996
«Η στρατηγική του είναι ένα συνονθύλευμα αντιφάσεων και ωμότητας» | REUTERS/Kevin Lamarque

4. Ο Τραμπ και η Δύση

Protagon Team 26 Μαρτίου 2017, 22:16
«Η στρατηγική του είναι ένα συνονθύλευμα αντιφάσεων και ωμότητας»
|REUTERS/Kevin Lamarque

4. Ο Τραμπ και η Δύση

Protagon Team Protagon Team 26 Μαρτίου 2017, 22:16

ΣΣ: Πλέον έχουμε τον Τραμπ. Πιστεύετε πως είναι απομονωτιστής; 

 ΤΣ: Όχι, δεν είναι ένας τυπικός απομονωτιστής. Πιστεύω πως η αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι όλο και περισσότερο σπασμωδική και πολύ επικίνδυνη, και νομίζω πως η κατάσταση θα επιδεινωθεί υπό την ηγεσία του Τραμπ. Δεν προβλέπω τίποτα πέρα από διακυμάνσεις.

ΣΣ: Πιστεύετε πως θα αποσυρθεί από την Ανατολική Ευρώπη; Οι φιλοδοξίες της Ρωσίας δεν έχουν αλλάξει.

ΤΣ: Δεν συμφωνώ.

ΣΣ: Τότε γιατί εισέβαλε στην Ουκρανία, προσάρτησε την Κριμαία και υποστηρίζει τους αποσχιστές στο Ντονμπάς;

ΤΣ: Πιστεύω πως οι ΗΠΑ έκαναν ένα τεράστιο λάθος προσπαθώντας να τραβήξουν την Ουκρανία προς το ΝΑΤΟ.

ΣΣ: Οι Ουκρανοί ήθελαν να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ.

ΤΣ: Το γνωρίζω, αλλά οι ΗΠΑ θα έπρεπε να πουν: «Αποκλείεται!»

ΣΣ: Γιατί;

ΤΣ: Γιατί επιβάλλεται από την γεωπολιτική.

ΣΣ: Ήθελαν να απελευθερωθούν από τη Ρωσία. Εάν αυτό επιθυμούν, δεν είναι δικαίωμά τους;

ΤΣ: Μερικές φορές, ενέργειες που πραγματικά πιστεύουμε ότι είναι αμυντικές, από την άλλη πλευρά εκλαμβάνονται ως επιθετικές. Πιστεύω ότι χάσαμε μια ιστορική ευκαιρία το 1991. Θυμάμαι τις πρώτες ημέρες της ενασχόλησής μου με την Πολωνία και τη Ρωσία (τότε ακόμα Σοβιετική Ένωση), και σκέφτομαι την ιδέα του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ για μια ζώνη ειρήνης από το Ρότερνταμ έως το Βλαδιβοστόκ. Θα μπορούσε κανείς να κάνει λόγο για μια αφελή ιδέα. Εγώ θεωρώ πως επρόκειτο για ένα στόχο που έπρεπε να είχαμε θέσει.

Αντιθέτως, μετά το 1991, οι νεοσυντηρητικοί στις ΗΠΑ εξέλαβαν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ως νίκη της Αμερικής. Οπότε ήταν δουλειά της Αμερικής να μαζέψει τα κομμάτια. Και για κάποιο διάστημα ήμουν σύμφωνος. Υποστήριξα την είσοδο της Πολωνίας στο ΝΑΤΟ όπως επίσης και της Τσεχίας, της Σλοβακίας και της Ουγγαρίας καθώς πίστευα ότι ήταν δικαιολογημένο με βάση την γεωπολιτική και την ασφάλεια. Αλλά όταν το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε στις χώρες της Βαλτικής, άρχισα να έχω ενδοιασμούς: όσο εγγύτερα στα σύνορα της Ρωσίας, τόσο περισσότερες οι περιττές γεωπολιτικές παγίδες για τη Δύση.

ΣΣ: Ποια η γνώμη σας, οπότε, για το Μνημόνιο της Βουδαπέστης (1994), με το οποίο η Ουκρανία παρέδωσε το πυρηνικό της οπλοστάσιο με αντάλλαγμα εγγυήσεις για ασφάλεια από τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Βρετανία και τη Ρωσία; 

ΤΣ: Πιστεύω πως το μεγάλο λάθος ήταν η στάση του ΝΑΤΟ προς τη Γεωργία και την Ουκρανία. Είναι δεδομένο πως η Ρωσία έχει ανάγκη από μια ζώνη ασφαλείας. Η βάρβαρη κυριαρχία της Σοβιετικής Ένωσης στην Ανατολική Ευρώπη για τέσσερις δεκαετίες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ήταν μέρος μιας συνωμοσίας με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία, ήταν μια στρατηγική ώστε να αποφευχθεί μια γερμανική εισβολή. Οπότε πιστεύω πως το 2008, η προοπτική να βρίσκεται το ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, στο εσωτερικό της Γεωργίας και της Ουκρανίας, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

ΣΣ: Τι πρέπει να κάνουν αυτές οι χώρες; Πρέπει να υποταχθούν στη Ρωσία; 

ΤΣ: Φανταστείτε τους ηγέτες του Μεξικού, αφότου αποφάσισαν ότι ο Τραμπ αποτελεί σοβαρή απειλή για την ασφάλεια της χώρας τους, να συστήνουν μια στρατιωτική συμμαχία με την Κίνα. Κατά τη γνώμη μου, θα ήταν δικαίωμά τους να το κάνουν. Αλλά πολλοί Αμερικανοί πολιτικοί – Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί – δεν θα το έβλεπαν έτσι. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε την επόμενη μέρα, αλλά δεν θα ήθελα να βρίσκομαι στην Πόλη του Μεξικού, ή ίσως οπουδήποτε στον κόσμο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αυτός είναι ο λόγος που ένας λογικός αμερικανός ηγέτης θα έλεγε στους Ουκρανούς «νοιαζόμαστε για σας, σας αγαπάμε, αλλά δεν σας θέλουμε στο ΝΑΤΟ, γιατί δεν θέλουμε να συγκρουστούμε με την κύρια δύναμη στα σύνορα σας.

ΣΣ: Ας δούμε πως έχουν τα πράγματα σήμερα. Η Ουκρανία δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ. Η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής ανήκουν. Αυτό που με ενδιαφέρει να μάθω είναι εάν το ΝΑΤΟ θα μας στηρίξει;

ΤΣ: Φαντάζομαι πως ναι, και εύχομαι ότι ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δεν θα με διαψεύσει. Εάν επρόκειτο να στείλει στρατεύματα σε κάποια από τις χώρες της Βαλτικής, πιστεύω πως θα ξεσπούσε ένας πόλεμος που θα μπορούσε να επιφέρει το τέλος του κόσμου.

ΣΣ: Δεν πιστεύετε ότι ο Τραμπ θα ανεχόταν επιδρομές από την πλευρά της Ρωσίας;

ΤΣ: Ρωσικές επιδρομές στην Ευρώπη θα μπορούσαν να σημάνουν το τέλος του κόσμου. Δεν πιστεύω πως θα συμβεί. Αλλά για να απαντήσω στην ερώτησή σας, ο ρόλος του Τραμπ θα ήταν περιορισμένος, δεδομένου του τρόπου που λειτουργούν τόσο το αμερικανικό πολιτικό σύστημα όσο και το αμερικανικό κράτος.

ΣΣ: Θα μπορούσαν (οι ΗΠΑ) να αποπειραθούν να βρουν μια λύση με τη Ρωσία.

ΤΣ: Δεν νομίζω ότι είναι αυτό το ζήτημα. Εάν η Ρωσία εισέβαλε σε κάποια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, τότε θα προσευχόμουν για την επιβίωσή μας.

ΣΣ: Ρωσόφωνοι άνδρες ντυμένοι στα πράσινα θα εμφανίζονταν στην Εσθονία, όπως εμφανίστηκαν στην Κριμαία πριν από μία τριετία.

ΤΣ: Εάν συμβεί αυτό, τότε θα έχουμε μια παγκόσμια καταστροφή.

ΣΣ: Θα αντιδρούσε η Αμερική;

ΤΣ: Ναι.

ΣΣ: Είστε σίγουρος;

ΤΣ: Ναι.

ΣΣ: Ποια είναι η πρόβλεψή σας για το ρόλο του Τραμπ;

ΤΣ: Από τη μία πλευρά αποτελεί γεγονός πως πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία. Πιστεύω πως αυτό είναι μια καλή ιδέα. Ο Τραμπ δηλώνει πως δεν έπρεπε να είχαμε εμπλακεί σε όλους αυτούς τους πολέμους στην Μέση Ανατολή. Και συμφωνώ μ’ αυτό επίσης. Η άποψή μου είναι ότι πρέπει να συνεργαστούμε με τον Πούτιν για τον τερματισμό του πολέμου στη Συρία. Αλλά ο Τραμπ λέει, επίσης, ότι θα σκίσει τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, το οποίο κατά τη γνώμη μου αποτελεί ενέργεια απερίσκεπτη και επιθετική, και αν όντως το κάνει τότε τα προβλήματα θα είναι σοβαρά.

ΣΣ: Φαντάζομαι πω δεν πιστεύετε ότι ο Τραμπ έχει κάποια σπουδαία γεωπολιτική στρατηγική;

ΤΣ: Η στρατηγική του είναι ένα συνονθύλευμα αντιφάσεων και ωμότητας. Τη μία στιγμή λέει ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να εμπλέκονται σε πολέμους στη Μέση Ανατολή. Την επόμενη στιγμή θέλει να κλιμακώσει τις εντάσεις με το Ιράν. Η Αμερική πρέπει να αποτραβηχτεί από τον υπόλοιπο κόσμο, δηλώνει, αλλά πρέπει επίσης να ενισχύσει τον στρατό της και ενδεχομένως να εμπλακεί σ’ έναν εμπορικό, ακόμα και πραγματικό, πόλεμο με την Κίνα. Αυτό είναι ένα συνονθύλευμα από κακοσχεδιασμένες ιδέες, δεν αποτελεί στρατηγική. Και δεν υπάρχουν πολιτικοί μεταξύ των επιτελών του, που θα μπορούσαν να καθορίσουν κάποια. Και αυτό είναι πραγματικά επικίνδυνο.

5. Η αναδόμηση της αμερικανικής πολιτικής→

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...