Έτυχε να βρεθώ οδηγός γρήγορου γερμανικού αυτοκινήτου, συγκεκριμένα μιας άσπρης Porsche 911 4S στη Γερμανία. Είχα πάρει μια πρόσκληση για test drive την οποία την …εξαργύρωσα, και μάλιστα με καλό καιρό χωρίς βροχή. Στη Γερμανία δεν υπάρχουν μεν οι δικοί μας απαιτητικοί δρόμοι, με στροφές και αναβάσεις που κανουν την καρδιά σου να ανεβάζει στροφές, από τη μια το βουνό, από την αλλη η θάλασσα, τρελά τοπία, μεθυστικά, υπάρχουν όμως οι φημισμένες Autobahnen, οδοί ταχείας κίνησης, και μάλιστα χωρίς όριο ταχύτητας.

Βγήκαμε, λοιπόν, με τον συνοδηγό μου παρέα μετά από μισή ώρα σε περιφερειακούς δρόμους, με όριο ταχύτητας στα 80 χιλιόμετρα, σε έναν από τους αυτοκινητόδρομους. Το όχημα είχε λίγα χιλιόμετρα στο κοντέρ και πολλα άλογα στη μηχανή. Boxer, εξακύλινδρη, γύρω στους 340 ίππους. Η κυκλοφορία ήταν μέτρια, βρήκα την ευκαιρία να ανεβάσω ταχύτητα. Πάνω απο τα 200, άνετα. Και κάτι παραπάνω.
Ξαφνικά βλέπω πίσω μου ένα μεγάλο μαύρο αυτοκίνητο με αναμμένα φώτα. Κολλάει στον προφυλακτήρα μου…

Ανέβασα αδρεναλίνη, στροφές και ταχύτητα στα 230, με προσοχή, διότι όλο και κάποιος έβγαινε στην αριστερή λωρίδα, πιο αργός. Πίσω μου το μαύρο, αμερικανικής κατασκευής. Να ανάβει τα φλας.

Το σκέφτηκα μια στιγμή, εντάξει, ήθελε κόντρα; Από τη μια, η γερμανική τεχνολογία, 3,4 λίτρα κυβισμός, 3,5 κιλά ανά άλογο του μηχανήματος, χωρίς τους επιβάτες, ο άλλος Αμερικανός, μάλλον με οκτακύλινδρο, δεν ξέρω πόσα άλογα, πιθανόν φτιαγμένη μηχανή.

Πήγα στο πλάι και τον άφησα να περάσει. Μέσα νεαροί, μου έκαναν γκριμάτσες. Δεν πειράζει.

Κόντρες να κάνουμε σε πίστα κλειστή. Εάν κατεχουμε στοιχειωδώς το… άθλημα. Όχι σε πολυσύχναστο δρόμο. Έφυγαν νιώθωντας νικητές.

Η Porsche συνέχισε να μουγκρίζει ήρεμα. Δεν ζορίστηκε. Μπορεί και να το ήθελε…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News