Πάσχα των Ελλήνων. Με τις ακρότητες να ταιριάζουν γάντι στη ρωμιοσύνη. Από τη νηστεία στο ντερλίκωμα και από τη Σταύρωση στην Ανάσταση. Ακραίο σαν Ελληνικό! Και η Κυριακή του Πάσχα μοιάζει, η ενδεικτικότερη «φωτογραφία» της ελληνικής κοινωνίας, καθώς ένας δουλεύει και δέκα τον κοιτάζουν και περιμένουν μάλιστα να φάνε πλουσιοπάροχα! Το Πάσχα το Ελληνικό σηματοδοτείται γαστρονομικώς από την επιλογή του κατάλληλου εριφίου. Δύσκολη δουλειά!

Δημοσιογράφοι διακτινίζονται στη Βαρβάκειο και αναλαμβάνουν χρέη. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, το αρνάκι κάθε χρονιά πέταγε στα ύψη! Ούτε αητός να ήτανε…Άσε δε από «ιδιοτροπίες». Αξίζει κανείς να στηθεί σε κρεοπωλείο, μόνο και μόνο για ν΄ακούει τις ατάκες των «ειδικών». «Να μου κρατήσεις αρσενικό αρνί, πρόσεξε!», «εγώ θέλω θηλυκό γιατί το αρσενικό μυρίζει», «το αρνί πρέπει νάχει πιει θαλασσινό νερό για νάναι νόστιμο», «Το αρνί πρέπει νάναι παχύ αλλά να μην έχει λίπος»,«Το καλλίτερο αρνί είναι το αλλήθωρο γιατί πηγαίνει δεξιά αριστερά και δεν κρατάει πάχος». Μετά μπαίνουμε στη διαδικασία του σουβλίσματος. Ο λάκος δε χρειάζεται να ξεπερνάει τους δέκα πόντους. Το τονίζω αυτό γιατί τα παιδιά μου, στο πρώτο τους αρνί έσκαψαν τόσο βαθιά που βρήκανε αγγείο κλασσικής περιόδου. Επίσης εκ πείρας, σας εφιστώ την προσοχή στο να δέσετε καλά την πλάτη, γιατί αλλιώς το αρνί θυμίζει γκαμήλα με καμπούρα. Και πάμε στο ψήσιμο…

Εκεί αρχίζουν τα γλέντια. Αν δεν καταφύγετε στην ευκολία της ηλεκτρικής βοήθειας ή για πιο γκλαμουριά στο υπηρετικό προσωπικό, είμαι βεβαία ότι υπολογίζετε στη βοήθεια των «μικρών παιδιών»…Λάθος μεγάλο! Γιατί τα κωλόπαιδα, ενώ στην αρχή λυσσάνε να γυρίσουν τη σούβλα, βαριούνται εύκολα και αρχίζουν τις σαχλαμάρες. Όπερ σημαίνει ότι γυρίζουν ή με ταχύτητα Σουμάχερ σε πίστα ή τόσο αργά που καίγεται ανομοιόμορφα ή το χειρότερο όλων…Γυρίζουν τη σούβλα ενώ χαζεύουν αλλού γι αλλού και ξαφνικά γκρεμίζεται το αρνί και όλοι ουρλιάζουν «Τo αρνί!» και ο μεν πατέρας τους ορμάει στη φωτιά σαν τον αναστενάρη, η δε μάνα το σαπίζει στο ξύλο! Ακολούθως και καθώς πλησιάζει η ώρα της «εξαγωγής» ξεσπάει ο καβγάς της πέτσας δεδομένου ότι κυρίως όλοι τρώμε πέτσα και όχι αρνί. Και ο έρημος τελετάρχης-ψήστης προσπαθεί απεγνωσμένα να ελέγξει τη κατάσταση «Σιγά ρε παιδιά! Το διαλύσατε το αρνί γαμώ τον μπελά μου!».

Ο επόμενος καβγάς αφορά το πότε είναι έτοιμο το αρνί. Συνηθισμένες φράσεις… «Να δεις ν΄ανοίξουν τα μπούτια του» ή «Ν΄ανοίξουν οι πλάτες» και «Βγάλτο σου λέω θα το στεγνώσεις»…Αν ακούσει κανείς τους διάλογους που ακολουθούν χωρίς εικόνα θα του «κοπούν τα πόδια».Θρίλερ κανονικό! «Δώσε μου αγάπη μου το νεφράκι!», «Χτύπα εδώ να βγάλουμε το μυαλό», «Κάτσε να ρουφήξω το μάτι που είναι ο καλύτερος μεζές», «Κόψε λίγο γλώσσα που μ΄αρέσει»… Και αν αναρωτιέστε πώς τελειώνει ένα ελληνικό Πάσχα; Με σόδα ή αναψυκτικά light! Και μόνο light!! Και τον διάλογο «Κοίτα μη πέσεις για ύπνο! Τόσο που έφαγες, κακομοίρη μου δε θα ξυπνήσεις!», «Δέκα λεπτάκια μωρέ μόνο, γιατί με ζαβλάκωσε η φωτιά. Βλέπεις κανένα γαϊδούρι δε βοήθησε. Του χρόνου τέρμα τα καλέσματα! Γαϊδούρια παιδί μου, γαϊδούρια! Εκείνη δε η μάνα σου δεν άφησε πέτσα για πέτσα!». «Τι σου έκανε βρε η μάνα μου;»

Άντε και του χρόνου! Πάσχα το ελληνικό…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News