Τελικά κάνουν ότι μπορούν οι πολιτικοί του αστικού λεγόμενου χώρου να υπονομεύσουν το καθεστώς της αστικής δημοκρατίας και κατά συνέπεια οποιαδήποτε προοπτική οικονομικής ανάκαμψης της Ελλάδας. Ακόμα και σήμερα, που η χώρα πνέει τα λοίσθια, έχουν ως μοναδικό στόχο την πολιτική τους επιβίωση την οποία, όπως πιστεύουν, θα τους διασφαλίσει η προσφυγή σε ένα ανόητο «προοδευτικό» λαϊκισμό.

Κλασσική περίπτωση του φαινομένου οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Xρήστου Παπουτσή. Οταν κλήθηκε να σχολιάσει το αξιοπερίεργο γεγονός ότι οι δυνάμεις ασφαλείας δεν έκαναν τίποτα προκειμένου να συλλάβουν αυτούς που κατέστρεφαν την δημόσια περιουσία μπροστά στα μάτια τους την περασμένη Τρίτη, ο υπουργός απάντησε «Προτίμησα να σπάσουν μερικά μαρμαρα παρά να σπάσουν κεφαλια»(!)

Πραγματικά παραμένει κανείς άφωνος με τη συλλογιστική του ατόμου που είναι επιφορτισμένο με την ευθύνη της ασφάλειας των πολιτών. Το «δόγμα Παπουτσή» σύμφωνα με το οποίο κάθε ομάδα έχει το δικαίωμα να καταστρέφει όποτε θέλει δημόσια (και κατ' επέκταση ατομική) ιδιοκτησία συνιστά βαθειά μαχαιριά στην καρδιά της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας της χώρας. Όπως έχουν δείξει χιλάδες μελέτες η σημαντικότερη παράμετρος για την λειτουργία μιας κοινωνίας και οικονομίας είναι η ύπαρξη θεσμών. Ιδιαίτερα για την λειτουργία της οικονομίας της αγοράς ο πιο σημαντικός θεσμός είναι ο θεσμός της ιδιοκτησίας. Χωρίς ένα σαφώς καθορισμένο και εγγυημένο πλαίσιο ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων δεν υπάρχουν κίνητρα ούτε για επενδύσεις ούτε για καινοτομίες.

Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στην προτελευταία θέση μεταξύ της ΕΕ των 27 (τελευταία είναι η Βουλγαρία) και στην τελευταία θέση στην ευρωζώνη όσον αφορά την προστασία των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων. Το «δόγμα Παπουτσή» έρχεται να διαιωνίσει την αξιοθρήνητη αυτή κατάσταση. Η απουσία προστασίας περιουσιακών δικαιωμάτων την οποία επαγγέλλεται ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν αποθαρρύνει απλώς νέους επενδυτές από το να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα. Καταστρέφει και τα τελευταία ψήγματα οικονομικής ζωής στο κέντρο της Αθήνας. Το κέντρο της Αθήνας έχει πάψει να υπάρχει ως ζων οικονομικός οργανισμός λόγω μεταξύ άλλων των βιαιοτήτων, της καταστροφής και της εν γένει ανομίας την οποία συντηρούν συστηματικά διαφορες ομάδες. Η δημιουργία ενός κλίματος ανομίας και ανασφάλειας οδηγεί με την σειρά του στην σταδιακή απομάκρυνση των πολιτών από το κέντρο της Αθήνας το οποίο πλέον σταδιακά μεταβάλλεται σε ένα χώρο όπου κυριαρχεί η παραβατική συμπεριφορά και η εγκληματικότητα.

Το δίλημμα δεν είναι η επιλογή μεταξύ του «σπάω κεφάλια» και «σπάω μάρμαρα» όπως τόσο επιπόλαια το θέτει ο κ.Παπουτσής. Το πραγματικό δίλημμα είναι κατά πόσον προστατεύεις τους θεσμούς εκείνους που η αργόσυρτη πορεία της ιστορίας έχει αναδείξει ως τα κλειδιά για την λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας ή αν αντίθετα τους αφήνεις απροστάτευτους στις ορέξεις της κάθε ομάδας, συμμορία ή ατόμου. Το «δόγμα Παπουτσή» στον βαθμο που προτρέπει τις διάφορες ομάδες να συνεχίσουν την δραστηριότητα της καταστροφής και της υπονόμευσης των θεσμών θα έχει ως μοναδική συνέπεια την παραιτέρω μείωση των (ήδη ανύπαρκτων) ξένων επενδύσεων, το παραιτέρω μαράζωμα του εμπορικού κέντρου και την συνεχιζόμενη εκτόξευση της εγκληματικότητας στα ύψη. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News