Πλάκα έχουμε. Κάνουμε «ουάου!», λέμε «respect» για τους Παριζιάνους οι οποίοι στήθηκαν αυθόρμητα στις ουρές για να δώσουν αίμα για τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων, αλλά αν μας πουν εμάς να δώσουμε, το ξεπετάμε το θέμα μ’ ένα «μπα, άσε, έχω χαμηλό αιματοκρίτη…», σίγουροι ότι δεν θα κάτσει σ’ εμάς να το αναζητάμε σε κάποια στιγμή στη ζωή μας.

Υπάρχουν πάντως και κάποιοι οι οποίοι δίνουν, σε μόνιμη βάση, αίμα. Ο Γιάννης Παπαδόπουλος από τη Θεσσαλονίκη είναι πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Εθελοντών Αιμοδοτών. «Έγινα εθελοντής αιμοδότης από την οικογένειά μου. Στα 18 μου, με πήρε ο πατέρας μου και με πήγε να δώσω αίμα.». Η Ένωση έχει περίπου 150 ενεργούς εθελοντές 18-30 ετών σε όλη την Ελλάδα κι είναι κομμάτι της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών.

Η κουλτούρα της εθελοντικής αιμοδοσίας στην Ελλάδα είναι κάπως περίεργη υπόθεση. Μεγάλο μέρος του αίματος που διαθέτουμε προέρχεται από δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι έχουν ως δέλεαρ την άδεια των δυο ημερών, ενώ ανάλογα κίνητρα δίνονται και σε άλλες κατηγορίες συμπολιτών μας. «Και ποιο είναι το πρόβλημα, εφόσον το αποτέλεσμα είναι να διαθέτει αίμα η χώρα μας;», θα ρωτήσει ο καλόπιστος αναγνώστης. Το πρόβλημα, αγαπητέ αναγνώστη, είναι ότι πολύ συχνά δίνουμε αίμα απλώς για να δώσουμε, χωρίς να τηρούμε τις βασικές προϋποθέσεις για αιμοληψία, πράγμα που κοστίζει πολύ ακριβά για τη χώρα.

Κάθε φιάλη αίματος ελέγχεται με κόστος -κρατηθείτε- 300 ευρώ! 300 ευρώ η μία. Τόσο κοστίζει ο μοριακός έλεγχος. Εάν δώσουμε αίμα ενώ είμαστε ακατάλληλοι γι’ αυτό, είτε επειδή ήπιαμε το προηγούμενο βράδυ ή είμαστε άρρωστοι, εκτός του ότι η φιάλη μας θα βγει άχρηστη, θα έχουν πεταχτεί και 300 ευρώ προκειμένου να αποδειχθεί άχρηστη. Κάθε χρόνο περίπου 30.000 φιάλες κρίνονται ακατάλληλες. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 9.000.000 ευρώ πετιούνται. Προκειμένου, δε, να αναπληρώσουμε τις ανάγκες μας εισάγουμε αίμα από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό, αλλά παραδόξως αυτό μας βγαίνει πιο φτηνό. Οι 30.000 φιάλες από την Ελβετία κοστίζουν περίπου 4.000.000 ευρώ! Πριν από 2 χρόνια υπήρχε η εκτίμηση ότι με οικονομία εκ μέρους του κράτους θα γινόταν η μείωση του κόστους στα 100 ευρώ ανά φιάλη, αλλά αυτό ακόμη δεν έχει γίνει. 

«Είναι τρόπος ζωής η αιμοδοσία, είναι κουλτούρα ζωής» λέει ο Γιάννης Παπαδόπουλος κι επισημαίνει ότι πιο απρόθυμοι να δώσουν αίμα είναι οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων. «Στην επαρχία δίνουν αίμα με πολύ μεγαλύτερη προθυμία, ίσως επειδή είναι μικρότερος ο κύκλος των ανθρώπων. Ο Σύλλογος της Ξάνθης είναι ο πιο δυνατός, έχει ξεπεράσει σε μονάδες αίματος ακόμη και το νοσοκομείο. Στην Κρήτη έχουμε δυνατούς συλλόγους, στη Ρόδο, την Κοζάνη, την Αλεξανδρούπολη, το Αγρίνιο. Στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη έχουμε πρόβλημα…».

Οι νέοι εθελοντές προσπαθούν, με ενημερωτικές δράσεις, να συμβάλλουν στην εξάλειψη της σπατάλης και την αύξηση των αιμοδοτών χωρίς ανταλλάγματα. Έτσι, το Σάββατο 21 Νοεμβρίου διοργανώνουν ημερίδα από τις 09:30 έως τις 15:00 σε συνεργασία με την πλατφόρμα bloode.org, στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, στην οδό Σωρανού Εφεσίου 4.

Πληροφορίες: https://www.facebook.com/events/1656068428007111/
https://www.facebook.com/penea.gr/

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News