Ο Ντέιβιντ Ριφ και ο Κάρλο Πιτσάτι συναντήθηκαν στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο Κίεβο, λίγο πριν ή λίγο μετά τα μεσάνυχτα, μία από τις προηγούμενες νύχτες. Ο αμερικανός διανοούμενος και πολιτικός αναλυτής (μοναχογιός της Σούζαν Σόνταγκ), συγγραφέας πολλών βιβλίων για τη μετανάστευση, τις συρράξεις και την ανθρωπιστική δράση, είχε περάσει την ημέρα του περιφερόμενος στους δρόμους της ουκρανικής πρωτεύουσας, παρά τον κίνδυνο των ρωσικών πυραύλων.

Το πρώτο που ανέφερε στον ιταλό δημοσιογράφο της La Repubblica ήταν πως αισθάνεται όπως αισθανόταν πριν από περισσότερα από είκοσι χρόνια, όταν βρισκόταν στην εμπόλεμη πρώην Γιουγκοσλαβία και ετοιμαζόταν να μεταβεί στη φλεγόμενη Ρουάντα. Συλλογιζόμενος ότι βιώνουμε το τέλος μιας χρυσής εποχής ειρήνης στη Δύση και επιστρέφουμε στην κανονικότητα των ανθρώπων, στον πόλεμο, ο Ντέιβιντ Ριφ παρήγγειλε ένα ουίσκι, «για να κατευνάσει την υπερένταση», όπως εξηγεί ο Πιτσάτι στην ανταπόκρισή του.

Ερωτηθείς για τον αντίκτυπο του πολέμου στα αμερικανικά και στα ευρωπαϊκά συμφέροντα, ο αμερικανός πολιτικός αναλυτής σημείωσε καταρχάς ότι «πρόκειται περί μιας πολυεπίπεδης παρτίδας σκάκι». Ο Εμανουέλ Μακρόν τάσσεται υπέρ των διαπραγματεύσεων αλλά διαφωνεί η Πολωνία και φαίνεται πως μαζί της συμφωνεί, τουλάχιστον εν μέρει και στην παρούσα φάση, η Ουάσινγκτον. Την ίδια ώρα, οι διαφορές στην ιταλική κυβέρνηση, κυρίως μεταξύ της Τζόρτζια Μελόνι και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, όσον αφορά τον πόλεμο, είναι τεράστιες.

«Είναι δύσκολο να μιλάμε για ευρωπαϊκά συμφέροντα. Χωρίς να θέλω να ταράξω τον Μπίσμαρκ, σύμφωνα με τον οποίο η Ευρώπη ήταν μόνο μια “γεωγραφική έκφραση”, ένα από τα προβλήματα της επέκτασης της Ευρωπαϊκής Ενωσης προς τα ανατολικά είναι ότι έχουν συσσωρευτεί πάρα πολλά συμφέροντα. Ακόμη και μετά το Brexit, η κατάσταση παραμένει πολύ περίπλοκη», είπε ο Ριφ.

Επισήμανε, μάλιστα, στον ιταλό συνομιλητή του ότι δεν «κατανοεί γιατί οι χώρες της Νότιας Ευρώπης δεν παρουσιάζονται από κοινού στις Βρυξέλλες, απαιτώντας την αναστολή των ορίων για το έλλειμμα ως αντάλλαγμα για τη στήριξη στην Ουκρανία. Μου φαίνεται ένα προφανές αίτημα», σημείωσε.

Οσον αφορά το ΝΑΤΟ (όπου οι Βρετανοί εξακολουθούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο από στρατιωτικής απόψεως) ανέφερε ότι «υπάρχει η αντιπαράθεση με τον Ερντογάν και το διπλό παιχνίδι του με τη Μόσχα και το Κίεβο. Η Τουρκία κάνει ό,τι θέλει. Υπάρχουν πάρα πολλές αντιφάσεις. Αλλά όσο οι Αμερικανοί υποστηρίζουν τους Ουκρανούς εντός του ΝΑΤΟ, δεν έχει σημασία τι θέλουν να κάνουν ο Μακρόν ή οι Ολλανδοί για να βρουν εξαιρέσεις στους κανόνες όσον αφορά τις κυρώσεις. Μπορεί να τρώγονται στο περιθώριο, αλλά όπλα θα συνεχίσουν να αποστέλλονται στην Ουκρανία. Ακόμα και οι Τούρκοι πουλάνε drones στον ουκρανικό στρατό. Και το ουκρανικό ναυτικό κατασκευάζει πολεμικό πλοίο σε τουρκικό λιμάνι».

Πέρα, όμως, από τον πόλεμο στην Ουκρανία και ανεξάρτητα από αυτόν, o Ντέιβιντ Ριφ συμφωνεί ότι «ο κόσμος εξέρχεται από 500 χρόνια ευρωατλαντικής κυριαρχίας. Νωρίτερα, πολύ περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου εμπορίου πραγματοποιούνταν στην Ασία. Στη συνέχεια η αποικιοκρατία οδήγησε στις αυτοκρατορίες της Ευρώπης και στην αμερικανική αυτοκρατορία. Βιώνουμε την αργή παρακμή του μονοπολικού κόσμου στον οποίο αντιτάχθηκε μόνο ένας ηττημένος κομμουνισμός. Οπότε, ναι, ένας πολυπολικός κόσμος αναδύεται», εξήγησε.

Στην ενίσχυση της πολυπολικότητας θα μπορούσαν να συμβάλουν ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης, η Belt and Road Initiative του Πεκίνου, οι συμφωνίες των BRICS καθώς και τα κράτη του Κόλπου, αλλά όχι η Ρωσία, η οποία, σύμφωνα με τον Ριφ, θα έχει περιθωριακό ρόλο σε αυτόν τον νέο πολυπολικό κόσμο.

«Είναι ανόητο να σκεφτόμαστε το αντίθετο. Ας πούμε ότι κερδίζει τον πόλεμο, εδώ στην Ουκρανία, κάτι που είναι πολύ απίθανο, αλλά ακόμα και εάν συμβεί, η Ρωσία θα έχει απομείνει με έναν αποδεκατισμένο στρατό και μια τάξη πλουσίων που έχει απολέσει πάνω από το 5% των κεφαλαίων της και έχει υποβαθμιστεί παγκοσμίως παντού. Επιπλέον, συνυπολογίζοντας τους νεκρούς στα πεδία των μαχών, τους λιποτάκτες και εκείνους που έφυγαν για να μην καταταγούν, η Ρωσία έχει χάσει τουλάχιστον μισό εκατομμύριο νέους ανθρώπους, ταλαντούχους, προγραμματιστές, μηχανικούς, τα θεμέλια μιας σύγχρονης οικονομίας. Στον πολυπολικό κόσμο που αναδύεται, η Ρωσία θα έχει μικρό ρόλο, έχοντας καταδικαστεί από τον Πούτιν να εκτελεί χρέη πρατηριούχου και υπηρέτη της Κίνας. Η Ινδία, ορισμένες αφρικανικές χώρες, η Βραζιλία, οι χώρες του Κόλπου και, σαφώς, η Κίνα θα είναι οι πυλώνες αυτού του κόσμου. Οχι η φτωχή Ρωσία», εξήγησε.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι αισιοδοξεί ιδιαίτερα για το μέλλον. «Στην πραγματικότητα ο πόλεμος απλά διακόπηκε από το 1945 έως σήμερα. Τώρα οι πόλεμοι ξαναρχίζουν», είπε. «Αλλωστε οι διεθνείς οργανισμοί δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στον ρόλο τους. Η ιδέα ότι πρέπει να αλλάξει η κοινωνική τάξη για να εκλείψει ο πόλεμος ανήκει ούτως ή άλλως στη σφαίρα της φαντασίας. Η ταχεία αλλαγή, από ιστορική σκοπιά, επέρχεται μόνο μετά από μια καταστροφή. Ο ίδιος ο ΟΗΕ προέκυψε από τον πόλεμο. Δυστυχώς δεν βλέπω διέξοδο. Το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι γελοίο. Περιλαμβάνονται χώρες που βρίσκονται εκεί ακριβώς εξαιτίας απαρχαιωμένων μεταπολεμικών αντιλήψεων. Αλλά βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη στιγμή, γιατί η έννοια της παγκόσμιας δημοκρατίας είτε θα καθοριστεί είτε θα καταστραφεί, εδώ στην Ουκρανία, τώρα», προειδοποιεί ο Ντέιβιντ Ριφ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News