Καθώς το 2013 δίνει τη θέση του στο 2014 είναι ίσως ενδιαφέρον να εξετάσουμε λίγο τη γενική στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας εν όψει των επερχομένων εκλογικών αναμετρήσεων. Τα προβλήματα της ΝΔ είναι, κυρίως, δύο.

Το ένα είναι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Για να αντιμετωπίσει αυτό τον κίνδυνο η στρατηγική της ΝΔ στοχεύει στο να πείσει το εκλογικό σώμα ότι αυτή και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ παρέχει τα εχέγγυα μιας εξόδου από την κρίση.

Το δεύτερο πρόβλημα της ΝΔ είναι η διαρροή ενός σημαντικού ποσοστού των ψηφοφόρων της προς τη Χρυσή Αυγή. Εδώ η στρατηγική της ΝΔ είναι να δείξει ότι η ΧΑ αποτελεί μία «εγκληματική οργάνωση» στην οποία δεν έχουν θέση οι παραδοσιακοί, συντηρητικοί πατριώτες οπαδοί της Δεξιάς.

Ας τα δούμε πιο αναλυτικά.

Στην αντιπαράθεσή της με τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτονόητο ότι η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να επιτύχει τα μάξιμουμ αποτελέσματα από την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τη βελτίωση ορισμένων δημοσιονομικών δεικτών. Το πρώτο -δηλαδή η επιτυχής προεδρία- θα της προσδώσει ένα gravitas απέναντι στους διεθνείς πιστωτές και ίσως κάποια περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους. Το δεύτερο θα της επιτρέψει να ισχυρίζεται ότι υπάρχει «φως στην άκρη του τούνελ».

Όμως το πρόβλημα εδώ είναι ότι στη διάρκεια του τελευταίου έτους η ΝΔ (και η κυβέρνηση) έχει στην ουσία ενστερνισθεί την αντιμνημονιακή «γλώσσα» του ΣΥΡΙΖΑ. Αν εξαιρέσει κανείς ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. τον Αδωνι Γεωργιάδη) τα άλλα στελέχη της έχουν ορθώσει έναν αντιμνημονιακό λόγο δίνοντας μάχες οπισθοφυλακής για να ΜΗΝ εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις – ιδιαίτερα αυτές που αφορούν τη μείωση του κράτους. Ο καιρός του ΓΑΠ που διακήρυσσε ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι εγγενώς καλές και όχι επειδή τις ζητούν οι πιστωτές μας έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Σήμερα τον τόνο δίνουν οι συνεχείς κωλυσιεργίες των κ. Στουρνάρα και Χατζηδάκη για οποιαδήποτε μεταρρύθμιση θα έθιγε τον κρατικό μηχανισμό.

Αν όμως αυτό ισχύει, αν σε τελική ανάλυση η ρητορική διαφοροποίηση της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανύπαρκτη, αν αμφότεροι προβάλλουν το «αφήγημα της αντίστασης», τότε φυσικά η εκλογική στρατηγική της ΝΔ να ζωγραφίσει το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ως το «απόλυτο κακό» δεν πρόκειται να είναι ιδιαίτερα πειστική. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εμπλουτίζει το «αντιστασιακό αφήγημα» με άπλετες πινελιές του «λεφτά υπάρχουν».

Όμως και η στρατηγική του επαναπατρισμού των ψηφοφόρων της ΧΑ δεν φαίνεται να αποδίδει. Η ΧΑ όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις είτε διατηρεί τα ποσοστά της είτε τα αυξάνει. Το πρόβλημα εδώ βρίσκεται στην τακτική του «overkill» που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση. Μέσω διατεταγμένων «διαρροών» από κρατικές υπηρεσίες η κυβέρνηση προσπαθεί όχι απλά να δείξει ότι η ΧΑ είναι μία οργάνωση που φέρεται να ευθύνεται για κακουργήματα αλλά ότι επιπλέον τα στελέχη της ευθύνονται με βαρύτατα προσωπικά «αμαρτήματα» όπως π.χ. την κατανάλωση πορνό στο ίντερνετ. Όμως το μόνο αποτέλεσμα που έχουν αυτές οι διατεταγμένες «διαρροές» είναι να προκαλούν όψιμες ανησυχίες στο εκλογικό σώμα για τη φύση ενός κράτους και μιας κυβέρνησης που χρησιμοποιεί με τον πιο κυνικό τρόπο προσωπικά δεδομένα για να αμαυρώσει τους αντιπάλους της. Και φυσικά η τακτική του overkill ευτελίζει τις σοβαρές κατηγορίες που αντιμετωπίζει η οργάνωση παρέχοντας παράλληλα επιχειρήματα σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι πρόκειται για πολιτική δίωξη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News