Hμουν κι εγώ εκεί, στην «Αγια-Σοφιά» της Νέας Φιλαδέλφειας. Ψηλά στα δημοσιογραφικά, με θέα πανοραμική. Στο γήπεδο από κάτω, όπου παίχτηκε κανονικό ποδόσφαιρο, ωραίο, κέρδισε η ΑΕΚ και πήρε το πρωτάθλημα. Και στις εξέδρες γύρω-γύρω όπου, στην πτέρυγα των φανατικών αποφάσισαν να το παίξουν Βροντάδο, από την αρχή ως το τέλος του παιχνιδιού.

Aργησε περίπου 15 λεπτά να αρχίσει ο αγώνας με τον Ολυμπιακό Βόλου, διότι από τα πολλά βεγγαλικά, ένα τεράστιο σύννεφο καπνού κάθισε πάνω από το γήπεδο και ποδόσφαιρο δεν μπορούσε να παιχτεί. Σαν σκηνή βγαλμένη από το Τοπίο στην Ομίχλη του Αγγελόπουλου.

«Δεν βοηθάτε την ομάδα μας έτσι. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τιμωρίας της ομάδας. Δεν τη βοηθάτε έτσι την ΑΕΚ», φώναζαν, εις μάτην τα μεγάφωνα.

Οι παίκτες έβαλαν την μπάλα κάτω και άπλωσαν το υπέροχο ποδόσφαιρο που τους έμαθε να παίζουν ο προπονητής τους ο Αλμέιδα. Είπες «θα ησυχάσουν τώρα τα πυροβολημένα», αλλά που τέτοια τύχη; Οι εκκλήσεις συνεχίστηκαν αμείωτα και πιο δραματικά από τα μεγάφωνα…

Μπήκε γρήγορα το πρώτο γκολ, και το πανηγύρι ξανάναψε με χορούς και τραγούδι «εμπρός της ΑΕΚ παλικάρια», και «σήκωσέ το, το γ…μένο, δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω». Άναψε όμως πάλι και ο ουρανός από τα βεγγαλικά της εξέδρας των ορίτζιναλ. Μιλάμε για πολλές εκατοντάδες βεγγαλικά. Πού τα βρήκαν; Και πώς τα πλήρωσαν; Δεν έγιναν έλεγχοι στις εισόδους; Που στο διάολο τα κουβαλούσαν όλ’ αυτά; Στις τσέπες;

Και καλά αυτοί, δεν καταλαβαίνουν μία. Η διοίκηση δεν φοβάται ότι όσο καλή και αν είναι φέτος η ομάδα και στέφεται πρωταθλήτρια, αυτοί χαλάνε το «προϊόν»;

Δεν φτάνει που από την αρχή είχαν κάνει το γήπεδο χαμάμ, χάλασαν και τη ροή του αγώνα όταν μετά το 1ο γκολ, που η ομάδα ήταν στα πάνω της, άναψαν πάλι τα βεγγαλικά.

Πέρασαν άλλα 10 λεπτά ώσπου να ξαναρχίσει, μετά τους… πανηγυρισμούς. Βλέπαμε μπάλα, ωραία μπάλα, και ακούγαμε τις ίδιες εκκλήσεις από τα μεγάφωνα. «Θα μας τιμωρήσουν. Δεν βοηθάτε την ομάδα. Θα τιμωρηθούμε».

Σκοτίστηκαν οι κατά συρροήν ταραξίες.

Στο 3-0, περίπου 15 λεπτά πριν από το τέλος του ματς και ενώ η ομάδα πετούσε προς τον πρώτο τίτλο της μετά το 2018, οι εγκληματίες της «σκεπαστής» εκτόξευσαν μια φωτοβολίδα-ρουκέτα προς το απέναντι πέταλο, προκαλώντας τρόμο, αναστάτωση και συνολική αποδοκιμασία από εκεί. Πάλι καλά που δεν σκοτώθηκε άνθρωπος, είπαμε όλοι.

Τότε ακριβώς, άλλαξε το σύνηθες παραμύθι από τα μεγάφωνα και μετατράπηκε σε προειδοποίηση ότι «υπάρχουν κάμερες παντού και έχουμε δει ποιοι τις πετάνε, και δεν θα ξαναμπούν στο γήπεδο». Και σχεδόν αμέσως μετά, πάλι από τα μεγάφωνα, η δραματική έκκληση που δεν θα ξεχάσω ποτέ: «Απομονώστε τον προβοκάτορα»!

Δεν βλέπαμε πια ποδόσφαιρο, που στα αλήθεια ήταν χάρμα οφθαλμών, από τα παιδιά μιας ομάδας που ένας χαρισματικός προπονητής, ο Αργεντινός Αλμέιδα, την έκανε αγαπησιάρικη. Οχι μόνο για τους ΑΕΚτζήδες.

Κάποια στιγμή, ενώ ο Πινέιδα που μπήκε αλλαγή έκανε φοβερά μπασίματα μέσα στην περιοχή και πετύχαινε το 3ο από τα τέσσερα γκολ, είδαμε μπροστά στο πέταλο που δέχτηκε τη ρουκέτα από τους απέναντι, να «πιάνεται κάποιος και να οδηγείται εκτός σταδίου, αποδοκιμαζόμενος από το μισό στάδιο. Υποθέτουμε ότι αυτός ήταν «ο προβοκάτορας», που τα μεγάφωνα μας παρότρυναν να απομονώσουμε…

Το σφύριγμα της λήξης βρήκε τους παίκτες να τρέχουν να αγκαλιαστούν με τον προπονητή τους, το γλέντι τους συνεχίστηκε στα αποδυτήρια, και στον αγωνιστικό χώρο άρχισε να στήνεται το σκηνικό για την απονομή.

Ενας άριστα οργανωμένος «στρατός ανθρώπων» ανέλαβε να φτιάξουν την εξέδρα όπου θα ανέβαιναν οι παίκτες, την αψίδα που έγραφε «Πρωταθλήτρια 2023», τα εκτοξευτήρια που πετούσαν τυλιγμένες φανέλες της ΑΕΚ στις εξέδρες… έμεινα με το στόμα ανοιχτό, σαν να έβλεπα σε μέγεθος-γίγας μια επιχείρηση σύνθεσης προκάτ από τα ΙΚΕΑ σε χρόνο dt, και υπό τους ήχους του «Bella Ciao» σε πιο ρύθμικ και μπιτ εκδοχή από το ορίτζιναλ….

Στην εξέδρα, κάτω από την αψίδα του θριάμβου, μαζεύτηκε σχεδόν όλο το προσωπικό του ποδοσφαιρικού τμήματος. Το κύπελλο δεν απένειμε κάποιος αξιωματούχος του ελληνικού ποδοσφαίρου, ως είθισται φαντάζομαι, αλλά ο ηθοποιός και δήμαρχος της Νέας Φιλαδέλφειας Γιάννης Βούρος, που όπως μας είπαν τα μεγάφωνα, έπαιξε σημαντικό ρόλο για να ξαναγυρίσει το γήπεδο της ΑΕΚ στην περιοχή του. Στο φιλαδελφιώτικο σπίτι του.

Το γκραν-φινάλε γράφτηκε με το κύπελλο της πρωταθλήτριας να μεταφέρεται διά χειρός του προπονητή Αλμέιδα στο αφεντικό της ΑΕΚ, Δημήτρη Μελισσανίδη, στις θέσεις των επισήμων, και υπό τους ήχους του μεγάλου χιτ Eye of the Tiger των Survivor. Προς τιμήν του κιτρινόμαυρου προέδρου, που και σερβάιβορ είναι (δηλαδή καταφέρνει από δυσκολίες μεγάλες να επιζεί), και «Τίγρης» είναι το ψευδώνυμό του.

Δεν νομίζω να υπήρχε ευτυχέστερος από αυτόν άνθρωπος χθες, σε όλη την κιτρινόμαυρη επικράτεια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News