Οσοι, παριστάμενοι και μη στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου, άκουσαν την ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τασούλα για την 51η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας στη χώρα μας, ίσως πρόσεξαν τη μοναδική φράση που τόνισε δύο φορές, κατά την αναφορά του στη Μεταπολίτευση: «Βασικό συστατικό της επιτυχίας ήταν η εμμονή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην ενότητα του εσωτερικού μετώπου, στην ενότητα του εσωτερικού μετώπου επαναλαμβάνω, στην καλλιέργεια ήπιου πολιτικού κλίματος και στην αποφυγή των εντάσεων που χαρακτήριζαν διαχρονικά την ελληνική πολιτική Ιστορία».

Το «εσωτερικό μέτωπο» ήταν εκεί, στα δεξιά του, και τον άκουγε προσεκτικά. Και πάντως όχι ενωμένο. Με τους παρόντες πολιτικούς αρχηγούς στα όρια της θεσμικής ευγένειας (Κ. Μητσοτάκης, Ν. Ανδρουλάκης, Σ. Φάμελλος, Δ. Κουτσούμπας), με τρεις απουσίες (Κ. Βελόπουλος, Δ. Νατσιός, Ζ. Κωνσταντοπούλου) και μία αποχώρηση: αυτή του Αλ. Χαρίτση, προέδρου της Νέας Αριστεράς, όταν αντελήφθη ότι ο παλαιστίνιος που τον συνόδευε συμβολικά, κηδεμόνας παιδιού από τη Γάζα, που νοσηλεύεται στην Αθήνα, δεν μπορούσε να εισέλθει στη γιορτή του Προεδρικού.

«Εχω βάλει φώτα 5600 στο κιόσκι, είσαι εντάξει;», ακούστηκε ένας τηλεοπτικός καμεραμάν να ρωτά αθέατο συνομιλητή, στο κινητό του. «Τι να τα κάνουμε τα φώτα, μικρόφωνα θέλαμε, να τους ακούμε…», μονολόγησε άσχετος περί τα τεχνικά προσκεκλημένος, πλην όμως με περιέργεια για τις διαπροσωπικές σχέσεις των πολιτικών αρχηγών, παρουσία και του Προέδρου της Βουλής, Νικήτα Κακλαμάνη.

Ο κ. Τασούλας είχε φροντίσει να θίξει στο κιόσκι το ζήτημα της τοξικότητας στη δημόσια σφαίρα, υπηρετώντας πρωτίστως τον θεσμικό ρόλο του: τη διατήρηση της ενότητας και συνοχής του πολιτικού συστήματος. «Εγώ το άνοιξα το θέμα, με ρώτησαν συνάδελφοί σας αν θα παίξω το ρόλο κυανόκρανου», είπε στους δημοσιογράφους. «Εγινε συζήτηση για την ένταση και τις εκφράσεις που ενίοτε ξεπερνούν τα όρια».

Το τέμπο έδωσε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, με περισσή ειλικρίνεια, μόλις σηκώθηκε από το κεραμιδί σκηνικό με τα φερ φορζέ: «Είναι πολύ δύσκολο να προσποιούμαστε ότι συναντιόμαστε κοινωνικά και χαλαρά με συνομιλητές που μας κατηγορούν με απαξιωτικούς και χυδαίους χαρακτηρισμούς», είπε ο κ. Μητσοτάκης. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης σχολίασε ξεχωριστά ότι «έντονες είναι οι συνθήκες, λόγω πολλών δικογραφιών», ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος αντέτεινε: «δεν πρέπει να δίνονται δικαιώματα για να γίνονται χαρακτηρισμοί, όλοι οι χαρακτηρισμοί εμπεριέχονται στη δικογραφία της ευρωπαϊκής Εισαγγελίας».

Να σημειωθεί, πάντως, ότι ανάμεσα στους προσκεκλημένους που εθεάθησαν –πρωταγωνιστές υποθέσεων της επικαιρότητας, ήταν ο Λευτέρης Αυγενάκης. Ο κ. Βορίδης, όχι.

Βεντάλιες, γυναικωνίτες και τηλεφωνήματα

Ο καύσωνας είχε αποφασίσει να ταλανίσει τους κυρίους της βραδιάς, υποχρεωμένους κατά το πρωτόκολλο να φορούν «ένδυμα βαθύχρωμο» και να αποδομήσει χτενίσματα και μακιγιάζ στις γυναικείες παρουσίες – για τους εύζωνες, ας μη μιλήσουμε. Δεν τα κατάφερε, διότι δεν είχε υπολογίσει τη δύναμη της βεντάλιας. Στον κήπο, είχαν μεν τοποθετηθεί ανεμιστήρες υδρονέφωσης για να αμβλύνεται η αίσθηση της «ασφυξίας», πλην όμως την παράσταση έκλεψαν καταφανώς τα αενάως κινούμενα πτυσσόμενα αντικείμενα – όποιου χρώματος και σχεδίου μπορείτε να φανταστείτε. Στους μπουφέδες που είχαν στηθεί (με ελαφρά εδέσματα), το νερό με πάγο αναδείχθηκε ως το ποτό της βραδιάς.

Η ανθρωπογεωγραφία της δεξίωσης είχε το δικό της ενδιαφέρον.

Οι αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων Αεροπορίας, Στρατού και Ναυτικού, αντιπτέραρχος Δημοσθένης Γρηγοριάδης, αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης και αντιναύαρχος Δημήτριος- Ελευθέριος Κατάρας ήταν εκεί. Οπως και ο ευρωβουλευτής Φρέντι Μπελέρης.

Πολλές από τις κυρίες της Νέας Δημοκρατίας, υπουργοί και βουλευτές, διαμόρφωσαν μικρούς «γυναικωνίτες», με χαρακτηριστικότερο ίσως το τραπέζι στο οποίο καθόταν και η Ντόρα Μπακογιάννη, και η Σοφία Βούλτεψη, και η Ζωή Ράπτη, και η Ελενα Ράπτη, και η Ζέτα Μακρή – για λόγους οικονομίας του κειμένου, η σύνθεση τελειώνει εδώ. Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης έφτιαξε «πηγαδάκι» με τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρο Παπασταύρου, ενώ κοινωνική συσπείρωση παρατηρήθηκε και στον νομικό κόσμο, με τους παλαιότερους να συστήνουν νεοναδειχθέντες σε θώκους και οφίτσια.

Γεγονός είναι, επίσης, ότι η διευρυμένη λίστα των προσκεκλημένων των τελευταίων ετών διατηρήθηκε, ως εκ τούτου στον κήπο παρευρέθηκαν εκπρόσωποι του κόσμου των γραμμάτων και των τεχνών, από τον Μιχαήλ Μαρμαρινό και τον Λουκά Καρυτινό, ως τη Ρέα Γαλανάκη και τον Χρήστο Χωμενίδη. Το «παρών» έδωσαν και επιχειρηματικά – εφοπλιστικά ονόματα, με τον Νίκο Τσάκο ανάμεσά τους, αλλά και ολυμπιονίκες, όπως ο Λευτέρης Πετρούνιας, και παραολυμπιονίκες.

Την Κοινωνία των Πολιτών εκπροσώπησε ο Γκόγκα Λεβιάν, το πρόσωπο που συγκλόνισε με την αυτοθυσία του όλη την Ελλάδα, όταν βούτηξε στον ποταμό Αραχθο, στη μάταιη προσπάθειά του να σώσει δύο παιδιά. Στο όνομα της αριστείας, είχαν προσκληθεί οι πρώτες των πρώτων στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και Θεσσαλονίκης, «Δανάες» και οι δυο (Κακοτρίχη και Παπαδοπούλου, αντιστοίχως).

Οσο η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού παιάνιζε μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι και του Γιάννη Μαρκόπουλου, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας, σε μια από τις προσωρινές συντροφιές του κήπου, παρουσία και του Γενικού Εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Αθανασίου Ράντου, τόνιζε πως η κίνηση του Ευάγγελου Αβέρωφ να τηλεφωνήσει στον αυτοεξόριστο στο Παρίσι Κωνσταντίνο Καραμανλή δεν ήταν προσχεδιασμένη, ούτε συμπεφωνημένη με ξένους παράγοντες. Απόδειξη ότι ο Αβέρωφ δεν βρήκε αρχικώς τον Καραμανλή, ο οποίος είχε βγει από το διαμέρισμά του. Η επικοινωνία επιτεύχθηκε τελικά μέσω τρίτου, που πήγε ως την οδό Μονμαρσύ και τον ειδοποίησε.

Ισως, τελικά, μόνο όσοι έχουν ζήσει τη Μεταπολίτευση μπορούν να συλλάβουν τον αντίκτυπο των εξελίξεων αυτά τα 51 χρόνια. Να εμβαθύνουν σε αυτή «τη διανοητική άσκηση», όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Τασούλας, η οποία «δεν είναι μόνο σημαντική για την άντληση – χρήσιμων πάντα – διδαγμάτων από την ιστορική εμπειρία αλλά και για την κατανόηση των σημερινών προκλήσεων και την αντιμετώπισή τους. Προκλήσεις που διαρκώς πολλαπλασιάζονται σε μια εποχή αυξανόμενης αστάθειας και αβεβαιότητας, όπως η κλιματική κρίση, η διεθνής οικονομική αστάθεια αλλά και η ένταση των γεωπολιτικών πιέσεων που αντιμετωπίζει η χώρα μας στην ευρύτερη περιοχή της».

Μεγάλη αλήθεια. Οταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεφε εξάλλου με το αεροσκάφος που του παραχώρησε ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, ξημερώματα της 24ης Ιουλίου 1974, η θερμοκρασία άγγιζε τους 33°C: ήταν μια ζεστή, φυσιολογική, καλοκαιρινή «μέρα», με άλλα λόγια. Οχι η Κόλαση επί της Γης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News