Ο Αλις Κούπερ είναι έξαλλος: δεν μπορεί πλέον να κουβαλάει αρκετά φίδια! Για πολλά χρόνια τα έπαιρνε μαζί του στο αεροπλάνο που τον μετέφερε στις συναυλίες του, αλλά πλέον αδυνατεί να βγάλει άδεια για να τα μεταφέρει, όπως λέει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στους Times του Λονδίνου.

Κάποια δεδομένα έχουν αλλάξει πια για τον 77χρονο ρόκερ. Κάποτε ετοιμαζόταν να μπει στο Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες για τη μεγαλύτερη προσέλευση σε συναυλία σε εσωτερικό χώρο – 158.000 θεατές στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας το 1974. Και τότε του έλειπαν φίδια, αλλά ένας βοηθός του μπήκε στη ζούγκλα του Αμαζονίου και τράβηξε έναν βόα, ο οποίος «ήταν πολύ τσατισμένος που τον έβγαλαν από το δέντρο του για να βρεθεί μπροστά σε χιλιάδες αφηνιασμένους ροκάδες», θυμάται ο Κούπερ.

Ο ίδιος φέρει τον τίτλο του «απόλυτου ροκά που σοκάρει», καθώς ντύνεται με φίδια ή ως κόμης Δράκουλας που περπατά σε χυμένο αίμα πάνω στη σκηνή εδώ και 50 χρόνια. Κλασικά τραγούδια του, όπως τα «Elected», «School’s Out» και «Feed My Frankenstein», είναι χαρακτηριστικά του παλαβού, ελευθεριακού και μακάβριου στιλ που έχει υιοθετήσει.

Στις μέρες μας εξακολουθεί να διαθέτει την εντυπωσιακή μακριά κόμη του και να φοράει βραχιόλια και μενταγιόν στα χέρια, αλλά πάσχει από μια σοβαρή μορφή αναπηρίας, οπότε φοράει ακουστικά βαρηκοΐας με δυνατότητες που του προσφέρει η Τεχνητή Νοημοσύνη. «Απολαμβάνω τη ζωή», λέει. «Τόσο πολλοί από τους ροκ αδερφούς μου είναι πια νεκροί. Θα συνεχίσω τις συναυλίες μέχρι να γίνω πολύ χοντρός, ηλίθιος και καμπούρης για να παίζω».

Το σκοτεινό σκηνικό προφίλ του, που κάποτε ώθησε τον φιλελεύθερο βρετανό βουλευτή Λίο Αμπσε και τη συντηρητική ακτιβίστρια Μέρι Γουάιτχαουζ να ζητήσουν την απαγόρευση εισόδου του στο Ηνωμένο Βασίλειο, απαιτεί πλέον ολόκληρη διαδικασία. Πρώτα ξυπνάει από τον απογευματινό του ύπνο και πίνει Coca-Cola βλέποντας μια από τις αγαπημένες του ταινίες κουνγκ-φου. Ακολουθεί το μακιγιάζ του και μια δεκάλεπτη προσευχή.

Με αυτόν τον τρόπο μετατρέπεται στον «αλαζόνα, σκληρό και υπεροπτικό» χαρακτήρα που ερμηνεύει στη σκηνή – «λιγάκι σαν τον σπουδαίο αείμνηστο βρετανό ηθοποιό Αλαν Ρίκμαν», όπως λέει χαρακτηριστικά. «Η ζωή είναι πραγματικά σοκαριστική, το ροκ-εν-ρολ όχι», εξηγεί στους Times, καθώς θυμάται άλλη μια ιεροτελεστία πριν τις εμφανίσεις του – τη ρίψη «15 μαχαιριών με στόχο ένα εξώφυλλο περιοδικού» που πάντα κουβαλάει μαζί του.

Με μια γρήγορη κίνηση βγάζει από το σακάκι του ένα από τα μαχαίρια. «Στη Βουδαπέστη το χρησιμοποίησα σε ένα παιδί που προσπάθησε να με ληστέψει», θυμάται. «Του είπα “άκου μικρέ, εσύ μπορεί να είσαι από τη Βουδαπέστη, αλλά εγώ είμαι από το Ντιτρόιτ”», λέει γελώντας.

Το πραγματικό του όνομα είναι Βίνσεντ Φουρνιέ και ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική στα 16 του παίζοντας σε μια σχολική μπάντα, η οποία άλλαξε πολλά ονόματα μετά το σχολείο. Με το συγκρότημα Nazz δοκίμασε την τύχη του στο Λος Αντζελες, μεθώντας με τους Doors, παίρνοντας ναρκωτικά με τον Τζίμι Χέντριξ και συγκατοικώντας για λίγο με τους Pink Floyd. Ενσωμάτωσε στοιχεία μακάβριου θεάτρου στις παραστάσεις του και το 1968 δημιούργησε την περσόνα «Αλις Κούπερ».

Ο τραγουδιστής μόλις ενώθηκε ξανά με τα μέλη της παλιάς του μπάντας –χωρίς τον αρχικό κιθαρίστα, Γκλεν Μπάξτον, ο οποίος πέθανε το 1997– για να ηχογραφήσει μαζί τους ένα νέο άλμπουμ, για πρώτη φορά μετά τη διάλυσή τους το 1974. «Το κόλπο είναι να μην το βλέπεις ως διαζύγιο, αλλά ως απλό χωρισμό», εξηγεί στους Times, σημειώνοντας ότι με αυτόν τον τρόπο η επανένωση είναι «λιγότερο αγχωτική».

Υψηλές γνωριμίες, επικίνδυνοι εθισμοί

Μετά τη διάλυση της μπάντας του το 1974, ο Κούπερ ξεκίνησε σόλο καριέρα και έγινε σούπερ σταρ, κάνοντας παρέα με τον Τζον Λένον, τον Ελβις Πρίσλεϊ και τον Φρανκ Σινάτρα. Αφηγείται στους Times μια ιστορία με πρωταγωνιστή τον νεαρό Μπρους Σπρίνγκστιν, που ήταν καλεσμένος στα παρασκήνια μιας συναυλίας του.

Την ώρα που μαζί με τον στιχουργό και σύντροφο του Ελτον Τζον, Μπέρνι Τόπιν, του εξηγούσαν ότι δεν πρέπει να παίρνει στα σοβαρά τον χαρακτηρισμό τού «νέου Ντίλαν» που του είχε προσδώσει ο Τύπος, οι δυο τους κρυφά γέμιζαν τις καουμπόικες μπότες του με μπίρα. «Και το γεγονός ότι ο πραγματικός Μπομπ Ντίλαν μου έδωσε συγχαρητήρια για τα τραγούδια μου παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα κομπλιμέντα που έχω λάβει ποτέ», προσθέτει.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ο Κούπερ είχε χαθεί στον ρόλο του Αλις: οι εθισμοί του στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά τον οδήγησαν σε κέντρο αποτοξίνωσης. Ομως αυτός ο τραγουδιστής είναι ο απόλυτος επιζών, καθώς ό,τι κι αν αντιμετωπίζει τον κάνει πιο δυνατό. Πάντως σήμερα αναγνωρίζει πως «κανένας δεν πρέπει να προσφέρει ολόκληρη τη ζωή και την υγεία του στο ροκ-εν-ρολ. Η ζωή είναι πολύ πιο σημαντική από αυτό».

Ο Κούπερ συνηθίζει να προσφέρει συμβουλές σε ατίθασες ψυχές. Το 2012 γνώρισε τον ηθοποιό Τζόνι Ντεπ στα γυρίσματα της ταινίας «Dark shadows» και αποφάσισαν, μαζί με τον κιθαρίστα των Aerosmith Τζο Πέρι, να σχηματίσουν μια μπάντα διασκευών. Την ονόμασαν Hollywood Vampires, από τον τίτλο μιας λέσχης για αλκοόλ που είχε ανοίξει ο Κούπερ στις αρχές της δεκαετίας του ’70 – και στην οποία συμμετείχαν ο ντράμερ των Who, Κιθ Μουν, ο Τζον Λένον και ο Τζον Μπελούσι.

Ο Ντεπ επανήλθε στην επικαιρότητα πρόσφατα, μετά από μια μικρή αποχή λόγω της δίκης του με την πρώην σύζυγό του Αμπερ Χερντ, και των κατηγοριών από τα έντυπα του ομίλου του Ρούπερτ Μέρντοκ ότι την έδερνε. Ο Κούπερ ανησυχούσε για τον φίλο του, αλλά τώρα που όλα πήγαν κατ’ ευχήν ελπίζει ότι ο ηθοποιός θα συμμετάσχει στη βρετανική περιοδεία του. «Του λέω πάντα: “Τζόνι, σταμάτα να παντρεύεσαι κορίτσια και παντρέψου μια πραγματική γυναίκα”», αποκαλύπτει.

Η «χυλόπιτα» στη Γουέλς και η λαβή του «βασιλιά»

Ο τραγουδιστής είναι παντρεμένος με τη Σέριλ Γκόνταρντ εδώ και σχεδόν 50 χρόνια. Τη γνώρισε ως 18χρονη χορεύτρια, όταν εκείνη έκανε οντισιόν για μια περιοδεία του το 1975. «Ημουν ερωτευμένος μαζί της προτού καν την παντρευτώ, και παραμένω ερωτευμένος», λέει στους Times, παρά το γεγονός ότι στο διάβα του βρέθηκαν πολλές όμορφες γυναίκες – με κορυφαία, ίσως, τη Ράκελ Γουέλς, σύμβολο του σεξ τη δεκαετία του ’70, που τον φλέρταρε ανελέητα.

«Δεν νομίζω ότι η Ράκελ ήταν ερωτευμένη μαζί μου, απλώς ήθελε να είναι με έναν ροκ σταρ», λέει. «Με κυνηγούσε και κανείς δεν την είχε αρνηθεί, οπότε όταν το έκανα εγώ την τρέλανε. Η Σέριλ είναι μόλις 40 κιλά, ενώ η Ράκελ ήταν θωρηκτό μπροστά της – εγώ όμως λατρεύω τη μικρή μου μπαλαρίνα», συμπληρώνει με χιούμορ. Αλλά οι τρελές ιστορίες που έχει βιώσει δεν περιορίζονται σε κατακτήσεις και απορρίψεις.

Ο Κούπερ έχει κάνει χοντρές πλάκες με τον αρχιμάστορα της αμερικανικής κωμωδίας Γκράουτσο Μαρξ και με τον ισπανό ζωγράφο Σαλβαντόρ Νταλί, αλλά η πιο αυθεντικά σουρεαλιστική εμπειρία του ήταν τη νύχτα που σκέφτηκε να πυροβολήσει τον Ελβις Πρίσλεϊ. «Μου δίνει ένα περίστροφο και μου λέει: “Στρέψε το κατά πάνω μου”», θυμάται.

Λέει στους Times ότι την ώρα που σκεφτόταν ποια θα ήταν η μοίρα του αν σκότωνε τον βασιλιά του ροκ-εν-ρολ, με μια απότομη κίνηση ο Ελβις τον έριξε στο πάτωμα. «Χρειαζόταν απλώς κάποιον για να εξασκηθεί στο τζούντο», εξηγεί, συμπληρώνοντας: «Ο Ελβις ήταν το απόλυτο αμερικανικό είδωλο, αλλά μερικές φορές νομίζω ότι ο τύπος αισθανόταν απέραντη μοναξιά».

Ο Κούπερ μπορεί να είναι μύθος της ροκ, αλλά είναι και ο πιο αποτυχημένος πολιτικός στον κόσμο. Θέτει υποψηφιότητα για πρόεδρος των ΗΠΑ κάθε τέσσερα χρόνια από το 1972, όταν, μετά την κυκλοφορία του σινγκλ του «Elected» –ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του Τζον Λένον–, αποφάσισε να κοντράρει τον Ρίτσαρντ Νίξον. Από τότε κατέβαινε ανελλιπώς μέχρι πέρυσι, όταν, για να ειρωνευτεί τον Ντόναλντ Τραμπ, πουλούσε καπελάκια που έγραφαν «Κάντε την Αμερική Ξανά Αρρωστη».

Παρ’ όλα αυτά θεωρεί ότι ο Τραμπ δεν είναι ο μεγαλύτερος ψεύτης που έχει περάσει ποτέ από τον Λευκό Οίκο. Ο Κούπερ δεν είναι ο τυπικός φιλελεύθερος καλλιτέχνης που στέκεται εναντίον του αμερικανού προέδρου. Αλλωστε δεν τον ενδιαφέρει ουσιαστικά η πολιτική. Θεωρεί απλώς ότι η εκλογή Τραμπ ήταν αναπόφευκτη μετά τις υπερβολές στις οποίες οδήγησαν τους Δημοκρατικούς οι ακρότητες του κινήματος woke.

Τις τελευταίες δεκαετίες ο τραγουδιστής παραμένει μακριά από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Δεν πίνει ποτέ και διακηρύσσει την επιστροφή του στον χριστιανισμό (ο πατέρας του ήταν πάστορας). Το άλμπουμ «The Revenge Of Alice Cooper», η πρώτη ηχογράφηση της αρχικής μπάντας του μετά από 51 χρόνια, κυκλοφορεί στις 24 Ιουλίου. Δύο ημέρες νωρίτερα ξεκινά η περιοδεία του στη Βρετανία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News