Ποιος θέλει μικρούς Πούτιν ή Τραμπ στην Ελλάδα;
Ποιος θέλει μικρούς Πούτιν ή Τραμπ στην Ελλάδα;
Οι εσωκομματικές αντιπαραθέσεις τραβάνε το ενδιαφέρον του κοινού περισσότερο από τις γενικότερες αναφορές. Το αποτέλεσμα ήταν, στην ομιλία του Παύλου Γερουλάνου στην Αριδαία Πέλλας, το ενδιαφέρον να επικεντρωθεί στις αναφορές ότι ο χρόνος περνάει και το ΠΑΣΟΚ χάνει την ευκαιρία να δείξει ότι μπορεί να υπερασπιστεί τους θεσμούς, αφού δεν τους υπερασπίζεται μέσα στο κόμμα.
Ο Παύλος Γερουλάνος αναφέρθηκε σε κάτι σημαντικότερο. «Μπορώ να σας πω ότι, όσο συζητάμε, στην Ελλάδα δεν κυκλοφορεί μόνο ρωσικό χρήμα στα πολιτικά κόμματα, έχει αρχίσει να κυκλοφορεί και αμερικανικό. Και ο σκοπός αυτών των χρημάτων είναι να δημιουργήσουν μικρούς Τραμπ». Κατ’ επέκταση και μικρούς Πούτιν.
Εδώ συνήθως γράφεται το κλασικό: «Αφού ο Γερουλάνος το λέει, να πάει στον εισαγγελέα να καταθέσει τις αποδείξεις». Και το θέμα θάβεται κάτω από το θεσμικό χαλάκι για να μην ενοχληθούν τα πολιτικά μας τσάκρα. Ετσι ώστε ο επόμενος πολιτικός που θα θέλει να αναφερθεί στο θέμα του χρήματος που μπαίνει στην Ελλάδα για να εξυπηρετήσει ξένα συμφέροντα να το σκεφτεί δύο φορές. Μόνο που το θέμα των χρημάτων που έρχονται απ’ έξω για να στηριχτούν κόμματα και κινήματα δεν είναι καινούργιο.
Τον περασμένο Μάρτιο ο διοικητής της Εθνικής Αρχής Κυβερνοασφάλειας, Μιχάλης Μπλέτσας, σε συνέντευξή του είχε μιλήσει για bots τα οποία ενώ αρχικά μιλούσαν ρωσικά, κάποια στιγμή άρχισαν να ασχολούνται με τα Τέμπη. Ηταν προσεκτικός να μην κατηγορήσει τη ρωσική κυβέρνηση αλλά μίλησε για «μεγάλη εκστρατεία που φαίνεται να προέρχεται από τη Ρωσία, μια μορφή οργανωμένης προπαγάνδας εδώ και πολλά χρόνια». Τώρα στο ρωσικό χρήμα έρχεται να προστεθεί και το αμερικανικό και ήρθε ο καιρός η κυβέρνηση να ενδιαφερθεί.
Οχι μόνο με κάποιες τυπικές δηλώσεις που ούτως ή άλλως έχουν γίνει και στο παρελθόν, αλλά με έρευνα που ένας πολιτικός της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να κάνει. Και η έρευνα στοιχίζει.
Οχι τίποτα δεκάδες εκατομμύρια αλλά κάτι περισσότερο από τις μερικές εκατοντάδες χιλιάδες με τις οποίες χρηματοδοτείται η υπηρεσία του Μιχάλη Μπλέτσα. Ο οποίος δεν είναι κάποιο τυχαίο στέλεχος που θα μπορούσε αντί για υπεύθυνος κυβερνοασφαλείας να έχει γίνει πρόεδρος νοσοκομείου, αλλά πρώην διευθυντής πληροφορικής στο Media Lab του ΜΙΤ και είναι υπεύθυνος σε μία από τις πιο σημαντικές υπηρεσίες της εθνικής ασφάλειας.
Στην κυβερνοασφάλεια, που είναι η σημερινή εκδοχή των Psy Op προηγούμενων δεκαετιών: Των υπηρεσιών ψυχολογικού πολέμου που αναλάμβαναν να κάμψουν το ηθικό των εχθρικών χωρών, εξουδετερώνοντας ταυτόχρονα τις αντίστοιχες επιθέσεις.
Προφανώς δεν μπορεί να υπάρχει ενημέρωση για τις ελληνικές δραστηριότητες στην κυβερνοασφάλεια. Ας ελπίσουμε ότι, έστω και με τη μικρή σημασία που δίνεται, ενέργειες υπάρχουν.
Το ζήτημα είναι κατά κύριο λόγο πολιτικό. Αν είναι σχετικά εύκολο για την κυβέρνηση να συγκρουστεί με την Ρωσία του Πούτιν, είναι πολύ δυσκολότερο και κάνει το ίδιο με την Αμερική του Τραμπ. Ιδιαίτερα όταν ο Τραμπ δεν φημίζεται για τους λεπτούς πολιτικούς χειρισμούς του και η κυβέρνηση περιμένει την άφιξη της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ.
Με τις παράνομες χρηματοδοτήσεις προσώπων, κινημάτων και κομμάτων από το εξωτερικό το θέμα δεν είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση. Το θέμα είναι να ξέρει πού είναι το στρατηγικό και να μπορεί να εξυπηρετήσει την τακτική. Να έχει κάνει το follow the money που είναι το ζητούμενο στις οικονομικές υποθέσεις. Από εκεί και πέρα, το τακτικό μέρος είναι θέμα εκτίμησης. Οπου αποτελεσματικότερο και από τις διώξεις μπορεί να είναι το «ξέρω τι κάνεις».
Κάτι σαν το μάτι που στο Psy Op ζωγράφιζαν οι κυβερνητικοί απέναντι από τα σπίτια των υποστηρικτών του MNLA στη Μαλαισιανή εξέγερση για να στείλουν το μήνυμα «σε έχουμε υπ’ όψιν μας». Στον ασύμμετρο πόλεμο με τις παράνομες πολιτικές χρηματοδοτήσεις στην Ελλάδα, ένας αριθμός λογαριασμού μπορεί να είναι αποτελεσματικότερος από κάθε δίωξη.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
