Δεν υπάρχουν πολλά επίθετα και χαρακτηρισμοί για τα όσα αποκαλύπτονται σχετικά με τα εγκλήματα των μαστροπών, βιαστών και παιδεραστών της υπόθεσης του Κολωνού. Και δυστυχώς, κάθε ημέρα που περνά, αποκαλύπτεται και μία νέα πτυχή της νεοελληνικής νοσηρότητας, με αφορμή τα περιστατικά αυτά και την αντανάκλασή τους στη σάπια κοινωνία μας.

Οι διαπιστώσεις δεν περιορίζονται όμως στην υπόθεση αυτή καθεαυτή.

Πέραν των πολιτικών αθλιοτήτων και της εκδήλωσής τους από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο (ΣΥΡΙΖΑ και παραφυάδες), για μία ακόμη φορά, ο ρόλος της δημοσιογραφίας, κυρίως της τηλεοπτικής αλλά όχι μόνο αυτής, αποδεικνύεται διαβρωτικός και αντίστοιχος της σαπίλας που αναδύεται από τα περιστατικά.

Στην καλύτερη περίπτωση, οι διαχειριστές της όποιας μορφής πληροφορίας γύρω από το διαρκές έγκλημα του Κολωνού, εμφανίζονται κατά μείζονα λόγο αμήχανοι, αδιάβαστοι και ανεπίγνωστοι. Οχι όλοι, αλλά όχι και λίγοι.

Τα έγγραφα της δικογραφίας έχουν πάλι γίνει φέιγ βολάν και ορισμένοι δικαστικοί «ρεπόρτερ» απαγγέλλουν είτε απαθώς είτε με προσποιητή αποστροφή, τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της υπόθεσης και των όσων υπέστη το άτυχο κορίτσι (τα ίδια είχαν συμβεί και με τις υποθέσεις της ανθρωποκτονίας στα Γλυκά Νερά και της δολοφονίας των τριών παιδιών στην Πάτρα).

Οι αρχισυνταξίες και οι όποιοι φορείς ευθύνης κάποιων καναλιών έχουν εντάξει τη ρουμπρίκα «Κολωνός» στην πρωινή ζώνη και υπό αυτήν την έννοια, η υπόθεση έχει γίνει απλώς μία ακόμη παράμετρος τηλεθέασης. Αντίστοιχα συμβαίνουν και σε διάφορα έντυπα και ιστοσελίδες.

Οι δημοσιογραφικές ενώσεις και σωματεία εξέδωσαν κάποια στιγμή κάτι ανακοινώσεις και έκτοτε παρακολουθούν τους συναδέλφους πάσης φύσεως να μεγαλουργούν. Κατά τα άλλα, ασχολούνται με τους τάχα απεργοσπάστες δημοσιογράφους, στους οποίους επιβάλλουν ποινές διαγραφής με ευκολία και ελαφρότητα.

Το κακό δεν σταματά όμως εκεί. Φανερώνεται και στη θλιβερή αδράνεια της καθ’ ύλην αρμόδιας αρχής, του ΕΣΡ. Ποια είναι η παρέμβασή του εν προκειμένω και πώς μπορεί να σταματήσει αυτό το τηλεοπτικό όργιο; Γιατί δεν το κάνει;

Ας μην το κουράζουμε πολύ, αν θέλει να παρέμβει ουσιαστικά, μπορεί – και ειδικά σε μία τέτοια υπόθεση. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θέλει, ή πάντως, σε μία κακή εκδοχή, αν όντως δεν μπορεί, τότε κάποια στιγμή θα πρέπει να τελειώσει αυτό το αστείο με τις ανεξάρτητες αρχές, που καλές και άγιες είναι, αλλά τελικά απλώς παρατηρούν και καταγράφουν.

Με την υπόθεση των υποκλοπών φάνηκαν ήδη πολλά για την άλλη αρχή, της Διασφάλισης του Απορρήτου. Τώρα βλέπουμε για μία ακόμη φορά τα κατορθώματα και τα χάλια του ΕΣΡ.

Και τελικά, με έναν αρκετά οδυνηρό τρόπο, διαπιστώνεται ότι ίσως η μοναδική ανεξάρτητη αρχή που δουλεύει σε αυτή τη χώρα είναι εκείνη των Δημοσίων Εσόδων. Μα προφανώς…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News