Έπειτα από 31 χρόνια σε κώμα, ο Ινιάτσιο Οκαμότο, θύμα αυτοκινητιστικού δυστυχήματος την άνοιξη του 1988 στη βόρεια Ιταλία, έφυγε από τη ζωή έχοντας στο πλάι του του γονείς του που τον φρόντιζαν όλα αυτά τα χρόνια στο σπίτι τους στην Μπρέσια.

Ο 22χρονος τότε Ινιάτσιο είχε τραυματιστεί σοβαρά το βράδυ της γιορτής του πατέρα του, όταν το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε μαζί με τέσσερις φίλους του, εξετράπη της πορείας του με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένας εξ αυτών.

Έκτοτε παρέμενε σε κώμα από το οποίο δεν συνήλθε ποτέ. Άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι της οικογένειάς του στο Κολεμπεάτο, της Μπρέσια.

«Επί 31 χρόνια ζούσαμε μακριά από τον κόσμο. Ο σύζυγός μου, Χέκτορ άφησε την δουλειά του και παρέμεινε στο σπίτι για να φροντίζει και να παρακολουθεί τον γιο μας», δήλωσε η μητέρα του, η ιταλίδα Μαρίνα.

Ερωτηθείς για το πώς πήραν την απόφαση να φροντίζουν επί τόσα χρόνια τον γιο τους στο σπίτι, ο – μεξικανός ιαπωνικής καταγωγής – πατέρας του Ινιάτσιο δήλωσε στην εφημερίδα La Repubblica: «Δεν ήταν κάτι που το σκεφτήκαμε πολύ παρόλο που υπήρχαν πολλές δομές που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τον γιο μας, προτιμήσαμε να μείνει μαζί μας. Ήταν αυτό που νιώθαμε να κάνουμε γιατί σε εμάς αρκούσε απλά και μόνο να βλέπουμε το χαμόγελό του. Μπορεί, λόγω της κατάστασης του, να μην χαμογελούσε πραγματικά, όμως βλέπαμε το πρόσωπο του τόσο γαλήνιο και ήμασταν και εμείς ήρεμοι δίπλα του».

Όπως λέει, «τα πιο δύσκολα χρόνια ήταν τα πρώτα πέντε. Όχι επειδή κουραστήκαμε σωματικά να ασχολούμαστε μαζί του, αλλά εξαιτίας της οργάνωσης που απαιτούσε η μεταφορά του στο σπίτι».

«Πάντοτε όμως», αφηγείται, «είχαμε την ελπίδα ότι κάτι θα άλλαζε και ότι θα υπήρχε κάποια βελτίωση».

Μετά τον θάνατο του παιδιού του ο Οκαμότο δηλώνει ότι αυτό που επιθυμεί η οικογένειά του είναι απλά λίγη ηρεμία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News