Μπορούμε να έχουμε Mετρό που δεν κοιμάται;
Μπορούμε να έχουμε Mετρό που δεν κοιμάται;
Η πιλοτική δοκιμή της 24ωρης λειτουργίας των ΜΜΜ και συγκεκριμένα των γραμμών 2 και 3 του Mετρό, του τραμ και κάποιων λεωφορείων, ήταν με έναν τρόπο το νέο του Σαββατοκύριακου. Το πείραμα μάλλον πέτυχε, αφού 30.000 επιβάτες τα χρησιμοποίησαν, από τη 01.00 μέχρι τις 5.30 το πρωί, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΣΤΑΣΥ.
Η φαντασία μου με πηγαίνει απευθείας στη μακρινή δεκαετία του 90. Φαντάσου, λέω, να είχαμε Μετρό και μάλιστα 24ωρο, τότε που αλωνίζαμε τη νυχτερινή Αθήνα, τότε που οι ουρές στις πόρτες των κλαμπ και στις μεγάλες πίστες έφταναν μέχρι τα απέναντι τετράγωνα. Τότε που η πόλη πραγματικά δεν κοιμόταν ποτέ, ένα 24ωρο σύστημα μέσων μαζικής μεταφοράς θα την είχε απογειώσει.
Τώρα οι αποβάθρες των μεταμεσονύχτιων δρομολογίων γέμισαν κυρίως από νέους. Προτού, όμως, βιαστούμε να ταυτίσουμε τη δοκιμή με τη δική τους κινητικότητα στην πόλη, ας θυμηθούμε πόσες φορές κι εμείς, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, αγχωθήκαμε να προλάβουμε τον τελευταίο συρμό. Πόσες φορές λήξαμε άρον-άρον μια διασκεδαστική περίσταση ή σηκωθήκαμε να φύγουμε από ένα θέαμα για να μπορέσουμε να επιστρέψουμε με μετρό σπίτι μας.
Η επέκταση του ωραρίου των δρομολογίων τις Παρασκευές και τα Σάββατα είναι άκρως βοηθητική, αλλά όχι αρκετή. Είμαστε ένας λαός που ξενυχτάει, ίσως όχι τόσο όσο παλιότερα, αλλά σίγουρα αρκετά. Η νυχτερινή έξοδος σε μια χώρα με τόσο γλυκό κλίμα επιμηκύνεται χρονικά.
Μας αρέσει το βραδιάτικο σουρτούκι. Και πάντα, έχουμε τον προβληματισμό του πώς θα γυρίσουμε. Για πολύ κόσμο, το ταξί είναι πλέον πολυτέλεια. Όχι ότι το θέμα της επιστροφής λύνεται πάντα με μια 24ωρη λειτουργία των μέσων, αλλά σίγουρα διευκολύνεται. Το ταξί δεν θα είναι μονόδρομος από κάποια ώρα και μετά.
Μπορεί ένα τέτοιο μέτρο να σε ωθήσει να πάρεις πιο σοφές αποφάσεις, όπως το να αφήσεις το αμάξι έξω από μια εξίσωση που περιλαμβάνει αλκοόλ και την κούραση ενός ξενυχτιού; Πολύ φοβάμαι ότι εδώ υπεραισιοδοξούν κάποιοι. Όποιος παίρνει το όχημα του ενώ ξέρει ότι θα πιει πάνω από το επιτρεπτό όριο, δεν θα αλλάξει συνήθεια. Εδώ μιλάμε για νοοτροπίες βαθιά ριζωμένες στο μυαλό του Έλληνα.
Θα βοηθήσει το μέτρο την Αθήνα της διασκέδασης να γεμίσει θαμώνες; Οι μαγαζάτορες πιστεύουν ότι μια 24ωρη λειτουργία των μέσων τη μέρα-ορόσημο της διασκέδασης θα ωθήσει τον κόσμο να βγει περισσότερο και να γεμίσει τα μαγαζιά τους. Ίσως πιεις κανένα ποτό παραπάνω, αλλά ένα ποτό δεν φέρνει την άνοιξη στα ταμεία των μαγαζιών. Η κατανάλωση δεν είναι δυνατόν να αυξηθεί θεαματικά με το μέσο πορτοφόλι σε κρίση και την ακρίβεια της εστίασης να χρεώνει ένα κοκτέιλ δέκα και δεκαπέντε ευρώ.
Όλα αυτά, βέβαια, μόνο θεωρητικά μπορούμε να τα συζητάμε. Ωραίες οι δοκιμές αλλά δύσκολη η καθιέρωση του μέτρου, με δεδομένα τα υπάρχοντα προβλήματα των συγκοινωνιών μας, που είναι πολλά και άλυτα επί σειρά ετών. Ένα από αυτά είναι η υποστελέχωση. Χρειάζεται προσωπικό για να στηρίξει ένα δίκτυο που μένει ανοιχτό όλο το βράδυ, έστω κι αν πρόκειται για μια μέρα μόνο.
Επίσης, χρειάζεται να λυθούν ζητήματα όπως η εκτέλεση εργασιών συντήρησης του. Στην ιστοσελίδα Athens Transport διαβάζουμε ότι σε πόλεις του εξωτερικού όπου ισχύει η 24ωρη λειτουργία του μετρό καθημερινά ή τα Σαββατοκύριακα, αφορά συστήματα τα οποία διαθέτουν τρεις ή τέσσερις τροχιές ανά γραμμή, όπως η Νέα Υόρκη, σε αντίθεση με δύο, όπως η Αθήνα. Δηλαδή, κάποιες τροχιές μένουν ανοιχτές ενώ οι υπόλοιπες συντηρούνται. Το Λονδίνο, πάλι, που διαθέτει δυο γραμμές όπως εμείς, το 24ωρο μετρό τα Σαββατοκύριακα έγινε δυνατό μετά από εργασίες αναβάθμισης του προγράμματος συντήρησης.
Η ασφάλεια είναι ακόμα ένα θέμα προς συζήτηση. Και αφορά κυρίως τους οδηγούς των λεωφορειακών γραμμών. Ποιος τους εγγυάται ότι στις τρεις τα ξημερώματα, μόνοι μέσα στο όχημα το πιθανότερο, θα είναι σώοι και αβλαβείς σταματώντας σε στάσεις μέσα στην έρημη πόλη;
Μια 24ωρη κίνηση των μέσων μαζικής μεταφοράς στους δρόμους έχει αδιαμφισβήτητα κάποια οφέλη. Η δοκιμή που έγινε έδειξε ότι ο πολίτης το θέλει και το χρειάζεται. Ο πολίτης της Αθήνας, εκείνος που αγαπά τη νυχτερινή διασκέδαση αλλά κι εκείνος που εργάζεται κατά τις νυχτερινές ώρες. Και ο τουρίστας, επίσης, που κατακλύζει τους δρόμους της πρωτεύουσας.
Θα τα καταφέρουμε να έχουμε την ευκολία της μαζικής μετακίνησης κάθε Σάββατο για όλη τη νύχτα; Θα το δείξει η αξιολόγηση της δοκιμής, αλλά κυρίως η αντιμετώπιση των προβλημάτων που μπορούν να κάνουν το μέτρο πράξη. Ας ευχηθούμε να μην το διηγούμαστε στα εγγόνια μας σαν ένα όνειρο θερινής νυκτός που το ζήσαμε μια φορά και τέλος.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
