Με τις τελευταίες αποφάσεις και κινήσεις του Πρωθυπουργού υποτίθεται ότι επιχειρήθηκε να μπει μία τάξη στην κυβέρνηση και να δοθεί κάποια έμφαση στον συντονισμό των υπουργείων.

Μέχρις ενός σημείου παρατηρείται πρόοδος και μοιάζει οι διευρυμένες αρμοδιότητες του Κωστή Χατζηδάκη ως αντιπροέδρου να κάνουν τη διαφορά· όμως ορισμένα περιστατικά των τελευταίων εβδομάδων δείχνουν ότι απαιτείται κάτι περισσότερο και – κυρίως – μία έμφαση στη σοβαρότητα, τον σχεδιασμό και το περιεχόμενο των όσων λέγονται, εξαγγέλλονται ή διακινούνται.

Τρεις (τουλάχιστον) κυβερνητικές πρωτοβουλίες των τελευταίων ημερών είναι χαρακτηριστικά δείγματα είτε απρονοησίας, είτε προχειρότητας, είτε αδυναμίας να δικαιολογηθεί η αναγκαιότητα και χρησιμότητα κάποιων αποφάσεων. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οι πρωτοβουλίες αυτές έχουν προκαλέσει αχρείαστο αιφνιδιασμό και αντιδράσεις, από άμεσα ή έμμεσα ενδιαφερόμενους.

Η πρώτη – και υπό μία έννοια σοβαρότερη – είναι οι δρομολογούμενες αλλαγές στα όρια των οικισμών, που ενδέχεται σε κάποιες περιπτώσεις να επιφέρουν επιπτώσεις στους όρους δόμησης και υπό αυτήν την έννοια ζημιές σε κάποια περιουσιακά στοιχεία.

Το θέμα εξόργισε χιλιάδες ιδιοκτήτες και προκάλεσε διακομματικές αντιδράσεις βουλευτών, πάντως όσοι γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, επιμένουν ότι η φασαρία που προκλήθηκε από την πρωτοβουλία του υπουργείου Περιβάλλοντος είναι αναντίστοιχη της πραγματικής διάστασης του ζητήματος. Υπαρκτό όμως είναι το θέμα της πολιτικής και επικοινωνιακής διαχείρισης, καθώς σε κάθε περίπτωση απουσίασε η ενδεδειγμένη διαβούλευση και κυριάρχησε η εντύπωση ότι η κυβέρνηση αιφνιδιάζει, δίχως να υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο. Είναι σαφές ότι χρειάζονται εξαντλητικές εξηγήσεις και διευκρινίσεις.

Ενα άλλο ζήτημα που προκάλεσε συζητήσεις και αντιδράσεις, ακόμη και από τους μη άμεσα ενδιαφερόμενους, ήταν η επιβολή απαγορευτικών στην ουσία περιορισμών στα τροχόσπιτα και τα αυτοκινούμενα. Και αυτή η πρωτοβουλία (του υπουργείου Τουρισμού) αιφνιδίασε και όσο και αν θεωρείται ήσσονος σημασίας, το θέμα είναι σοβαρότερο από ό,τι μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Είτε επειδή αποκλείει ενδεχομένως και χιλιάδες επισκέπτες, κατά μείζονα λόγο από το εξωτερικό, που έχουν επιλέξει αυτό το είδος μετακίνησης και τουρισμού, είτε επειδή διαμορφώνει, βασίμως, μία αίσθηση ότι η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο για τον Τουρισμό, ευνοεί με προφανή τρόπο τις μικρότερες ή μεγαλύτερες επιχειρήσεις ενοικιαζόμενων καταλυμάτων. Και αυτό αχρείαστο ήταν.

Το τρίτο κρούσμα κυβερνητικής παραφωνίας που προκάλεσε αρνητικές εντυπώσεις ήταν η έμπνευση του αναπληρωτή υπουργού Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Κυρανάκη να επιδοτείται το κόμιστρο των ταξί τα Σαββατοκύριακα, ώστε να μεταφέρονται με ασφάλεια και φτηνότερα οι μεθυσμένοι. Οι αντιδράσεις ήταν πολλαπλές, έντονες και δικαιολογημένες, με αποτέλεσμα την επίσημη αποκήρυξη της πρότασης από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη. Παράλληλα, φάνηκαν βάσιμες και δικαιολογημένες οι αντιδράσεις των ίδιων των αυτοκινητιστών και του εκπροσώπου τους Θύμιου Λυμπερόπουλου, κάτι που θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει και επικοινωνιακό «κατόρθωμα» της κυβέρνησης.

Μπορεί αυτά τα δείγματα προχειρότητας να μην έχουν υπαρξιακή βαρύτητα για τη χώρα. Αν όμως η κυβέρνηση επιμένει να διακηρύττει ότι δίνει προτεραιότητα στην καθημερινότητα, πρωτοβουλίες όπως αυτές δείχνουν ότι πρέπει να επαναξιολογήσει το τι ακριβώς σημαίνει «προτεραιότητα».

Και πέραν αυτού, είναι σαφές ότι το Μαξίμου πρέπει να στρέψει τα ραντάρ του στις προσωπικές ατζέντες των υπουργών, που έχουν αρχίσει να βλέπουν εκλογές και σταυρούς στα ψηφοδέλτια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News