«Ο Ρόναλντ Ρίγκαν το ήθελε πριν από πολλά χρόνια», δήλωσε ο αμερικανός πρόεδρος, «αλλά δεν υπήρχε η κατάλληλη τεχνολογία». Πλέον, όμως, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν, επιτέλους, να κατασκευάσουν μια «υπερσύγχρονη αντιπυραυλική ασπίδα».

Ο Χρυσός Θόλος του Τραμπ (μόνο χρυσός θα μπορούσε να είναι, όταν εκείνος του κατά πολύ μικρότερου Ισραήλ είναι σιδηρούς), εάν και όποτε κατασκευαστεί, θα προστατεύει την Αμερική από επιθέσεις χρησιμοποιώντας εκατοντάδες ή και χιλιάδες δορυφόρους που θα μπορούν να παρακολουθούν αλλά και να πλήττουν εχθρικούς πυραύλους κατά την εκτόξευσή τους.

Ο  Ντόναλντ Τραμπ είχε δεσμευθεί κατά την προεκλογική εκστρατεία του για την κατασκευή μιας τέτοιας υπερσύγχρονης αντιπυραυλικής ασπίδας, ενώ την περασμένη Δευτέρα δήλωσε ότι στο «μεγάλο, όμορφο» προσχέδιο Προϋπολογισμού (το οποίο δεν έχει ακόμη εγκριθεί από το Κογκρέσο) προβλέπεται αρχική χρηματοδότηση ύψους 25 δισ. δολαρίων. Ο αμερικανός πρόεδρος ανέφερε επίσης ότι ο Χρυσός Θόλος του θα κοστίσει συνολικά 175 δισ. δολάρια.

Στην πραγματικότητα, όμως, κατά πάσα πιθανότητα θα κοστίσει πολύ περισσότερο, έως και 540 δισ. δολάρια (σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου) σε βάθος εικοσαετίας, αν και ο Τραμπ κάνει λόγο για μόλις «δυόμισι με τρία χρόνια». Οπως γράφει ο Economist, εξίσου αμφίβολος είναι ο ισχυρισμός του αμερικανού προέδρου πως η αντιπυραυλική ασπίδα θα προσφέρει «σχεδόν 100% προστασία», καθώς το ποσοστό επιτυχίας κατά πάσα πιθανότητα θα εξαρτηθεί από το εύρος της προστατευτικής ομπρέλας.

Οι Βρετανοί αναφέρουν ενδεικτικά ότι σύμφωνα με την Αμερικανική Φυσική Εταιρεία, για είναι βέβαιη η αναχαίτιση μιας ομοβροντίας μόλις δέκα βορειοκορεατικών πυραύλων Hwasong-18 θα χρειάζονταν έως και 16.000 διαστημικοί πύραυλοι. Και αν οι αμερικανοί ηγέτες ήθελαν να έχουν στη διάθεσή τους τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα πριν την όποια αντίδραση, θα χρειάζονταν 36.000 διαστημικά οχήματα αναχαίτισης και «πολύ περισσότερα» για την προστασία βόρειων πόλεων των ΗΠΑ, της Αλάσκας ή των μεσοδυτικών Πολιτειών.

Ο Χρυσός Θόλος αποτελεί, εν μέρει, μια απάντηση στην ανησυχία του Πενταγώνου για το γεγονός ότι οι αντίπαλοι των ΗΠΑ κατασκευάζουν τεράστιες ποσότητες νέων και διαφόρων τύπων πυραύλων. Οπως εξηγείται στο δημοσίευμα του Economist, τα αμερικανικά ραντάρ και οι  υπηρεσίες αεράμυνας ανέκαθεν εστίαζαν σε πυραύλους που ταξιδεύουν πάνω από τον Βόρειο Πόλο. Αλλά οι υπερηχητικοί πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς, που είναι πιο ευέλικτοι, και τα αποκαλούμενα «κλασματικά τροχιακά» συστήματα, που μπορούν να περικυκλώνουν εν μέρει τη Γη, θα μπορούσαν να φτάσουν στις ΗΠΑ ακολουθώντας διαφορετικές πορείες.

Σε μια πρόσφατη έκθεση της Υπηρεσίας Πληροφοριών Αμυνας εμπεριέχεται ένας χάρτης των ΗΠΑ με βέλη να βυθίζονται στην επικράτειά της από κάθε κατεύθυνση. Εξ ου και το ενδιαφέρον του (κατά τα άλλα αποξενωμένου από την Ουάσινγκτον) Καναδά, ο οποίος έχει ήδη μια κοινή διοίκηση αεροδιαστημικής άμυνας με τις ΗΠΑ, να μετάσχει στον Χρυσό Θόλο του Τραμπ.

Η αντιπυραυλική αμυντική ασπίδα επιβεβαιώνει επίσης ότι η τροχιά της Γης γίνεται η πρώτη γραμμή του νέου αγώνα για επικράτηση μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας. Σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη κινείται, για παράδειγμα, ήδη ο Cosmos 2553, ένας ρωσικός δορυφόρος για τον οποίο οι Αμερικανοί πιστεύουν πως είναι ένα μη οπλισμένο πρωτότυπο ενός πανίσχυρου διαστημικού πυρηνικού όπλου, το οποίο θα μπορούσε να αφανίσει μονομιάς και σε μεγάλη έκταση δορυφόρους χαμηλής τροχιάς παρόμοιους με αυτούς που θα αποτελούν μέρος του Χρυσού Θόλου.

Η Κίνα αναπτύσσει επίσης μια σειρά από προηγμένα αμυντικά διαστημικά οπλικά συστήματα. «Κινούνται με εκπληκτική ταχύτητα», δήλωσε ο στρατηγός Στίβεν Γουάτινγκ, επικεφαλής της Διοίκησης Διαστήματος των ΗΠΑ, αναφερόμενος στο ολοένα μεγαλύτερο και πιο προηγμένο αντιδορυφορικό οπλοστάσιο της Κίνας.

Ομως αυτά τα όπλα θέτουν σε κίνδυνο πολύ περισσότερα από τις όποιες αμυντικές υποδομές. Απειλούν επίσης τους δορυφόρους επικοινωνιών, καθώς και (το πιο σημαντικό ίσως) τα δεδομένα εντοπισμού θέσης, πλοήγησης και χρονισμού που είναι απαραίτητα για τις σύγχρονες οικονομίες. Η ευπάθεια των συστημάτων δορυφορικής πλοήγησης καταδεικνύεται από την τεράστια αύξηση των επιθέσεων παρεμβολών (jamming) και της πλαστογράφησης/παραποίησης των σημάτων τους.

«Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι αναπτύσσουν δορυφόρους με “προηγμένες δυνατότητες ελιγμών”, που θα τους επιτρέπουν να παρενοχλούν ή και να καταστρέφουν αμερικανικούς δορυφόρους», προειδοποιεί ο Economist. Τον Μάιο του 2024, για παράδειγμα, ο Cosmos 2576, ένας άλλος ρωσικός δορυφόρος, εισήλθε σε «συνεπίπεδη» τροχιά με τον USA 314, έναν αμερικανικό κατασκοπευτικό δορυφόρο, με τρόπο που «θα μπορούσε να καταδεικνύει την τοποθέτηση ενός διαστημικού όπλου», σύμφωνα με μια νέα έκθεση του Centre for Strategic and International Studies (CSIS), μιας δεξαμενής σκέψης στην Ουάσινγκτον. Η Γαλλία θορυβήθηκε τόσο πολύ που έκανε λόγο ακόμη και για την ανάπτυξη συστημάτων φύλαξης δορυφόρων που θα επέτρεπαν στα διαστημικά οχήματα να εντοπίζουν απειλές και στη συνέχεια να αμύνονται με ρομπότ ή λέιζερ.

Υπάρχουν, όμως, και άλλα είδη «ουράνιων διενέξεων», όπως τις αποκαλεί ο Economist, σε εξέλιξη. Κάποια στιγμή πέρυσι, για παράδειγμα, το TJS-4, ένα κινεζικό διαστημόπλοιο ύποπτο για συλλογή πληροφοριών, προέβη σε μια σειρά ελιγμών για να τοποθετηθεί ανάμεσα σε έναν αμερικανικό δορυφόρο επιτήρησης και τον Ηλιο, έτσι ώστε να μην μπορούν οι Αμερικανοί να βγάζουν ευκρινείς φωτογραφίες λόγω της σκιάς του κινεζικού σκάφους, σύμφωνα με τους αναλυτές του CSIS. Αλλωστε, νωρίτερα φέτος, ο στρατηγός Μάικλ Γκουτλάιν του Διαστημικού Σώματος των ΗΠΑ, που ανέλαβε την υλοποίηση του Χρυσού Θόλου, κατηγόρησε την Κίνα ότι ασκείται στις «αερομαχίες στο διάστημα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News