Οταν οι κυβερνήσεις ζορίζονται, όταν πρέπει να ξεφύγουν από την πίεση των πραγματικών προβλημάτων, τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν, προσπαθούν να στρέψουν αλλού την προσοχή της κοινής γνώμης. Σε απλά ελληνικά το λέμε «πέτα τη μπάλα στην εξέδρα». Στην τεχνική της επικοινωνίας-προπαγάνδας είναι γνωστό ως αντιπερισπασμός.

Δύο είναι οι βασικοί στόχοι αυτής της μεθόδου. Πρώτο, να «τσιμπήσουν» οι αντίπαλοι και να πάει η συζήτηση αλλού. Δεύτερο και συνακόλουθο, να στραφεί η προσοχή των πολιτών-ψηφοφόρων στο παραγόμενο θέαμα και ακρόαμα. Και, δυστυχώς, δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να επιτυγχάνονται και οι δύο στόχοι.

Μόνο μέσα στο τρέχοντα μήνα είχαμε τους εξής αντιπερισπασμούς:

1. Επί μέρες κυβέρνηση, κόμματα, μέσα ενημέρωσης και μέσα κοινωνικής δικτύωσης είχαν πρώτο θέμα συζήτησης το νομοσχέδιο για την αλλαγή της ταυτότητας φύλου. Ένα θέμα που αφορά ελάχιστους ανθρώπους και έπρεπε αυτονοήτως να ρυθμιστεί ως ατομικό δικαίωμα, έφτασε να γίνει πρώτο θέμα. Η χαρά της κυβερνητικής προπαγάνδας. Κάτι οι αστοχίες ορισμένων κομμάτων της αντιπολίτευσης, κάτι η κινδυνολογία της Εκκλησίας (αλήθεια, τώρα που έγινε νόμος αυτή η ρύθμιση, δεν απειλούνται τα ιερά και τα όσια, πώς και το ξέχασαν;), κάτι η εκμετάλλευση της άγνοιας έκαναν το έλασσον μείζον. Και ο αποπροσανατολισμός κράτησε καλά και αρκετά.

2. Ακολούθησε το «προσκύνημα» στη Μακρόνησο, με τις φωτογραφικές πόζες του (κομμουνιστή με το pochette) Κατρούγκαλου, την υψωμένη γροθιά του Ρήγα και τα παρόμοια. Οι αντιδράσεις μεγέθυναν την έκταση της δημοσιότητας που πήρε το γεγονός.

3. Τρίτο «φλέγον» θέμα των ημερών τα «διλήμματα» του υπουργού επί της προπαγάνδας Νίκου Παππά, που ανακατεύει το μεσαίο χώρο με τα πολυβόλα, τους δωσίλογους, τον Γοργοπόταμο και τον Ρόμελ και κάποιους που «πρέπει να διαλέξουν» και εμφανίζεται ως «κληρονόμος» (ελπίζουμε να μην εννοεί και αποκλειστικός…) της νίκης κατά του ναζισμού.

Τα δύο τελευταία ήρθαν αμέσως μετά το «προσκύνημα» του Αλέξη Τσίπρα (μετά Καμμένου και Παππά) στην Αμερική του Τράμπ, ο οποίος πριν από ένα χρόνο ξορκιζόταν ως δαίμονας και σήμερα ενεργεί «για το καλό». Μετά τον Τραμπ η Μακρόνησος και οι ιστορικοί ακροβατισμοί με μπόλικη προπαγάνδα, της Κατοχής και σημερινή.

Εν τω μεταξύ, την ώρα που το πόπολο παραμυθιαζόταν (όσοι παραμυθιάζονται ακόμα, τέλος πάντων) με όλα αυτά, έσκαγαν μύτη κάτι «δευτερεύουσες» ειδήσεις (όπως αυτή και αυτή), με τις οποίες ελάχιστοι ασχολούνται. Οι κυβερνώντες δεν έχουν λόγο, τους χαλάνε το success story. Αλλά και τα (περισσότερα) κόμματα της αντιπολίτευσης τα αγνοούν. Ειδικά η ΝΔ προσπαθεί να επιλύσει το ιδιαιτέρως φλέγον θέμα της αντιπαράθεσης του Αδωνι Γεωργιάδη με την Κατερίνα Παπακώστα!

Αυτό είναι το παιχνίδι των αντιπερισπασμών, στο οποίο επιδίδεται η κυβερνητική προπαγάνδα και συχνά-πυκνά «τσιμπάνε» και οι της αντιπολίτευσης, από κοντά κι εμείς των ΜΜΕ.

Τι απομένει; Να διοργανώσουν οι αριστεροί της σημερινής εξουσίας μια συναυλία με σολίστ τον «σύντροφο» Πάνο Καμμένο, ο οποίος -αφού θα έχει υπογράψει τη σύμβαση για τα F16- θα εκτελέσει το αντιστασιακό άσμα «τι τα θέλουμε τα όπλα/ τα κανόνια, τα σπαθιά /να τα κάνουμε εργαλεία/ να δουλέψει η εργατιά». Και να στείλουν το βίντεο στον Τραμπ…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News