Την εποχή που ήταν πρόεδρος στον Ολυμπιακό, μετά από ένα αποτυχημένο αποτέλεσμα, ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε πάει να τα ψάλει στους παίκτες στον Ρέντη. Αγανακτισμένος από τις διαρροές προηγουμένων ομιλιών στους δημοσιογράφους, ξεκίνησε: «Αν διαβάσω αυτά που θα πω αύριο στις εφημερίδες, θα βρω ποιος τα είπε και τον έχω τελειώσει». Την επόμενη μέρα τα ρεπορτάζ του Ολυμπιακού έγραφαν: «Χθες το μεσημέρι μετά την προπόνηση ο Σωκράτης Κόκκαλης πήγε στον Ρέντη για να μιλήσει στους παίκτες. Αφού προειδοποίησε ότι εάν δει αυτά που θα πει στις εφημερίδες θα βρει αυτόν που τα διέρρευσε και θα τον τελειώσει, αναφέρθηκε στις σχέσεις των παικτών και την κακή ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια».

Αυτή τη φορά το ρεπορτάζ από το Μαξίμου τελείωνε με τη φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη «… αν κάτι διαρρεύσει πριν από τις ανακοινώσεις της Δευτέρας, θα βρω από πού διέρρευσε». Και το «θα βρω αυτόν που το διέρρευσε» του Μητσοτάκη ήταν τόσο πειστικό που στα κινητά των επτά κυβερνητικών στελεχών είχε πέσει σιγή ασυρμάτου.

Κάποιες σκέψεις στελεχών για προτάσεις για την αντιμετώπιση του χουλιγκανισμού μετά τον σοβαρό τραυματισμό του αστυνομικού την Παρασκευή το βράδυ στον Ρέντη ήταν γνωστές. Επεσαν όμως στο τραπέζι στη σύσκεψη; Αγνωστο. Αλλωστε η σύσκεψη του Σαββάτου δεν ήταν από αυτές που ένας έμπειρος πολιτικός θέλει να πάρει τον λόγο. Τουλάχιστον όχι πριν βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις του Πρωθυπουργού. Η διάθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη μετά από τα επεισόδια της Πέμπτης και τον τραυματισμό του αστυφύλακα, σύμφωνα με στέλεχος του Μαξίμου, ήταν «οργή».

Επειδή όμως στην πολιτική τα προβλήματα δεν λύνονται με συναισθήματα αλλά με μέτρα, αυτά που θα ανακοινώσει ο Μητσοτάκης θα πρέπει να μην είναι επαναλήψεις προηγουμένων και (να είναι) πολύ συγκεκριμένα.

Το πρώτο που πρέπει να αποφασίσει είναι τι θα γίνει με τα πρωταθλήματα εφέτος. Και δεν μιλάμε μόνο για το ποδόσφαιρο. Ας μην ξεχνάμε ότι τα επεισόδια στον Ρέντη έγιναν στη διάρκεια αγώνα βόλεϊ και δεν αφορούσαν οπαδούς δυο ομάδων, αλλά τους χούλιγκαν και την αστυνομία. Μια σκέψη είναι να σταματήσουν όλα τα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Μόνο που από τον επαγγελματικό αθλητισμό ζουν ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων, τα σωματεία θα πρέπει να συνεχίσουν να πληρώνουν τους αθλητές, του προπονητές και το υπόλοιπο προσωπικό, ενώ υπάρχουν τα τηλεοπτικά συμβόλαια και ένας σεβαστός αριθμός ανθρώπων που εργάζεται σε ραδιόφωνα και κανάλια.

Μια δεύτερη σκέψη είναι να γίνονται οι αγώνες, αλλά χωρίς θεατές. Σε αυτή την περίπτωση θα ζημιωθούν όσοι έχουν αγοράσει εισιτήρια διαρκείας, αφού είναι αμφίβολο ότι οι ομάδες θα τους αποζημιώσουν. Επίσης, ένα πρόβλημα είναι τι θα γίνει με τις διεθνείς αναμετρήσεις. H UEFA δεν θέλει ματς που να γίνονται κεκλεισμένων των θυρών και το να γίνουν μόνο με οπαδούς των φιλοξενουμένων θα είναι περίεργο λόγω του μικρού αριθμού αυτών που θα έχουν ταξιδέψει – ενώ το μέτρο μπορεί να είναι μόνο προσωρινό. Κάτι ανάλογο με την περίοδο της πανδημίας.

Επίσης, το πιθανότερο είναι η απόσυρση των αστυνομικών από τους αγώνες. Οπως φάνηκε και από τα επεισόδια στο ματς του Βόλου με τον Ολυμπιακό, το μέτρο δεν λειτούργησε. Προφανώς, οι αστυνομικοί θα επεμβαίνουν όταν κάτι συμβαίνει, αλλά θα σταματήσουν να υποκαθιστούν ή να λειτουργούν εν παραλλήλω με τους σεκιουριτάδες.

Ενα άλλο είναι ότι δεν λειτούργησαν τα μέτρα για τους συνδέσμους των οργανωμένων. Αρχικά είχε λεχθεί ότι θα πρέπει να υπάρχει μόνο ένας σύνδεσμος οργανωμένων, που θα στεγάζεται στο ίδιο κτίριο με την ΠΑΕ. Δεν έγινε τίποτα και συνεχίζουν να λειτουργούν όπως πριν τις αποφάσεις.

Το θέμα, όμως, είναι ότι κάτι πρέπει να γίνει, και για να γίνει πρέπει να υπάρξουν παραδοχές. Πρώτον, οι «δρακόντειες» ποινές φτιάχνουν καλή λεζάντα, αλλά τίποτα περισσότερο. Κανένα δικαστήριο δεν πρόκειται να επιβάλει μια ποινή που θα καταστρέψει το μέλλον ενός νέου ανθρώπου, παρά μόνο όταν το αδίκημα είναι αντίστοιχο με αυτό που οδήγησε στον σοβαρό τραυματισμό του αστυνομικού. Και εδώ βρίσκεται η διαφορά.

Είναι άλλο πράγμα ο οπαδός που θα πετάξει το κουτάκι της μπύρας που πίνει ή το παπούτσι του (ναι, έχει συμβεί) και άλλο αυτός που θα πετάξει το βεγγαλικό, θα πυροβολήσει με τη φωτοβολίδα ή θα έχει μαζί του ένα μαχαίρι πεταλούδα. Ολα αυτά δεν τα παίρνουν για να τα κάνουν βόλτα. Τα παίρνουν για να τα χρησιμοποιήσουν. Οχι ατομικά και από το σπίτι. Τα καβατζώνουν στο γήπεδο και τα περνάνε μέσα στα πανό. Για να τα χρησιμοποιήσουν από κοινού, με οργάνωση, αρχηγούς και ιεραρχία. Και αν αυτό δεν συνιστά σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, τότε οι εγκληματικές οργανώσεις είναι απλά ένας νομικός όρος. Και αυτές οι εγκληματικές οργανώσεις την «τέχνη» τους δεν την ασκούν μόνο στα γήπεδα, αλλά και στην προστασία και στη νύχτα.

Από τα μέτρα της Δευτέρας κάποιοι θα ενοχληθούν ή θα βλαφθούν. Μερικοί δεν θα έχουν αντικειμενική ευθύνη. Θα είναι λυπηρό. Θα είναι όμως εγκληματικό αν αυτές οι παράπλευρες απώλειες υπάρξουν για να ακουστούν μέτρα που έχουν σταματήσει να πείθουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News