Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαλύθηκε από τις κάλπες, αλλά από επιλογές. Από σχέδια, ίσως και από κυνισμό. Σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται ξανά ως «σωτήρας», αλλά πριν τον χειροκροτήσει κανείς, πρέπει να απαντήσει σε ένα ερώτημα: ποιος έφερε στο κόμμα τον «αυτοφωράκια» Κασσελάκη και γιατί; Αν η εκδοχή του Στέφανου Κασσελάκη είναι αληθινή, τότε δεν μιλάμε για λάθος, μιλάμε για πολιτικό έγκλημα με θύμα μια ολόκληρη παράταξη.

Στις 29 Ιουνίου 2023, μετά τη βαριά εκλογική ήττα, ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει σελίδα: ο Αλέξης Τσίπρας παραιτείται και ανοίγει τον δρόμο για την εκλογή νέας ηγεσίας. Στις αρχές Ιουλίου ξεκινά η διαδικασία κατάθεσης υποψηφιοτήτων: Εφη Αχτσιόγλου, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Νίκος Παππάς και Στέφανος Τζουμάκας μπαίνουν στη μάχη. Το φαβορί είναι η Αχτσιόγλου. Ολα δείχνουν να κυλούν ομαλά.

Μέχρι που, στις 29 Αυγούστου, εμφανίζεται από το πουθενά ο Στέφανος Κασσελάκης. Ενας άνθρωπος χωρίς πολιτική εμπειρία, που είχε τοποθετηθεί στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας σε μη εκλόγιμη θέση, από τον ίδιο τον Τσίπρα. Η υποψηφιότητά του προκαλεί ντελίριο στους μισούς και αμηχανία στους υπόλοιπους: Ποιος είναι αυτός; Είναι, λένε κάποιοι, το «νέο» απέναντι στο «παλιό», με δημόσια στήριξη από τον Παύλο Πολάκη, ο οποίος κινητοποιεί το δίκτυό του για να τον ενισχύσει.

Ο Κασσελάκης κερδίζει την Αχτσιόγλου και γίνεται πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Δύο χρόνια αργότερα, τίποτα δεν θα έμοιαζε πιο ασήμαντο αν δεν είχε επιστρέψει στην επικαιρότητα, όχι ο Κασσελάκης, αλλά ο Τσίπρας. Ο πρώην πρωθυπουργός, όπως φαίνεται, ετοιμάζει νέο κόμμα για να «αναστήσει την Κεντροαριστερά». Παράδοξο, αν σκεφτεί κανείς ότι η Αριστερά της οποίας ηγήθηκε έχει διαλυθεί σε τρία κόμματα, που όλα μαζί δυσκολεύονται να φτάσουν το 10%.

Η ανάδειξη Κασσελάκη προκάλεσε την πρώτη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, με την αποχώρηση των «11» της Νέας Αριστεράς. Τα στελέχη της παραδοσιακής πτέρυγας δεν μπορούσαν να μείνουν σε ένα κόμμα υπό την ηγεσία του. Παράλληλα, ξεκίνησαν τα σενάρια: Ποιος τον έφερε; Ο ίδιος συνδέθηκε εξαρχής με τον Τσίπρα, ενώ ο Πολάκης τον στήριζε ανοικτά. Ενα σενάριο λέει ότι ο Πολάκης τον γνώρισε μέσω επαφών στις ΗΠΑ και τον «σύστησε» στον τότε πρόεδρο ως ελπιδοφόρο πρόσωπο.

Στο μεταξύ ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρεε. Στις ευρωεκλογές του 2024 κατέγραψε μόλις 14,9%. Εσωτερικά, οι αποχωρήσεις κορυφαίων στελεχών και η δημιουργία προσωποπαγών μηχανισμών γύρω από τον Κασσελάκη υπονόμευσαν την ενότητα. Πολιτικά, η εικόνα του κόμματος έγινε περισσότερο ενός «κόμματος εσωτερικών καβγάδων» παρά μιας αξιόπιστης κυβερνητικής εναλλακτικής.

Τον Νοέμβριο του 2024, οι ίδιοι που τον στήριξαν «μετά μανίας», όπως ο Πολάκης, τον καρατόμησαν. Με διαδικασίες που άλλους εξόργισαν και άλλους έκαναν να γελάσουν· το περίφημο «πραξικόπημα του μπουζουκτσίδικου». Σήμερα, ΣΥΡΙΖΑ και Κίνημα Δημοκρατίας του Κασσελάκη παλεύουν να ξεκολλήσουν από το 5%.

Η όλη υπόθεση στοίχισε, όχι μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε όλη την Αριστερά, κάθε προοπτική εξουσίας. Και το ερώτημα «ποιος τον έφερε» παραμένει, όχι από κουτσομπολιό, αλλά γιατί αφορά την ηθική και την πολιτική ευθύνη.

Ο ίδιος ο Κασσελάκης είχε δηλώσει ότι «ο Τσίπρας με φύτεψε και με πότισε στην πολιτική». Τις προάλλες, όμως, μιλώντας στο Open, άλλαξε τόνο: είπε ότι ο Τσίπρας τον επέλεξε για «αυτοφωράκια». Δηλαδή για να επωμιστεί την ευθύνη των λαθών του κόμματος και του ίδιου του πρώην προέδρου του. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει κάνει κανένα σχόλιο.

Η λέξη «αυτοφωράκιας» προέρχεται από τον κόσμο της νύχτας: είναι ο άνθρωπος-βιτρίνα που συλλαμβάνεται και πάει αυτόφωρο όταν η αστυνομία μπουκάρει. Αυτός φορτώνεται –με το αζημίωτο– τις ποινές, ενώ ο πραγματικός υπαίτιος συνεχίζει αλώβητος.

Τα πράγματα είναι απλά: Αν ισχύουν όσα λέει ο Κασσελάκης, τότε ο Τσίπρας δεν έκανε απλώς ένα λάθος. Εν γνώσει του διάλεξε μια τακτική που οδήγησε το κόμμα του στη διάλυση, θυσιάζοντάς το για να διασώσει την προσωπική του εικόνα και το πολιτικό του κεφάλαιο – για να βγει ο ίδιος «καθαρός» και να ετοιμάσει τη δική του επιστροφή. Αν όχι, τότε ο Κασσελάκης ψεύδεται και ο Τσίπρας όφειλε ήδη να το έχει πει ξεκάθαρα.

Σήμερα ο Τσίπρας εμφανίζεται ξανά ως υποτιθέμενος σωτήρας της Κεντροαριστεράς. Ομως για να διεκδικήσει αυτόν τον ρόλο χρειάζεται «καθαρό μητρώο». Οχι τυπικά, επειδή κάποιος άλλος πήρε τα αυτόφωρα στις πλάτες του, αλλά ουσιαστικά: χωρίς σκιές και υπαινιγμούς. Αν ο Στέφανος Κασσελάκης λέει την αλήθεια, τότε μιλάμε για κυνισμό τέτοιου επιπέδου που καθιστά κάθε επιστροφή του πολιτικά αδιανόητη.

Στην πολιτική, εξάλλου, όπως και στη νύχτα, όποιος σιωπά για τον «αυτοφωράκια», μάλλον έχει τους λόγους του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News