Μια ιστορία από το μακρινό 1994, όταν σε μια στροφή της πολιτικής μοίρας εξελέγη δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης ο Ταγίπ Ερντογάν, ανακάλεσε ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, σε ένα ενδιαφέρον σημείωμα-σχόλιο για το τουρκικό δημοψήφισμα, το οποίο δίνει πλέον υπερεξουσίες στον πρόεδρο της γειτονικής μας χώρας.

O κ. Θεοδωράκης θυμάται πώς ο συγγραφέας Ζουλφί Λιβανελί, υποψήφιος τότε για τη δημαρχία της Πόλης είχε χάσει από τον Ερντογάν επειδή το κοσμικό πολιτικό σύστημα αρνήθηκε να συνεργαστεί, μπροστά στον λαϊκιστή Ερντογάν, έναν κίνδυνο τον οποίο υποβάθμισαν. «Ετσι γράφεται η ιστορία. Και όχι μόνο στην Τουρκία», σχολιάζει με πίκρα ο κ. Θεοδωράκης στην ανάρτησή του στο facebook, η οποία έχει ως εξής:

«Σκέφτηκες ποτέ τι θα είχε συμβεί αν το 1994 που είχες κατέβει υποψήφιος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης είχες κερδίσει τον Ταγίπ Ερντογάν;
» – Oλα θα ήταν αλλιώς. Και να σου αποκαλύψω ότι πήγα και βρήκα τον Ετζεβίτ και τον Μπαϊκάλ. Ζήτησα να συνεργασθούμε απέναντι στον Ερντογάν. Αρνήθηκαν. Ο Ερντογάν ήρθε πρώτος με 25%. Eνας άλλος κοσμικός υποψήφιος πήρε 24% και εγώ πήρα 23%. Αν είχαμε συνεργασθεί ο Ερντογάν δεν θα έβγαινε δήμαρχος».

Αυτός ήταν ο αποκαλυπτικός διάλογος, όπως τον θυμάμαι, του Ζουλφί Λιβανελί με τον Νίκο Γεωργιάδη, τον Φεβρουάριο στην Athens Voice.

Ο συγγραφέας, λοιπόν, δεν νίκησε τον Ερντογάν το ‘94. Ένας πολίτης του κόσμου έχασε από έναν πολιτικό που υμνούσε την ομορφιά των μιναρέδων. «Το σπίτι στο Βόσπορο», η «Σερενάτα», ο «Μεγάλος ευνούχος της Κωνσταντινούπολης», το «Οτέλ Κωνσταντινίγε» (το τελευταίο) μπορεί να είχαν εκατομμύρια αναγνώστες αλλά οι ψήφοι πήγαν στις υποσχέσεις του Ταγίπ. Οπως συμβαίνει σχεδόν πάντα δηλαδή.

Και τέλος, η άρνηση όλων για συνεργασία την κρίσιμη στιγμή… Ετσι γράφεται η ιστορία. Και όχι μόνο στην Τουρκία.

Υ.Γ. Στην φωτογραφία η προσωπική κάρτα του Ερντογάν όταν ήταν υποψήφιος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης ».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News