«Ο πυρήνας της Ανδρομέδας». Ο μεγάλος νικητής. Ο πυρήνας του Γαλαξία Ανδρομέδα (Μ31), μια εικόνα σπάνιας λεπτομέρειας, τραβηγμένη με ισχυρό τηλεσκοπικό φακό

«Περιστροφή». Στο Βόρειο Ημισφαίριο τα αστέρια φαίνονται να περιστρέφονται γύρω από τον Βόρειο Πολικό Αστέρα (Polaris). H κίνηση αυτή, περίπου 15 μοίρες ανά ώρα, από ανατολικά προς δυτικά, οφείλεται στην περιστροφή της Γης. Η γιγάντια σιδερένια ρόδα στο πάρκο ψυχαγωγίας Mirageland, στο Οουόζου της Ιαπωνίας, ύψους 62 μ. και με περίμετρο 62,5 μ., σπανίως λειτουργεί νύχτα. Ο φωτογράφος την απαθανάτισε σε μια από τις νυχτερινές… εμφανίσεις της: για να διαγράψει έναν τέλειο κύκλο χρειάζεται περίπου 15 λεπτά

«Ανθρωπος και Διάστημα, η στιγμή και η αιωνιότητα». Κατά τη διάρκεια μιας συνηθισμένης παρατήρησης της ηλιακής χρωμόσφαιρας, ο Ζανγκ Τανγκουάνγκ συνέλαβε αυτό το μοναδικό στιγμιότυπο

«Το Βόρειο Σέλας στη λίμνη Μόνο: ένας σπάνιος χωρός φωτός». Οι ζωηρές λωρίδες ουράνιου φωτός σε φούξια και πράσινες αποχρώσεις αντανακλώνται στα ήρεμα καλιφορνέζικα νερά

«Τα ηλεκτρικά νήματα του αστραπιαίου Νεφελώματος Σπαγκέτι». Η φωτογραφία αποκαλύπτει τη φευγαλέα και ασύλληπτη φύση αυτού του καταλοίπου σουπερνόβα που κατοικοεδρεύει στον Γαλαξία μας

Αναπάντεχη συνάντηση. Οι κινέζοι φωτογράφοι σχεδιάζαν να τραβήξουν ένα κοντινό πλάνο του Γαλαξία Ανδρομέδα (M31). Μόνο το επόμενο πρωινό συνειδητοποίησαν πως είχαν συλλάβει τυχαία τη στιγμή που μια πύρινη σφαίρα από Περσείδες (βροχή διαττόντων αστέρων) έμοιαζε να γδέρνει τον M31 – και αυτή ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη

«Πυροτεχνήματα». O Γαλαξίας του Τριγώνου (M33) μέσα από μια νέα οπτική: η παλιρροϊκή αλληλεπίδρασή του με τον M31 κατέληξε σε έκκριση νεφελωμάτων, προσφέροντας αυτό το θεαματικό αποτέλεσμα

«Oυράνια αψίδα». Το σέλας «απλώθηκε» σε μια πελώρια αψίδα, εκτεινόμενη σε περισσότερες από 180 μοίρες. Ενα γιγάντιο και τέλειο σχήμα από πράσινο νέον φώτισε όλο τον ουρανό

«Ο Κομήτης 12PPons-Brooks κάνει μια τελευταία υπόκλιση». Ο 12PPons-Brooks εμφανίζεται κάθε 71 χρόνια

«Το φωτοστέφανο του σέλαος». Το καρέ τραβήχτηκε πάνω στην κορύφωση μιας γεωμαγνητικής καταιγίδας, τον περασμένο Μάιο. Οι έντονοι κόκκινοι χρωματισμοί ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για τον νεοζηλανδό φωτογράφο

«Η τελειότητα του σεληνόφωτος πάνω από τις Ιταλικές Αλπεις». Η πανσέληνος γλείφει τις βουνοκορφές. Χωρίς ίχνος από σύννεφα, υπό ιδανικές καιρικές συνθήκες, το χρυσό φως του δειλινού αγκαλιάζει τα βουνά δημιουργώντας αρμονία μεταξύ Γης και ουρανού

Είναι η απίστευτη ισορροπία των λεπτομερειών προς πάσα κατεύθυνση που κάνει αυτή τη φωτογραφία του Γαλαξία Μ13 -ενός από τα πιο γνωστά και αξιοσημείωτα σφαιρωτά σμήνη στο βόρειο ουράνιο ημισφαίριο- τόσο εντυπωσιακή

«To ίχνος της διάθλασης». «Αυτή η φωτογραφία δείχνει πόσο πολλή παραμόρφωση είναι δυνατό να υπάρχει στο χείλος του ορίζοντα. Τα σεληνιακά άκρα τεντώνονται και ρυτιδώνονται, λες και το έδαφος είναι μια μαύρη τρύπα που τραβάει μέσα της το φεγγάρι», λέει η φωτογράφος Μαρσέλα Τζούλια Πέις

«Ολική έκλειψη Ηλίου». Αυτό το πανόραμα των 22 megapixel παρουσιάζει τα στάδια μιας ολικής έκλειψης, με μια υψηλής δυναμικής εικόνα του τελευταίου σταδίου στο μέσον. Περίπου 200 λήψεις χρειάστηκαν για να επιλεχθούν εκείνες της τελικής φωτογραφικής σύνθεσης