O γιος μου θα πάει Γ’ Λυκείου. Ρώτησα πόσο κοστίζει το φροντιστήριο για αυτή τη χρονιά. Οι τιμές παίζουν από 350 ως 400 ευρώ. Τον μήνα. Για δέκα μήνες. Κρέμασα σαγόνι. Το φροντιστήριο της Β΄ Λυκείου κόστισε 2.500 ευρώ. Και άλλα 1.800 ευρώ για την Α’ Λυκείου.

Αν προσθέσω τα δίδακτρα, το κόστος βιβλίων και τα εξέταστρα των αγγλικών, μόνο τα βασικά της εκπαίδευσης του μικρού πρέπει να μου κόστισαν γύρω στα δώδεκα χιλιάρικα με τα περισσότερα να είναι απαιτητά μέσα σε τρία χρόνια. Αν είχα δεύτερο παιδί, είτε αυτό θα μάθαινε αγγλικά από την τηλεόραση, είτε εγώ θα ήμουν δέκα κιλά πιο αδύνατος.

Και ναι, έχω πλήρη επίγνωση του φορτίου πάνω σε γονείς που έχουν περισσότερα παιδιά ή ένα παιδί με περισσότερες ανάγκες και υποχρεώσεις. Αν θέλει, ας πούμε, το παιδί να κάνει από νωρίς μία δεύτερη γλώσσα ή να παίξει πιάνο, πρέπει και εσύ να μάθεις ακορντεόν για να βγεις στο μετρό.

Ο καλός φίλος βρέθηκε αντιμέτωπος με πολύ σοβαρή ασθένεια. Καρκίνο. Στο δημόσιο νοσοκομείο τοποθετήθηκε στην ουρά μίας μακράς λίστας αναμονής για χειρουργείο. Θα έπρεπε να περιμένει τέσσερις μήνες. Αντίο ζωή. Συγκεντρώθηκαν όλα τα οικογενειακά ταμειακά διαθέσιμα και χειρουργήθηκε σε ιδιωτική κλινική. Επέστρεψε στο δημόσιο σύστημα υγείας για τις χημειοθεραπείες του. Υπήρχε έλλειψη στα φάρμακα. Προσπάθησε να μάθει τι συμβαίνει. Του είπαν κάτι για τους εισαγωγείς, αλλά, τέλος πάντων, πήρε τη θεραπεία του. Παραλλήλως υποστηρίζεται από ιδιωτικό θεραπευτήριο.

Ενας άνθρωπος που αρρωσταίνει, έχει παιδί στο Λύκειο που αρρωσταίνει και μία σημαντική υπόθεση που εκκρεμεί στο δικαστήριο. Δεν δείχνει δα και τόσο σπάνιο

Συνταξιούχος βρίσκεται σε διοικητική αντιπαράθεση με το ασφαλιστικό του Ταμείο. Εχει προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια διεκδικώντας χρήματα απαραίτητα για τον ίδιο και την οικογένεια του. Είναι άγνωστο πότε θα εκδικαστεί η υπόθεση του. Ο φόρτος που δημιουργήθηκε από την αποχή των δικηγόρων είναι εξωπραγματικός.

Εχουμε, λοιπόν, τρεις περιπτώσεις ανθρώπων. Θα μπορούσατε να είστε κάθε μία από αυτές. Ισως μάλιστα να ήσασταν και οι τρεις. Μαζί. Ενας άνθρωπος που αρρωσταίνει, έχει παιδί στο Λύκειο και μία σημαντική υπόθεση να εκκρεμεί στο δικαστήριο. Δεν δείχνει δα και τόσο σπάνιο. Είναι βαθιά ελληνικό, σύνηθες, καθημερινό.

Την υγειά σας να έχετε, ας πούμε, μόνο για χάρη της κουβέντας μας, ότι είστε ένας άνθρωπος σαν και αυτόν. Τρέχετε με φροντιστήρια, νοσοκομεία και δικαστήρια. Κοινώς το κράτος δεν προσφέρει πλήρως το αγαθό της δωρεάν παιδείας, δεν εξασφαλίζει επαρκείς υπηρεσίες υγείας, ενώ παραβιάζεται το δικαίωμα πρόσβασης στη Δικαιοσύνη. Εχουν μείνει δύο εβδομάδες για την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων. Και το εκκαθαριστικό θα είναι χρεωστικό. Πώς διάολο πας και το πληρώνεις; Με τι καρδιά;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News