Δεν είναι ο Φραπές, ο Χασάπης ούτε το νεοδημοκρατικό «ίνδαλμα» της Κοζάνης που γκαζώνει με Φεράρι ο λόγος που η κυβέρνηση θα μπει στο χειμώνα σαν πλοίο που προσεγγίζει τα κύματα στο Τρίγωνο των Διαβόλου.

Είναι οι αυξήσεις στο ρεύμα, το διαρκές σκάνδαλο της κερδοσκοπίας στα σούπερ-μάρκετ και οι τιμές της στέγης που κυριαρχούν στις συζητήσεις της μεσαίας τάξης και των πιο αδύναμων στρωμάτων εφέτος τον Αύγουστο. Αυτό είναι το Τρίγωνο των Διαβόλου. Oχι για την κυβέρνηση, για τη χώρα. Οχι μόνο γιατί προκαλεί οργή στον μέσο πολίτη αλλά γιατί στρώνει και το χαλί για να πατήσουν οι λαϊκιστές που ονειρεύονται εξουσία.

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος ήταν αυξημένη τον Ιούλιο κατά 18,9% μέσα σε ένα χρόνο ενώ τα ενοίκια σκαρφάλωσαν κι άλλο μέσα σε ένα δωδεκάμηνο: πάνω κατά 11,3% από Ιούλιο σε Ιούλιο. Οι αυξήσεις στα τρόφιμα έχουν ξεπεράσει πια το 30% από το 2020.

Ειδικότερα, εφέτος τον Ιούλιο, η αύξηση στα τρόφιμα ήταν 2,8% σε ετήσια βάση ενώ τρομακτική αύξηση παρατηρήθηκε στις τιμές των φρούτων (19,3%). Ο καφές εκτινάχθηκε στο 16,8%, ενώ κατά 7% μέσα σε ένα χρόνο ακρίβυναν τα ψάρια και κατά 6,2% το κρέας. Εισαγόμενη ακρίβεια; Μα στο εξωτερικό ο πληθωρισμός έχει υποχωρήσει σημαντικά…

Στο σύνολό του ο πληθωρισμός που παρουσιάστηκε το 2022 από την κυβέρνηση ως αποκλειστικά εισαγόμενος, συνέχισε να σκαρφαλώνει και τον έβδομο μήνα του 2025: από 2,7% που ήταν πέρυσι και από 2,8% τον Ιούνιο, ανέβηκε τον Ιούλιο στο 3,1%.

Παρά τις στρογγυλεμένες διατυπώσεις από την πλευρά της κυβέρνησης, οι αναλυτές και οι πολίτες θεωρούν ότι η ακρίβεια είναι εδώ και καιρό κυρίως «ελληνική». Οτι είναι ζήτημα εσωτερικών στρεβλώσεων της αγοράς που δεν έγινε προσπάθεια να αντιμετωπιστούν, απουσίας ελεγκτικών μηχανισμών και αναποφασιστικότητας για τη σύγκρουση με τα καρτέλ σε κρίσιμους κλάδους της οικονομίας.

Αλλωστε οι κερδοσκόποι και τα καρτέλ τη ξέρουν αυτή την τέχνη. Εκαναν πάρτι και πιο παλιά, όταν ο πληθωρισμός έφτανε στο 17%, πριν η κυβέρνηση Σημίτη τον ρίξει για να μπούμε στην ΟΝΕ. Επομένως οι προϋποθέσεις και το know how υπήρχαν, έστω και εν υπνώσει. Η μεγάλη ευκαιρία ήρθε με τη διαταραχή της εφοδιαστικής αλυσίδας και το χάσμα (υψηλής) ζήτησης και (περιορισμένης) προσφοράς κατά την έξοδο από την πανδημία και στη συνέχεια με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση.

Στην κυβέρνηση μοιάζει να διαμορφώνονται σήμερα δύο διακριτές τάσεις:

♦ Η πρώτη λέει ότι περίπου δεν τρέχει τίποτα, ότι απλά κάποιοι άναψαν παραπάνω το air condition φέτος το καλοκαίρι (όπως άναβαν το θερμοσίφωνο το 2022 πριν παρέμβει ο Μητσοτάκης για να ρίξει τις τιμές του ρεύματος), ότι οι πολίτες δεν κάνουν καλή έρευνα αγοράς στα σούπερ μάρκετ και ότι η αύξηση των ενοικίων ωφελεί την πλειοψηφία και τους ψηφοφόρους της ΝΔ που είναι κυρίως ιδιοκτήτες.

♦ Απέναντι σε αυτό το στρατόπεδο βρίσκεται το στρατόπεδο του «ή εμείς ή αυτοί» απέναντι στις δυνάμεις και τα συμφέροντα που αποκομίζουν τεράστια κέρδη, συμπιέζουν το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών και φουντώνουν τη δυσαρέσκεια.

Η άποψη της δεύτερης αυτής ομάδας, που έχει αίσθηση για το κλίμα που επικρατεί και έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, επιβεβαιώνεται από την κοινωνική πραγματικότητα.

Εχουμε φτάσει στο σημείο οι τηλεοπτικές διαφημίσεις που στα 90s πουλούσαν διακοποδάνεια να εμφανίζουν σήμερα νέους εργαζόμενους που πανηγυρίζουν γιατί κατάφεραν να βγάλουν ολόκληρο τον μήνα με τον μισθό τους και δεν τους τελείωσαν τα χρήματα στις 15 ή στις 20. Οι διαφημίσεις παρουσιάζουν την πραγματική κατάσταση γιατί αλλιώς δεν θα πουλήσουν το προϊόν. Πώς γίνεται να μην τη βλέπουν αυτή την κατάσταση ορισμένα στελέχη της κυβέρνησης;

Το ποιο από τα δύο στρατόπεδα θα επικρατήσει θα το καταλάβουμε από δύο πράγματα. Πρώτον, από το περιεχόμενο των ανακοινώσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου. Δεύτερον, και ίσως κυριότερο, από το αν ο βηματισμός της κυβέρνησης μπαίνοντας στο φθινόπωρο θα μαρτυρά μια ουσιαστική επανεξέταση του τρόπου προσέγγισης σε ό,τι αφορά την ακρίβεια η οποία θα απομακρύνεται από το δόγμα «φταίνε οι πολίτες». Θα είναι φυσικά κρίμα να επικρατήσει αυτό το δόγμα. Και πάλι: όχι για τη ΝΔ, για τη χώρα.

Γιατί με κάτι τέτοια τρέφονται οι λαϊκιστές και αρχίζουν ξανά να ελπίζουν ότι μπορούν να επιστρέψουν στην επιφάνεια και να διεκδικήσουν ρόλους. Και αν τα καταφέρουν, έχουν αποδείξει ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να γκρεμίσουν τα επιτεύγματα της περιόδου μετά το 2019 που επανέφεραν τη χώρα σε σταθερό έδαφος και σε σημείο να δανείζεται φτηνότερα από τη Γαλλία και την Ιταλία.

Δεν θέλουν πολύ να κάνουν τη ζημιά, το ξέρουμε: το έχουν. Και οι μεγαλύτεροι χορηγοί τους αυτή τη στιγμή δεν είναι οι «ολιγάρχες» αλλά τα στελέχη της κυβέρνησης που λένε στον Μητσοτάκη «πρόεδρε, είναι υπερβολική η γκρίνια του κόσμου, δεν προκύπτει τέτοιο πράγμα από τα στοιχεία».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News