Ιούνιος 2018, στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό. Η ξενοφοβική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ μετρά τα πρώτα της θύματα –και είναι, όπως συνήθως, οι πιο αδύναμοι, οι πιο απροστάτευτοι αυτού του κόσμου, τα παιδιά.

Ιούνιος 2018, στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό. Η μικρούλα Γιανέλα Σάντσες από την Ονδούρα κλαίει καθώς ένας άνδρας της μεθοριακής αστυνομίας συλλαμβάνει τη μητέρα της, Σάντρα, στο ΜακΑλεν του Τέξας.

Ιούνιος 2018, στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό. Ο Τζον Μουρ, φωτογράφος του πρακτορείου Getty, πατάει βιαστικά το κλικ στη φωτογραφική του μηχανή: το κάδρο μιας τραγωδίας. Το πρόσωπο της Σάντρα Σάντσες δεν φαίνεται καν –μόνο μια μάνα μπορεί να φανταστεί την αγωνία και τις συσπάσεις του προσώπου της καθώς ο συνοριοφύλακας την υποβάλλει σε σωματικό έλεγχο ενώ η κατατρομοκρατημένη κόρη της σπαράζει στο κλάμα. Ηταν το εφιαλτικό τέλος μιας απίστευτης περιπέτειας. Είχαν βαδίσει τη μισή Κεντρική Αμερική, είχαν διασχίσει τα νερά του Ρίο Γκράντε, είχαν συλληφθεί στο Τέξας της μηδενικής ανοχής.

Αυτή είναι η φωτογραφία της χρονιάς, αν όχι μιας ολόκληρης εποχής και σωστά τιμήθηκε ως η καλύτερη στον κορυφαίο διαγωνισμό World Press Photo.

Οι κριτές υπογράμμισαν ότι το στιγμιότυπο αυτό αντανακλά «μια βία άλλου τύπου»: «ψυχολογική».

Μετά το κύμα κατακραυγής που προκάλεσε αυτή η φωτογραφία, η αμερικανική υπηρεσία τελωνείων και προστασίας των συνόρων (CBP) αναγκάστηκε να διευκρινίσει ότι η Γιανέλα και η μητέρα της δεν συγκαταλέγονταν στους χιλιάδες μετανάστες που διαχωρίστηκαν μετά την έλευσή τους οικογενειακώς στις ΗΠΑ.

Παρ’ όλ’ αυτά, «η γενικευμένη αγανάκτηση εναντίον αυτής της αμφιλεγόμενης πρακτικής οδήγησε τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να αλλάξει την πολιτική του τον περασμένο Ιούνιο», σημείωσαν οι κριτές που απένειμαν τα βραβεία World Press Photo σε ειδική τελετή το βράδυ της Πέμπτης στο Αμστερνταμ.

Ο Τζον Μουρ θυμήθηκε εκείνη τη νύχτα της 12ης Ιουνίου, στην καρδιά της κοιλάδας του Ρίο Γκράντε. «Μπορούσα να δω τον φόβο στα πρόσωπά τους, στα μάτια τους», είπε για τους μετανάστες.

Ο 51χρονος Μουρ εξήγησε ότι τράβηξε τη φωτογραφία ακριβώς όταν η Σάντρα άφησε κάτω την κόρη της για να της γίνει σωματικός έλεγχος. Το παιδί άρχισε να κλαίει αμέσως.

«Γονάτισα και είχα πολύ λίγο χρόνο να τραβήξω το στιγμιότυπο πριν (η έρευνα) τελειώσει», συνέχισε ο βραβευμένος και με Πούλιτζερ (το 2005) φωτογράφος ο οποίος καλύπτει την περιοχή των συνόρων των ΗΠΑ και του Μεξικού εδώ και περίπου δέκα χρόνια.

«Ηθελα να αφηγηθώ μια διαφορετική ιστορία. Μου δινόταν η δυνατότητα να απαθανατίσω μια εικόνα ανθρωπιάς, που συχνά χάνεται μέσα στις στατιστικές», πρόσθεσε.

«Θεωρώ ότι ένα ζήτημα όπως αυτό, το ζήτημα της μετανάστευσης, έχει απήχηση πολύ πέραν των ΗΠΑ, σε όλο τον κόσμο».

Φέτος οι κριτές επέλεξαν ανάμεσα σε 78.800 φωτογραφίες που τράβηξαν πάνω από 4.730 φωτογράφοι και φωτοειδησεογράφοι από όλο τον κόσμο

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News