Η Ζάκυνθος είναι ένας ευλογημένος τόπος, με ανθρώπους δημιουργικούς που έχτισαν μέσα στην πορεία των χρόνων το σύγχρονο “τουριστικό θαύμα” του νησιού μας. Με παγκόσμια ακτινοβολία, η Ζάκυνθος  αναδεικνύεται σταθερά ανάμεσα στους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς της πατρίδας μας, με τον  τουρισμό να  αποτελεί τον στρατηγικό πυλώνα στήριξης για την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και τη συνοχή της τοπικής κοινωνίας.

H Ζάκυνθος όμως βρίσκεται σήμερα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Ή θα δώσουμε στο νησί μας την τουριστική  προοπτική  που πραγματικά  αξίζει ή θα συνθηκολογήσουμε με την αδράνεια που οδηγεί στην απαξίωση.

Μπορεί σήμερα η Ζάκυνθος να διαθέτει από τα πλέον κορυφαία ξενοδοχεία σε όλη την Ελλάδα, μπορεί να έχει απαράμιλλη φυσική ομορφιά κι ένα μοναδικό πολιτισμικό απόθεμα,  όμως για την τουριστική εμπειρία μετράνε τα πάντα, από τη στιγμή που ο επισκέπτης φτάνει στον προορισμό ως τη στιγμή που επιβιβάζεται στο αεροπλάνο της επιστροφής.

Ατυχή περιστατικά όπως αυτό του ξυλοδαρμού βρετανού τουρίστα από ομοεθνείς του που κατέληξε στο θάνατό του, θαμπώνουν την ακτινοβολία της Ζακύνθου και είναι υποχρέωση όλων μας να τα αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικότητα.

Η ασφάλεια και η προστασία των πολιτών είναι κοινωνικό αγαθό και βασικό δικαίωμα για κατοίκους και επισκέπτες. Αλλά αυτό δεν φτάνει να το αναγνωρίζουμε στα λόγια και την ίδια στιγμή να μη διασφαλίζονται οι προϋποθέσεις ώστε να γίνεται πράξη. Εδώ οι ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης είναι τεράστιες. Οι ιδεολογικές εμμονές της υποτιμούν την αξία της ασφάλειας, χαϊδεύουν τη βία, ανέχονται την παραβατικότητα και την ανομία. Αλλά και σε ακόμη πιο πρακτικό επίπεδο, η Ελληνική Αστυνομία πέφτει θύμα των τεράστιων πλεονασμάτων στα οποία η απερχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δέσμευσε τη χώρα. Υποστελεχωμένη, χωρίς εξοπλισμό, χωρίς μέσα και εργαλεία αδυνατεί σε πάρα πολλές περιπτώσεις να φέρει σε πέρας την αποστολή της. Τα στελέχη της ΕΛΑΣ στη Ζάκυνθο ξεπερνούν καθημερινά τα όρια των ανθρώπινων αντοχών τους, ειδικά κατά τους θερινούς μήνες, προκειμένου να κάνουν το καλύτερο που μπορούν μέσα στις δεδομένες συνθήκες.

Τα πράγματα είναι απλά. Ένας τόπος που δεν προσφέρει ασφάλεια στους κατοίκους του, δεν μπορεί να προσφέρει ασφάλεια και στους επισκέπτες του. Έχει πλέον κατεπείγοντα χαρακτήρα, το να αλλάξουμε αυτά τα δεδομένα, για κατοίκους και επισκέπτες. Για να έχουμε δουλειές, να έχουμε εισοδήματα, να κάνουν τζίρο μαγαζιά κι επιχειρήσεις, πρέπει να σταματήσει η Ζάκυνθος να ζει κάτω από τις πραγματικές δυνατότητές της στην ασφάλεια, στην υγεία, στην προσβασιμότητα, στα έργα υποδομής, κλπ.  Είναι ώρα αλλαγής. Να δώσουμε νέα δύναμη στον τουρισμό, στην τοπική οικονομία, στην απασχόληση, στο μέλλον των γενιών που έρχονται μετά από μας.  Να δώσουμε νέα δύναμη στο νησί μας προκειμένου να αναβαθμίσουμε το τουριστικό προϊόν μας και να αναδείξουμε τη Ζάκυνθο σε ένα  φιλόξενο πολυθεματικό προορισμό, o οποίος μπορεί να συνδέει οργανικά την ασφάλεια, την ποιότητα στην καθημερινότητα, την ιστορία, τον πολιτισμό, το φυσικό κάλλος και τα τοπικά προϊόντα με τον τουρισμό.

Εδώ βρίσκεται και η αξία της πολιτικής. Μιας πολιτικής που μπορεί να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις προκλήσεις που εμφανίζονται και να λαμβάνει έγκαιρα αποφάσεις που διαμορφώνουν το μέλλον, δημιουργώντας νέες ευκαιρίες και νέες δυνατότητες.

Ο τουρισμός συνολικά έχει ανάγκη από  στρατηγική και σχέδιο καθώς πράγματι αποτελεί τη “βαριά βιομηχανία” της πατρίδας μας και έχει αποδείξει πως μπορεί να  παράγει νέο εθνικό πλούτο. Και μάλιστα πλούτο που δεν μένει στα χέρια κάποιας ελίτ. Tο ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι στον τουρισμό δεν είναι ελίτ.  Ούτε είναι ελίτ οι ξενοδοχειακές μονάδες που στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Ο πλούτος που δημιουργεί ο τουρισμός διαχέεται στην οικονομία και την κοινωνία. Αυτό επιβεβαιώθηκε μέσα στην κρίση καθώς στα δύσκολα χρόνια των μνημονίων, o τουρισμός αποτέλεσε διέξοδο, ειδικά για τους νέους ανθρώπους.

Στη βάση αυτή, ο τουρισμός σε κάθε προορισμό δεν μπορεί να είναι αφημένος στην τύχη του να εξαρτάται από τις συγκυρίες και πολύ περισσότερο να διακυβεύεται η εικόνα του στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου από ατυχή περιστατικά.

Γι αυτό είμαι βέβαιη πως η μεγάλη πολιτική αλλαγή που έχει ξεκινήσει στην πατρίδα μας θα δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις για μια εθνική τουριστική πολιτική μακράς πνοής που θα δίνει λύσεις στην ποιότητα της καθημερινότητας, θα ξεδιπλώνει νέες δυνατότητες  επαναπροσδιορισμού του μοντέλου του μαζικού τουρισμού και θα δημιουργεί τους αναγκαίους όρους για άμβλυνση της εποχικότητας και αύξηση της μέσης δαπάνης ανά επισκέπτη.

Το νησί μας με τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματά του και την παγκόσμια λάμψη του,  μπορεί να είναι στην πρωτοπορία της αλλαγής των δεδομένων που ακόμα και σήμερα μας κρατούν πίσω  και όσοι έχουμε την τιμή να το εκπροσωπούμε από κάθε θέση ευθύνης επιβάλλεται να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για μια Ζάκυνθο που μας κάνει περήφανους.

* Η Χριστίνα Τετράδη είναι επιχειρηματίας, α’ αντιπρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος και υποψήφια βουλευτής Ζακύνθου με τη ΝΔ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News