Γιατί η Ρεάλ είναι η πιο δημοφιλής ομάδα στην Αμερική;
Γιατί η Ρεάλ είναι η πιο δημοφιλής ομάδα στην Αμερική;
Τα κοντινά πλάνα της τηλεοπτικής μετάδοσης στο πρόσωπο του Φλορεντίνο Πέρεθ μαρτυρούσαν τη στενοχώρια του. Η Ρεάλ Μαδρίτης ολοκλήρωσε εφέτος μια από τις χειρότερες σεζόν της ιστορίας της -δεν είναι σύνηθες, να μένει με άδεια χέρια για μια ολόκληρη χρονιά-, όμως ο πρόεδρος της «Βασίλισσας» πίστευε ότι η ομάδα του θα μπορούσε να επιστρέψει στη Μαδρίτη με το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων.
Ζήτησε από τον νέο προπονητή, Τσάμπι Αλόνσο, να κοουτσάρει τους «μερένχες» στις ΗΠΑ, πριν καν στεγνώσει το μελάνι στο συμβόλαιό του, με κίνδυνο να «καεί» – κι εκείνος δέχθηκε, να προσπαθήσει να επιδιορθώσει τη Ρεάλ… εν κινήσει. Εταξε στους παίκτες αδιανόητα πριμ. Πόνταρε πολλά στους δύο φημισμένους αμυντικούς που αποκτήθηκαν πριν από λίγο καιρό, τον Τρεντ Αλεξάντερ-Αρνολντ και τον Ντιν Χούισεν, αν και είχαν προλάβει να προπονηθούν μόνο τρεις φορές μαζί με την υπόλοιπη ομάδα. Αλλά η αισιοδοξία του Πέρεθ ήταν εντελώς αυθαίρετη.
Η συντριπτική ήττα (4-0) από την Παρί Σεν-Ζερμέν στον ημιτελικό του τουρνουά «πόνεσε» πολύ τη Ρεάλ. Μετά τη λήξη του αγώνα, ο πρόεδρος επιχείρησε να τονώσει το ηθικό των οπαδών της ομάδας του με ένα λακωνικό μήνυμα: «Το πνεύμα της Ρεάλ Μαδρίτης μένει πάντα όρθιο». Αλλά γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τι θα σήμαινε για το brand-name του συλλόγου ένας θρίαμβος σε μια από τις πιο προνομιακές αγορές του.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς, εάν δεν έχει παρακολουθήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων από κοντά, το μέγεθος της φήμης αυτού του club στην Αμερική, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την ήπειρο στην οποία ύφανε τον μύθο του. Στις ΗΠΑ η «Βασίλισσα» γέμισε τα γήπεδα περισσότερο απ’ όσο η Ιντερ Μαϊάμι του Λιονέλ Μέσι, η λατρεμένη Μπόκα Τζούνιορς των Αργεντίνων, οι τέσσερις βραζιλιάνικες ομάδες που έσυραν πίσω τους καραβάνια οπαδών, η Μάντσεστερ Σίτι και η Τσέλσι, που προέρχονται από την κορυφαία λίγκα του σπορ, ή η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Παρί Σεν-Ζερμέν.

Ο μέσος όρος των εισιτηρίων που διατέθηκαν για τους αγώνες της υπερβαίνει τις 70.000. Ο,τι πιο κοντινό σε sold-out υπήρξε στη διοργάνωση. Μάλιστα, χωρίς να χρειαστεί να μειωθούν δραματικά οι αρχικές τους τιμές (έως και κάτω από τα 10 ευρώ), όπως συνέβη με όλες (σχεδόν) τις υπόλοιπες ομάδες. Στο ματς με την Πατσούκα συγκέντρωσε 70.248 θεατές. Μέχρι εκείνη τη μέρα, στο ίδιο γήπεδο (στη Σάρλοτ), η μέση προσέλευση ήταν 37.000. Τον προημιτελικό εναντίον της Μπορούσια Ντόρτμουντ, τον παρακολούθησαν 76.611 θεατές. Στα προηγούμενα παιχνίδια στο «MetLife» η μέση προσέλευση ήταν 43.000.
Από το 2010 κι έπειτα, σημειώνει το Athletic, οι περισσότεροι από τους ποδοσφαιρόφιλους στις ΗΠΑ είναι «φαν» της Πρέμιερ Λιγκ. Ωστόσο, οι Αμερικανοί θέλησαν να γνωρίσουν από κοντά την πιο επιτυχημένη ομάδα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου: αυτή που έχει κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ 15 φορές στο σύνολο -τις περισσότερες, μακράν, από κάθε άλλη- και πέντε την τελευταία δεκαετία.
Στα πέτρινα χρόνια της, από το 1966 έως το 1998, η Ρεάλ δεν σήκωσε την «κούπα με τα μεγάλα αυτιά» ούτε μια φορά. Στις αρχές του 21ου αιώνα οι πιο δημοφιλείς ομάδες στις ΗΠΑ ήταν, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Γιουβέντους και η Μίλαν. Τώρα, όμως, οι «μερένχες» βρίσκονται στην κορυφή της λίστας, και με διαφορά. Ιδίως μεταξύ του ισπανόφωνου πληθυσμού της χώρας, ο οποίος αριθμεί περίπου 65 εκατομμύρια ανθρώπους (το 20%). Αν κάποιος ρωτήσει στο Μεξικό, γράφει το Athletic, «ποια είναι η δεύτερη αγαπημένη σου ομάδα;», οκτώ στους δέκα θα απαντήσουν «η Ρεάλ», ή «η Μπαρτσελόνα». Αλλά η Μπαρτσελόνα απουσιάζει από τη γιορτή του Ινφαντίνο. Επιπλέον, δεν έχει κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ εδώ και μια δεκαετία.
Οι θρίαμβοι γεννούν θαυμαστές. Το ίδιο και οι μεγάλες προσωπικότητες – και οι galacticos δεν έλειψαν σχεδόν ποτέ από αυτόν τον σύλλογο. Ο προκάτοχος του Φλορεντίνο Πέρεθ, Ραμόν Καλντερόν, πρόεδρος της Ρεάλ από το 2006 έως το 2009, είχε εκπλαγεί από την υποδοχή που επεφύλαξαν οι Αμερικανοί στην ομάδα του το 2007, όταν είχε ταξιδέψει στις ΗΠΑ για ένα φιλικό ματς με τη Ρεάλ Σολτ Λέικ (η οποία διάλεξε αυτό το όνομα προς τιμήν της αυθεντικής Ρεάλ). Το γήπεδο στη Γιούτα ήταν ασφυκτικά γεμάτο, με μια σειρά από διασημότητες, όπως ο Τομ Κρουζ, στην εξέδρα των VIP.
Ο «μαγνήτης» σε εκείνο το παιχνίδι ήταν, κυρίως, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ. Η επίσημη παρουσίασή του στη Μαδρίτη, όταν υπέγραψε στη Ρεάλ, κατέγραψε το δεύτερο μεγαλύτερο τηλεοπτικό κοινό απευθείας μετάδοσης παγκοσμίως μετά την κηδεία της Πριγκίπισσας Νταϊάνα, όπως επαναλαμβάνει συχνά ο (74χρονος σήμερα) Καλντερόν. Ο Λουίς Φίγκο, ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Μπέκαμ, απογείωσαν τη δημοφιλία του συλλόγου. Βοήθησε, βεβαίως, και το μάρκετινγκ, ιδίως αφότου μπήκαν στη ζωή μας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επαιξε ρόλο και η ιστορική αντιπαλότητα της Ρεάλ με την Μπαρτσελόνα του Μέσι, που ανέβασε τη φήμη των δύο club σε επίπεδα πρωτοφανή. Η «φιλική» αναμέτρηση των δύο ομάδων στις ΗΠΑ, το 2017, απέφερε έσοδα 35,5 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο από τις πωλήσεις εισιτηρίων.
Η Ρεάλ άρχισε να προωθεί το brand name της στις ΗΠΑ μεθοδικά εδώ και πολλά χρόνια. Εχει ιδρύσει ποδοσφαιρικές ακαδημίες σε συνεργασία με αμερικανούς επιχειρηματίες, λειτουργεί πάνω από 40 λέσχες οπαδών της, και δεν χάνει ευκαιρία να περάσει τον Ατλαντικό για να συμμετάσχει σε τουρνουά επίδειξης.
Ο οδηγός του ταξί που χρησιμοποίησε ο ρεπόρτερ του Athletic για τη μετακίνησή του προς το «Hard Rock Stadium», στο Μαϊάμι, φορούσε μια μαύρη vintage φανέλα της Ρεάλ με το νούμερο και το όνομα του Ζινεντίν Ζιντάν στην πλάτη. «Πώς κι έγινες Madridista;», τον ρώτησε ο δημοσιογράφος. «Εχεις δει το Goal;», του απάντησε -με ερώτηση- ο ταξιτζής, ο οποίος γεννήθηκε στο Ελ Σαλβαδόρ. Πρόκειται για μια κινηματογραφική τριλογία με θέμα το «τρελό» όνειρο ενός μεξικανού μετανάστη χωρίς έγγραφα, που βγήκε αληθινό. Η Νιούκαστλ ανακαλύπτει το ταλέντο του στην μπάλα, στο Λος Αντζελες, έπειτα ο νεαρός παίρνει μεταγραφή -πού αλλού;- στη Ρεάλ Μαδρίτης, και στο τέλος κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ δίπλα στον Μπέκαμ.
Για τον πρόεδρο της Ρεάλ, το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ήταν ό,τι πιο κοντινό προς τη σούπερ λίγκα που οραματίστηκε. Η κατάκτηση του τροπαίου θα εδραίωνε το πρεστίζ που η «Βασίλισσα» καλλιεργεί στην αμερικανική ήπειρο εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
