Εξι μήνες μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση προηγείται στις δημοσκοπήσεις με 15 μονάδες έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σε πρώτη ανάγνωση δείχνει λογικό. Και ο Τσίπρας στους πρώτους μήνες του 2015 ήταν καβάλα στο (πράσινο) άλογο και κάλπαζε επάνω στις πλάτες των πολιτικών του αντιπάλων. Υπάρχει όμως μία διαφορά: ο Τσίπρας έσκιζε μνημόνια και χτυπούσε το νταούλι στους δανειστές. Ο Μητσοτάκης μιλάει για δημοσιονομικούς χώρους. Ενίοτε και στα αγγλικά.

Η υπεροχή του Τσίπρα βασίστηκε, πέρα από την οργή, στην ελπίδα της υπέρβασης, στην επίτευξη του ανέφικτου. Η υπεροχή του Μητσοτάκη πατάει επάνω στο προφανές, στο αυτονόητο, αν θέλετε στο πεζό. Ο Τσίπρας πούλησε επανάσταση. Ο Μητσοτάκης κανονικότητα.

Κατά μία εκδοχή και οι δύο έδωσαν στο ακροατήριό τους αυτό που χρειαζόταν να ακούσει τη συγκεκριμένη στιγμή. Και αυτό κάνει το σημερινό πρόβλημα του Τσίπρα μεγαλύτερο. Για να κόψει πάλι εισιτήρια θα πρέπει να βρει μία κοινωνία ανταριασμένη και με θολωμένη μνήμη. Το δημοσκοπικό κόστος που καταβάλλει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδίδεται στον παρωχημένο λόγο και στις προδιαγραφές με τις οποίες δημιουργήθηκε. Εκφράζει πρωτίστως οργή και αμφισβήτηση, χρησιμοποιώντας αναχρονιστικούς κώδικες.

Με τα σημερινά δεδομένα, η μοναδική οδός για να επανακάμψει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, διέρχεται από τα λάθη που θα κάνει ο Μητσοτάκης και όχι από τις προτάσεις που θα διατυπώσει ο Τσίπρας.

Στον ΣΥΡΙΖΑ διαβάζουν λάθος τα γεγονότα και αξιολογούν με άκαιρα δεδομένα τις προθέσεις της κοινής γνώμης. Ψηφίζουν τον αντικαπνιστικό νόμο, αλλά βγάζουν δυσφορία για το 1142. Εξοργίζονται με τις αστυνομικές επιχειρήσεις στις καταλήψεις, αλλά τους φαίνεται φυσιολογική η ρίψη τσιμεντόλιθων. Πάλι καλά που δεν σηκώνουν το θέμα με την άδεια Κουφοντίνα. Διαμαρτύρονται για τα κολέγια, αλλά δεν έχουν μπει στο μετρό να ακούσουν τι λένε τα παιδιά που σπουδάζουν εκεί και οι γονείς τους. Εσκιζαν τα ρούχα τους για τον (δεξιό) Παυλόπουλο και βρίσκονται να ψηφίζουν μία προοδευτική Πρόεδρο που μένει στο Μεταξουργείο.

Μετά τον αντικαπνιστικό νόμο, η κυβέρνηση προωθεί μέτρα για τον περιορισμό της χρήσης αλκοόλ από ανηλίκους, αλλά και για την παιδική παχυσαρκία. Επίσης το υπουργείο Υγείας λαμβάνει πρόνοια προκειμένου να καταστεί πάλι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός των παιδιών -σε λίγο θα νομοθετήσουν και για τη χρήση ζακέτας. Στη γλώσσα ΣΥΡΙΖΑ, όλα αυτά, μαζί με την ασφάλεια, είναι για τους «κυρ Παντελήδες». Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται, είναι ότι ζούμε σε μία κοινωνία «κυρ Παντελήδων». Αυτοί κρίνουν τις εκλογές. Και αν δεν έχεις να τους δώσεις ή να τους τάξεις κάτι μεγάλο, κάτι άπιαστο, τότε θα βλέπεις τις πλάτες των περισσοτέρων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News