Ο Παντελής δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος. Έπαθε ένα από αυτά τα λίγα πράγματα, μάλλον το χειρότερο, που οριοθετούν τη ζωή στο πριν και το τελεσίδικο μετά. Πριν, τότε που ζούσε ο Σπύρος. Μετά -μετά από εκείνη την Τρίτη του Αυγούστου που καβάλησε τη μηχανή του για να πετάξει στους ουρανούς. Εγγονός Καρκαγιάννη,  κυρίως γιός Μπουκάλα, πάνω από όλα ένα εικοσάχρονο γελαστό παιδί, ξεκίνησε τη ζωή του με πολύτιμες αποσκευές που σχεδόν δεν πρόλαβε να ξετυλίξει. Λέξεις παρηγορίας δεν υπάρχουν. Αν υπήρχαν ο Παντελής θα εύρισκε τις καλύτερες. Στα δικά του πεζά και ποιήματα. Ή θα αναζητούσε τα πιο ισχυρά ξόρκια του θανάτου στους κλασσικούς και τους ποιητές, που τα ξέρει όλα. Για να δει ότι δεν φτάνουν. Αυτήν την ώρα, του παγωμένου χρόνου, τον πόνο τον παίρνει ολόκληρο σαν να ήσαν αγράμματος.

Ηθικό και πνευματικό στήριγμα για εκατοντάδες δημοσιογράφους και χιλιάδες αναγνώστες επί πάρα πολλά χρόνια ο Παντελής Μπουκάλας, μακάρι να βρει τώρα κι εκείνος να στηριχτεί και να στηρίξει τη Σάσα και την Κατερίνα.

Η κηδεία του Σπύρου Μπουκάλα θα γίνει σήμερα στις 4 μμ στο 1ο Νεκροταφείο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News