Ας υποθέσουμε ότι είστε μπροστά σε ένα περιστατικό βίας – ένας νταής δέρνει μια γυναίκα. Ταραγμένος/η επικοινωνείτε με την αστυνομία και ζητάτε τη συνδρομή της γιατί «κάποιος δέρνει μια γυναίκα». Έρχεται ο αστυνομικός αστραπιαία, κοιτάζει με τα κυάλια τον ξυλοδαρμό και αποφαίνεται ότι δεν μπορεί να παρέμβει, διότι ο νταής «δεν έδειρε, έδωσε ανάποδες». Θα θεωρούσατε ότι βρήκατε το δίκιο σας; Κι εσείς που ταραχτήκατε από το επεισόδιο και η γυναίκα που τις έφαγε, αισθανθήκατε άραγε την ικανοποίηση του ανθρώπου που ζει σε ένα οργανωμένο σύνολο με τάξη, κανόνες και ασφάλεια;

Ας υποθέσουμε, επίσης, ότι η γυναίκα βρέθηκε στο στόχαστρο του νταή, επειδή αντέδρασε όταν ο θύτης τα έβαλε με μιαν άλλη γυναίκα. Τούτη η άλλη γυναίκα, όμως, την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια – όχι μόνο δεν αντέδρασε όταν ο νταής άφησε αυτήν και τα ‘βαλε με την άλλη, αλλά όταν ήρθε η αστυνομία  έγινε λαγός. Θα τη ψηφίζατε – για την αγωνιστικότητά της, την ευαισθητοποίησή της, τη διάθεση συνδρομής στον πάσχοντα;

Ας υποθέσουμε τέλος, ότι στην παρέα βρέθηκε κι ένας τρίτος – άντρας, μεσήλικας, ασπρομάλλης, σοβαρός. Ο οποίος έβλεπε τα γεγονότα της βίας να εξελίσσονται εμπρός του, με δυο γυναίκες εμπλεκόμενες και δεν άνοιξε το στόμα του – κιχ δεν έβγαλε… Και τούτος, θυμήθηκε προφανώς ότι είχε αφήσει το θερμοσίφωνο αναμμένο κι έγινε μπουχός, όταν ήρθε η αστυνομία. Θα του δίνατε τα κλειδιά του σπιτιού σας, το βιβλιάριό σας, θα του ακουμπάγατε τα παιδιά σας στα χέρια του, επειδή έδειξε υπευθυνότητα, αγωνιστικότητα, επειδή σας ενέπνευσε εμπιστοσύνη με τη λεβεντιά του; 

(Ξύπνησα προχτές το πρωί έχοντας δει αυτόν τον εφιάλτη. Κάποιος μου έθετε υποθέσεις εργασίας και μου ζητούσε να πω τη γνώμη μου. Ευτυχώς ήταν όνειρο. Η ζωή είναι πιο ορθολογική. Και μια που είπα «ζωή», έκανα μια άλλη σκέψη που την καταθέτω εδώ για να τη δουλέψετε κι εσείς στο μυαλό σας: τις προάλλες διάβασα για μια πασιονάρια της επανάστασης που έκρινε ότι για να είναι έγκυρη μια κοινοβουλευτική απόφαση, πρέπει να συνυπολογιστούν οι παρόντες στη διαδικασία λήψης της απόφασης. Ταυτόχρονα είδα μια επικοινωνιακή επίθεση της εν λόγω πασιονάριας (ευτελίστηκαν και οι λέξεις πια), όπου εμφανίζεται «απλή», «καταδεκτική», «ανθρώπινη», «ζεστή». Παντρεύοντας αυτές τις δύο παραστάσεις -λέω- μήπως ανοίγει την περπατησιά της φιλοδοξώντας να ηγηθεί ενός αντι-μνημονιακού μπλοκ ευρύτερων δυνάμεων;
Συνειρμοί ατάκτως ερριμένοι).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News