Όταν έρχεται ο 8χρονος και μου λέει «Νονά θα ντυθώ πρώτα “Μπάτμαν” και στις άλλες  “πρίγκηπας”», αναπτερώνομαι. Ξυπνάω από τον λήθαργό μου και θυμάμαι που η θεία Βούλα η Χαρά (έτσι την φωνάζαμε), μέγιστη μοδίστρα, μου έφτιαξε στολή «βασίλισσα της νύχτας» .

Πήγα στο χορό του σχολείου στην έκτη δημοτικού με ένα φόρεμα εκπληκτικό από μαύρο μετάξι με  χρυσά αστέρια και γαλάζιο τούλι παντού. Καπέλο κωνικό χρυσό και ραβδάκι μαγικό ολόχρυσο με αστέρι ολάκερο από χρυσοκλωστή.

Και πετούσα  χούφτες  χαρτοπόλεμο πιστεύοντας ότι χάριζα χρυσόσκονη στους συμμαθητές μου. Με το φόρεμα κοιμήθηκα, και ναι, ήταν μεσημέρι Τσικνοπέμπτης. Μεγάλη γιορτή σού λέω.

Τσικνίζουμε, και η τσίκνα από το λίπος του χοιρινού στα κάρβουνα θεραπεύει ψυχές και σώματα. Κάθε τόπος και έθιμο, κάθε οικογένεια με τη δικιά της γιορτή. Η προέλευση του ιδιαίτερου εθίμου της Τσικνοπέμπτης  χάνεται στα βάθη του χρόνου.

Συνδέεται με τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που θεωρούσαν το φαγοπότι και το γλέντι απαραίτητη ιεροτελεστία για την καλή υγεία στην οικογένεια και για την ευφορία της γης την Άνοιξη. Όλα τα παράγωγα από τα χοιροσφάγια των Χριστουγέννων έχουν αυτή την ημέρα την τιμητική τους.

Θα σας πω, τώρα και ένα φοβερό μυστικό Τσικνοπέμπτης από την δικιά μου πατρίδα, την Καλαμάτα. Τα λουκάνικα στην Καλαμάτα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.

Δείτε ολόκληρο το κείμενο και τη συνταγή εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News