Μπλακάουτ στα ηλεκτρικά συστήματα πάντα υπάρχουν· στη χώρα μας, λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, η μισή Ελλάδα επλήγη από μπλακάουτ. O ρόλος των αρμοδίων Αρχών είναι να προετοιμάζονται και να δρομολογούν επενδύσεις και μέτρα για να ελαχιστοποιείται η πιθανότητα ενός μελλοντικού μπλακάουτ. Από την άποψη αυτή, το τι ακριβώς συνέβη στην Ισπανία θα είναι πολύ διδακτικό. Γι’ αυτό όλοι οι παράγοντες της αγοράς στην Ευρώπη αναμένουν με αυξημένο ενδιαφέρον τις αναλύσεις και τα συμπεράσματα των ισπανικών Αρχών.

Ο ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ δήλωσε ρητά ότι το μπλακάουτ δεν οφειλόταν σε υπερπαραγωγή των φωτοβολταϊκών ούτε σε έλλειψη πυρηνικής ενέργειας. Και από τις έως τώρα πληροφορίες φαίνεται ότι οι περισσότεροι τείνουν να θεωρήσουν ως σημαντικό γεγονός το ότι προέκυψε σφάλμα στις διασυνδέσεις με τη Γαλλία, χωρίς όμως να είναι βέβαιο αν αυτό ήταν το εναρκτήριο γεγονός.

Οποιο όμως και αν είναι το εναρκτήριο συμβάν, φαίνεται ότι υπάρχει μια ευρεία συναίνεση για τις λύσεις που πρέπει να ακολουθηθούν σε όλες τις χώρες. Αυτές περιλαμβάνουν, σε υψηλή προτεραιότητα, την ενίσχυση των ηλεκτρικών δικτύων, δηλαδή την ακόμα μεγαλύτερη διασύνδεση μεταξύ των χωρών και την εγκατάσταση στοιχείων στο δίκτυο που βοηθούν στη σταθερότητά του (π.χ. σύγχρονοι πυκνωτές κ.λπ.).

Ενα τέτοιο μέτρο είναι σχεδόν προφανές: αν συμβεί κάπου ένα ηλεκτρολογικό σφάλμα, τότε, αν αυτό το σημείο του δικτύου είναι «σταθερά και ισχυρά δεμένο» με το υπόλοιπο δίκτυο της Ευρώπης, το σφάλμα θα αντιμετωπιστεί πιο εύκολα και το δίκτυο δεν θα «πέσει». Γι’ αυτό είναι σημαντική η μεγαλύτερη ενίσχυση των διεθνών διασυνδέσεων μέσω της ανάδειξής τους ως έργων κοινού ενδιαφέροντος για όλη την Ευρώπη.

Η δεύτερη ομάδα λύσεων αφορά τον τρόπο που επιλέγεται (και αδειοδοτείται) το τι και πώς θα συνδεθεί στο δίκτυο. Στην Ελλάδα έχουμε επιτύχει ήδη πάνω από το 50% του ηλεκτρικού ρεύματος να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Είναι μια σημαντική επιτυχία που, εκτός ότι σημαίνει καθαρότερο περιβάλλον, βοηθάει στην ενεργειακή ανεξαρτησία μας και στη συγκράτηση της αύξησης των τιμών ρεύματος εξαιτίας του εισαγόμενου φυσικού αερίου. Τα επόμενα πέντε χρόνια πρέπει να πάμε στο 80%. Ο δρόμος είναι δύσκολος αλλά διευκολύνεται εάν συνοδεύεται από αύξηση της πράσινης ενέργειας όλες τις ώρες του 24ώρου.

Ομως στις περιπτώσεις –όπως στην Ισπανία– που τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει σχεδόν μονοκαλλιέργεια φωτοτοβολταϊκών, εμφανίζονται τις μεσημεριανές ώρες πολύ μεγάλες διεισδύσεις πράσινης ενέργειας, ενώ τις άλλες ώρες η εξάρτηση από τις συμβατικές πηγές παραμένει υψηλή.

Αυτό έχει διττό αποτέλεσμα: οι συνολικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται, ενώ και τα δίκτυα (που, όπως φάνηκε στις 28 Απριλίου, σε αρκετές περιοχές της Ευρώπης δεν έχουν φθάσει ακόμα στο σημείο που πρέπει) δυσκολεύονται να αμυνθούν και να αντιμετωπίσουν ένα σημαντικό σφάλμα.

Γι’ αυτό ο δρόμος, από το 50% στο 80% του ΑΠΕ και ακόμα περισσότερο, πρέπει να προχωρήσει με πράσινες τεχνολογίες που παράγουν όλο το 24ώρο –δηλαδή κυρίως αιολικά πάρκα αλλά και μικρά υδροηλεκτρικά– βιομάζα και γεωθερμία. Αυτό θα αποκαταστήσει την ισορροπία του μείγματος τεχνολογιών.

Τέλος, εξίσου σημαντικό είναι, από εδώ και πέρα, που η διείσδυση θα ξεπερνά τα επίπεδα του 50%, να μεριμνήσουμε ώστε ό,τι συνδέεται στο δίκτυο (είτε είναι σταθμός ΑΠΕ είτε μπαταρία ή γενικά σταθμός αποθήκευσης ενέργειας) να έχει προδιαγραφές που θα υποστηρίζουν τη σταθερότητα του δικτύου. Για παράδειγμα, τα φωτοβολταϊκά θα πρέπει να συνδέονται στο δίκτυο μέσω ηλεκτρονικών ισχύος με τη δυνατότητα να ρυθμίζουν από μόνα τους τάση και συχνότητα (grid-forminginverters) και να παραμένουν στο δίκτυο όποτε εμφανίζονται έντονα σφάλματα – κάτι που εδώ και χρόνια απαιτείται να διαθέτουν οι ανεμογεννήτριες (ridethroughfaultscapability).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News