Εκείνος ήταν ο μικρός, «el nieto» όπως τον αποκαλούσαν, δηλαδή ο εγγονός εκείνης της εύθυμης συμμορίας των γηραιών μεν αλλά εξαιρετικά ταλαντούχων μουσικών που στα μέσα της δεκαετίας του 1990 άφησαν άναυδο όλον τον κόσμο. Ομως στην πραγματικότητα ο Ελιάδες Οτσόα το 1996 κάθε άλλο παρά πιτσιρικάς ήταν, καθώς έφερε στις πλάτες του ήδη πενήντα χρόνια σχεδόν και ήταν διάσημος στην πατρίδα του αλλά και πέρα από την Κούβα ως ο χαρισματικός ηγέτης του Cuarteto Patria, ενός ιστορικού συγκροτήματος παραδοσιακής κουβανέζικης μουσικής (son cubano).

Ωστόσο είναι αλήθεια πως ήταν από τους νεότερους μεταξύ των αρχικών μελών των Buena Vista Social Club. Η θρυλική μπάντα από την Κούβα συστάθηκε το 1996 όταν ο αμερικανός κιθαρίστας Ράι Κούντερ, ο βρετανός παραγωγός Νικ Γκολντ και ο κουβανός μουσικός Χουάν ντε Μάρκος Γκονσάλες αποφάσισαν να ηχογραφήσουν ένα δίσκο φόρο τιμής στο Buena Vista Social Club, ένα ιστορικό κλαμπ για μέλη στην Αβάνα, όπου εμφανίζονταν οι κορυφαίοι μουσικοί της χώρας, έως τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Ο ομώνυμος δίσκος Buena Vista Social Club σημείωσε τεράστια επιτυχία, πουλώντας εκατομμύρια αντίτυπα σε όλον τον κόσμο ενώ  η ομώνυμη ταινία – ντοκιμαντέρ για την ορχήστρα που σκηνοθέτησε ο Βιμ Βέντερς, ήταν υποψήφια για Oσκαρ το 2000.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από την ίδρυση της ορχήστρας και την ιστορική ηχογράφηση που πραγματοποιήθηκε στην Κούβα, ο δίσκος Buena Vista Social Club επανακυκλοφορεί σε ειδική «εορταστική» έκδοση στην οποία εμπεριέχονται και πολλά ακυκλοφόρητα τραγούδια.

«Είναι αλήθεια, έχουμε απομείνει λίγοι, εγώ, η Ομάρα Πορτουόντο και το άλλο “παιδάκι” εκείνης της εποχής, ο Χουάν ντε Μάρκος Γκονσάλες. Αλλά δεν σταματώ να πρεσβεύω το πνεύμα των “Buena Vista” τους ήχους των οποίων να συνέχιζα να παίζω σε κάθε γωνιά της Γης εάν δεν με είχε σταματήσει η πανδημία. Και ο Κομπάι (Σεκούντο), ο Ιμπραχίμ (Φερέρ), ο Ρουμπέν (Γκονσάλες) και οι υπόλοιποι εξακολουθούν να υπάρχουν στις αναμνήσεις και στα τραγούδια», σημείωσε ο Ελιάδες Οτσόα, μιλώντας στην Corriere della Sera από το Μαϊάμι, όπου τον έχει καθηλώσει ο κορονοϊός και η πανδημία του.

Το 1996 ο Κομπάι Σεκούντο ήταν ήδη 89 χρονών, ο Ιμπραχίμ Φερέρ σχεδόν εβδομήντα και ο Ρουμπέν Γκονζάλες εβδομήντα επτά και παρότι είχαν υπάρξει κορυφαίοι μουσικοί, δυσκολεύονταν ιδιαίτερα να επιβιώσουν. «Ο Κομπάι έως και έναν χρόνο πριν το βρω με το Quarteto Patria πουλούσε πούρα. Ο Ιμπραχίμ ήταν λούστρος ακόμη και τον καιρό του Buena Vista και περνούσε άσχημα. Αμφότεροι είχαν απογοητευτεί με τη μουσική και ήθελα να κάνουν κάτι άλλο: εκείνο το πρότζεκτ τους παρείχε τη δυνατότητα να αναγεννηθούν κυριολεκτικά», είπε ο Οτσόα.

Ο οποίος στην αρχική ορχήστρα εκτελούσε με την κιθάρα του κυρίως χρέη διαμεσολαβητή μεταξύ της παλιάς φρουράς βιτουόζων μουσικών και του Ράι Κούντερ, ερμηνεύοντας κομμάτια όπως το «Chan Chan», το «El Carretero» και το «Candela», τραγούδια που ανασύρθηκαν από τη λήθη για να καταστούν αμέσως κλασικά σε όλον τον κόσμο. «Αισθανόμουν την ευθύνη του να στέκομαι μεταξύ αυτών των γιγάντων, αλλά γνώριζα πως μπορούσα να τα καταφέρω, πως βρισκόμουν στο σωστό μέρος», θυμάται σήμερα ο Οτσόα. Χάρη στο ντοκιμαντέρ του Βιμ Βέντερς οι Buena Vista Social Club έγιναν διάσημοι σε όλον τον κόσμο και άρχισαν, οπότε, να περιοδεύουν στην υφήλιο, ανακαλύπτοντας στην τρίτη ηλικία «τη μεθυστική εμπειρία του να παίζουν μουσική μπροστά σε μεγάλα πλήθη. Επέστρεψαν στη ζωή και ήταν συγκινητικό».

Συνεχίζοντας την παράδοση των ιερών τεράτων της κουβανέζικης μουσικής και μετά το θάνατό τους, ο Ελιάδες Οτσόα και οι υπόλοιποι Buena Vista Social Club έφτασαν στο σημείο να παίξουν ζωντανά ακόμα και στον Λευκό Οίκο το 2015. «Εχω την ψευδαίσθηση ότι υπήρξα ένας κόκκος άμμου στην ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ των λαών μας, αν και το να εμφανιστώ ενώπιον του προέδρου συνέβη απόλυτα φυσικά».

Σήμερα ο Οτσόα παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσοχή τις εξελίξεις στην πατρίδα του, όπως τις πρωτοφανείς πορείες και τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά της οικονομικής κρίσης που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. «Εάν είναι ειρηνικές, τότε είναι ευπρόσδεκτες και εγώ εμπιστεύομαι την ευφυΐα των νέων η οποία πρέπει να εισακούεται πάντα».

Οσον αφορά το μέλλον αδημονεί να αρχίζει παίζει ξανά την αγαπημένη του μουσική σε κάθε γωνιά του κόσμου. Και ευελπιστεί πως θα συνεχίσει να το κάνει έως το 2046, χρονιά κατά την οποία οι θρυλικοί Buena Vista Social Club θα συμπληρώσουν μισό αιώνα ζωής. «Υπολογίζω πως θα υπάρχω, μην ανησυχείτε», καθησύχασε τον συνομιλητή του ο κουβανός μουσικός.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News