασικά το χάκινγκ στο Διαδίκτυο. Τώρα, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η ζωή του έχει περιοριστεί σε τέσσερις τοίχους, στην πραγματικότητα σε δύο μικρά δωμάτια της πρεσβείας του Εκουαδόρ στο Λονδίνο. Εχει τα βασικά: κρεβάτι, ντους, κουζίνα, λάμπα, τηλέφωνο, υπολογιστή. Με μειωμένα τα επίπεδα βιταμίνης D και σε συνεργασία με καμιά δεκαριά χάκερ που δρουν από το Βερολίνο, ο αυστραλός χάκερ συνεχίζει από εκεί τον αγώνα του για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προστασία τους από αυταρχικά καθεστώτα, σαν κι αυτά της Κίνας, ή της Ρωσίας. Αυτά έλεγε ότι ήθελε να πολεμήσει από το 2006, όταν ίδρυσε τo WikiLeaks. Ονειρευόταν να εξαπολύσει μία παγκόσμια επιχείρηση.

Τελικά, όμως, ποιον πολεμά; Η εφημερίδα New York Times εξέτασε τις αποκαλύψεις του WikiLeaks των τελευταίων χρόνων για να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα: «Το WikiLeaks, είτε κατά σύμπτωση, είτε κατά πεποίθηση, είτε κατά λάθος, δείχνει να ευνοεί ένα κράτος, τη Ρωσία, εις βάρος ενός άλλου κράτους, των ΗΠΑ». Κάποιοι το πάνε και πιο μακριά. Ολες οι διαρροές που πλήττουν τις ΗΠΑ και ιδίως την υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος, Χίλαρι Κλίντον, μπορεί να προέρχονται από ρωσικές πηγές. Γίνεται να παίζει τόσο επικίνδυνα παιχνίδια ο Ασάνζ ο οποίος καταδιώκεται από τη Ουάσιγκτον και με την πρώτη ευκαιρία θα συλληφθεί από τις βρετανικές Αρχές; Κανένας αμερικανός αξιωματούχος δεν υπονοεί ανοιχτά ότι υπάρχει άμεση συνεργασία ανάμεσα στο WikiLeaks και τις ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών. Αλλά δεν το θεωρούν καθόλου απίθανο να διαρρέει το Κρεμλίνο πληροφορίες –που στο κάτω κάτω το συμφέρουν- στον οργανισμό του Ασάνζ.

«Νεομακαρθική υστερία κατά της Ρωσίας», σχολιάζει εκείνος στον δημοσιογράφο της αμερικανικής εφημερίδας. «Κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι δεχόμαστε πληροφορίες από τη Ρωσία. Αλλά αν συνέβαινε θα τις δεχόμουν ευχαρίστως!». Με άλλα λόγια δεν έχει σημασία από πού έρχονται οι πληροφορίες, αλλά το κατά πόσο είναι έγκυρες, αν έχουν ζουμί. Το WikiLeaks επαληθεύει πληροφορίες που έχει στην κατοχή του, υπηρετώντας το κοινό. «Ο κόσμος λατρεύει να παίρνει κλεφτές ματιές στη διεφθαρμένη μηχανή που προσπαθεί να τους υποτάξει», είπε.

Ναι αλλά γιατί αυτή η εμμονή με τη συγκεκριμένη μηχανή στη Ουάσιγκτον; Γιατί «χτυπά» τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία, συμμάχους των ΗΠΑ; Και γιατί ασχολείται με τους μεγαλύτερους ανταγωνιστές της ρωσικής εταιρείας ατομικής ενέργειας Rosatom; Γιατί στηρίζει τους ρώσους αυτονομιστές στην Ουκρανία και «βλέπει» τις ΗΠΑ πίσω από την ενορχήστρωση της κρίσης; Προσάρτηση της Κριμαίας; «Η Ουάσιγκτον έχει προσαρτήσει όλο τον κόσμο», λέει. Γι’ αυτό. Επειδή έχει αποφασίσει να αφοσιωθεί στο «μεγαλύτερο κακό».

Δεκτό. Αλλά και πάλι αυτό δεν εξηγεί γιατί εμφανίζεται ακόμη και να προστατεύει τον πρόεδρο της Ρωσίας. Οταν έγιναν οι αποκαλύψεις των Panama Papers , ο Ασάνζ διέκρινε «μία συνειδητή απόπειρα να συντονιστούν αυτές με τη ρητορική κατά του Πούτιν, κατά της Βόρειας Κορέας, υπέρ των κυρώσεων», όπως είχε πει σε συνέντευξη στο Al Jazeera. Με άλλα λόγια, υποστηρίζει ότι επέλεξαν συνειδητά τα αρχεία που θα δημοσίευαν.

#PanamaPapers Putin attack was produced by OCCRP which targets Russia & former USSR and was funded by USAID & Soros. pic.twitter.com/tgeKfLuROn

— WikiLeaks (@wikileaks) April 5, 2016

Η αμερικανική εφημερίδα δεν μπορεί παρά να ερμηνεύσει αυτή την αντίδραση λαμβάνοντας υπόψιν ότι ένας από τους ανθρώπους που έκρυψαν πολλά δισ. δολάρια ήταν στενός φίλος του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο τσελίστας Σεργκέι Ρολντούγκιν. Κάτι που πιθανώς έκανε τον Ασάνζ να αποστασιοποιηθεί από τα αποτελέσματα των ερευνών, σύμφωνα με τους δημοσιογράφους των New York Times.

Ωστόσο, ο ίδιος ο Ασάνζ στη συνέντευξη που τους παραχώρησε εξήγησε γιατί ποτέ δεν πίστεψε στο εγχείρημα των Panama Papers. «Τα έγγραφα πρέπει να δημοσιεύονται αυτούσια και να μην τα επιμελούνται δημοσιογράφοι που έχουν καθένας τη δική του ατζέντα», τόνισε. «Αλλωστε», συμπλήρωσε, «ξέρουμε ήδη χάρη στο WikiLeaks ότι πίσω από όλο αυτό βρίσκονται αξιωματούχοι και κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ».

Ασφαλώς υπάρχει κι ακόμη μία εξήγηση. Η Μόσχα πρόσφερε στον Ασάνζ βίζα το 2011. Ενας ρώσος αξιωματούχος πρότεινε να προταθεί υποψήφιος για το Νομπέλ Ειρήνης. Ενώ το 2012 τον προσκάλεσε ρωσικό κανάλι ως παρουσιαστή σε τηλεοπτική εκπομπή. Ο ίδιος ο Πούτιν τον έχει στηρίξει ανοιχτά -φυσικά επειδή έχει καταλάβει ότι οι δραστηριότητές του λειτουργούν προς το συμφέρον του. Αντιθέτως οι ΗΠΑ, στα τέλη Νοεμβρίου του 2010 προανήγγειλαν έρευνα κατά του Ασάνζ και του WikiLeaks. Το πιο πιθανό είναι ότι αν αθωωθεί ο Ασάνζ σχετικά με τις κατηγορίες που τον βαρύνουν για βιασμό, τη στιγμή που πατήσει το πόδι του έξω από την πρεσβεία στο Λονδίνο, θα συλληφθεί από τις βρετανικές Αρχές και θα εκδοθεί στις ΗΠΑ.

Ο απομονωμένος, πλέον, Ασάνζ, «βλέπει τα πάντα υπό το πρίσμα του πώς του έχουν φερθεί», όπως δήλωσε ανώνυμη πηγή στους New York Times. «Οι ΗΠΑ και η Χίλαρι Κλίντον τού έχουν προκαλέσει προβλήματα. Η Ρωσία ποτέ». Τόσο απλά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News