Ας πούμε ότι την απόφαση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων να αναλάβει διεθνή καμπάνια για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς από τις περικοπές σε κονδύλια και προσωπικό την ζήλευε και την αντέγραφε και η ‘Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Αθηνών Πειραιώς. Δε διαβάζουμε ότι το επίπεδο της δημόσιας υγείας απειλείται, δεν γίνονται απεργίες από απλήρωτους γιατρούς του ΕΣΥ;

Ε, λοιπόν, με όλο το αντιμνημονιακό μένος των συνδικαλιστών ιατρών δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα έφταναν στη διαστροφή και ανοησία της ταινιούλας, που γύρισαν οι σύντροφοί τους αρχαιολόγοι, αυτή που το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο απέρριψε βάζοντας φρένο στη δημόσια προβολή της και κάνοντας να εκμανεί τη δραστήρια και παθιασμένη Δέσποινα Κουτσούμπα, νέα πρόεδρο του ΔΣ του ΣΕΑ…

Οι αρχαιολόγοι έδειξαν παιδάκια, που σουλατσάρουν στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, να δέχονται επιθέσεις από αγνώστους συμβολίζοντας το μέλλον της χώρας, που η τρόικα και η κυβέρνηση ναρκοθετούν.  Οι  αρχαιολόγοι έδειξαν ωραιότατα, βαριά και ασήκωτα διάσημα αγάλματα (Φρασίκλεια) να κάνουν φτερά από το κέντρο της Αθήνας, όχι τις ερημιές της Ολυμπίας, συμβολίζοντας το ένδοξο παρελθόν μας, που εγκαταλείπεται στη μοίρα του.

Αν οι γιατροί ακολουθούσαν την ίδια ακριβώς πολιτική λογική, αλλά και την ίδια αισθητική ακράτεια,  θα τους έβαζαν τα γυαλιά. Έχουν πλουσιότερο ρεπερτόριο, απείρως σκληρότερες και σοκαριστικές εικόνες να επιλέξουν: γέρους να ξεψυχούν σε ράντσα ελλείψει αντιβιοτικών, καρκινοπαθείς να σβήνουν χωρίς θεραπεία…

Φαντάζομαι ότι ένα ανάλογο ιατρικό φιλμάκι θα εξόργιζε και θα πανικόβαλε το κοινό, ιδίως τώρα που συρρέει στα δημόσια νοσοκομεία και αποφεύγει πια τα ιδιωτικά. Δεν θα συνέφερε καν τους ίδιους τους γιατρούς. Θα ήταν μια ομολογία ότι δεν δίνουν και τη ψυχή τους σε εποχές κρίσης να σταθούν στο ύψος της αποστολής τους, να συμπαρασταθούν στους ασφαλισμένους παρόλες τις περικοπές των δαπανών,  των περιττών δαπανών, όπως επιμένουν να με διαβεβαιώνουν φίλοι μου ηρωικοί γιατροί του ΕΣΥ. Μ’ αυτούς έχω μάθει να συνομιλώ χρόνια τώρα, προσπερνώντας τις συνδικαλιστικές καταγγελίες, που μού φαίνονται πάντα υπερβολικές.

Και από υπερβολές άλλο τίποτα ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων. Προφανώς η κρίση έπληξε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους. Προφανώς και οι μισθοί των ιδίων μειώθηκαν. Αλλά αν εξαιρέσουμε την κλοπή στην Ολυμπία και την Πινακοθήκη, δεν είδαμε κανά γιουρούσι από φιλότεχνες σπείρες εναντίον της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Οι φύλακες και οι αρχαιολόγοι δεν ζώστηκαν τα φυσεκλίκια και φρουρούν τα αρχαία μας, άλλες εικόνες είχαμε όλοι μας το καλοκαίρι, μια ραστώνη, μια χαλαρή διάθεση και ηρεμία. Μπαίναμε στα μουσεία και δεν κοιτάγαμε πίσω από την πλάτη μας. Δεν δέναμε τα παιδιά μας από το χέρι μπάς και τα καταπιεί η ζώνη του λυκόφωτος στην διπλανή αίθουσα. Άσε που ξεχάσαμε την κλοπή στην Ολυμπία και πιάσαμε τις επιπτώσεις του καύσωνα στους αρχαιοφύλακες.     

Το φιλμάκι, που κυκλοφορεί ευρύτατα στο διαδίκτυο “international appeal by greek archaeologists”, ταιριάζει γάντι στην ακραία πολιτική, που ακολουθεί ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων τα τελευταία χρόνια. Να θυμίσω ενδεικτικά δυό πρωτοβουλίες του.

-Η πρώτη είναι η λυσσαλέα επίθεσή του στο νέο Μουσείο Ακρόπολης, μόνο και μόνο γιατί κατάφερε να λειτουργεί ως ΝΠΔΔ, να έχει ,δηλαδή, οικονομική ευελιξία και διοικητική αυτοτέλεια. Το καλό μας συνδικάτο έχει προσφύγει ,μάλιστα, στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του νομικού καθεστώτος του  μουσείου, θεωρώντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ανοίγει το δρόμο στη μετατροπή των κρατικών μουσείων σε «μαγαζιά», αφού ο στρατηγικός στόχος του κεφαλαίου είναι η εμπορευματοποίηση του πολιτισμού! Ενώ η στρούγκα του κράτους, ο απόλυτος έλεγχος από το Υπουργείο Πολιτισμού και την Αρχαιολογική Υπηρεσία, βοηθάει , όπως βλέπουμε, τα μουσεία μας να ανθίσουν, να εκσυγχρονιστούν, να περάσουν σε νέες εποχές, να διώχνουν κόσμο, να έχουν πλούσια πωλητήρια (αλλά ξέχασα, η αριστερή αντίληψη για τα μουσεία περιφρονεί ακόμα και το Λούβρο, κάτι σαν Ντίσνεϊλαντ και ταμειακή μηχανή το βλέπει)   

-Η δεύτερη πρωτοβουλία ήταν η απριλιάτικη εισβολή μελών του Συλλόγου στο Βρετανικό Μουσείο με πανώ ,που δεν διεκδικούσαν απλώς την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα, αλλά τα στρατολογούσαν στον αντιμνημονιακό τους αγώνα. Τους έδιναν φωνή, αφού, αυτά δεν έχουν και κρέμονται από την κυρία Κουτσούμπα για να αποκτήσουν.  «Can’t pay,won’t pay”, δήλωναν, ήθελαν δεν ήθελαν, τα κακόμοιρα ξενιτεμένα αρχαία. Την επόμενη φορά δεν αποκλείεται να στείλει στο Βρετανικό τις στρατιές του ο Μιχαλολιάκος να εντάξει αετώματα, μετόπες και ζωφόρους στο μίσος του για τους μετανάστες- οι πρόγονοί μας, άλλωστε, δεν είχαν περί πολλού τους ξένους.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News