Μεγάλη περπατησιά έχει ανοίξει ο Γιάννης Ραγκούσης, υποστηρίζοντας ευθέως ότι το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και αποκλείοντας σε κάθε περίπτωση τη συνεργασία με τη ΝΔ από την προεκλογική περίοδο. Παρά την πρόσφατη απόφαση του συνεδρίου ότι η πορεία του ΚΙΝΑΛ θα είναι αυτόνομη τόσο απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στη ΝΔ και ότι μετεκλογικά το κίνημα θα απευθυνθεί προς όλους για να υπάρξει εθνική συνεννόηση για την πορεία της χώρας μετά το Μνημόνιο, ο πρώην υπουργός πνέει μένεα εναντίον όσων αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να στηρίξουν κυβέρνηση συνεργασίας, υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ο κ. Ραγκούσης δείχνει σαφώς ότι δεν αποδέχεται ούτε βεβαίως δεσμεύεται από όσα έχουν αποφασισθεί. Επίσης δείχνει ότι δεν συμμερίζεται την τακτική της εκλεγμένης αρχηγού Φώφης Γεννηματά. Ο «μεγάλος εχθρός» του είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γιατί; Ενδεχομένως ο κ. Ραγκούσης να χρεώνει στον κ. Μητσοτάκη ότι ως υπουργός Δημόσιας Διοίκησης στη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ του 2012-2014 άλλαξε τις ρυθμίσεις για την επιλογή γενικών διευθυντών που ο ίδιος είχε θεσπίσει ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης στη κυβέρνηση Παπανδρέου. Καταλογίζει με λίγα λόγια στον πρόεδρο της ΝΔ ότι εμφανίζεται μεν ως μεταρρυθμιστής αλλά ευνοεί τη πελατειακή νοοτροπία της Δεξιάς.

Τα σκάγια του κ. Ραγκούση παίρνουν και τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Μάλλον γιατί δεν πάτησε πόδι ως αντιπρόεδρος στη, προ ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση, για να υπερασπιστεί τις μεταρρυθμίσεις του 2010-2012. Αν λάβουμε υπ όψιν και τα κατάλοιπα της εσωκομματικής διαμάχης του 2007 προκύπτει μια λογική εξήγηση.

Ως εδώ καλά. Θα μπορούσε κάποιος να δείξει κατανόηση.

Αλλά ο παθιασμένος έρωτας του κ. Ραγκούση με τον ΣΥΡΙΖΑ πώς εξηγείται; Η ξαφνική μεταστροφή είναι κραυγαλέα. Ιδού η αντίφαση:

Ελεγε ο Γιάννης Ραγκούσης στις 15 Ιανουαρίου 2017, στην πρώτη εκδήλωση της Ωρας Αποφάσεων στη Θεσσαλονίκη: «…κάνουν μεγάλο ιστορικό λάθος όσες και όσοι νομίζουν ότι το πολιτικό δίλημμα στον προοδευτικό χώρο είναι ή εμείς ή η Δημοκρατική Συμπαράταξη.

» Το πολιτικό δίλημμα είναι ή ο ΣΥΡΙΖΑ ή μία νέα, μεγάλη κι ενωμένη προοδευτική παράταξη.

Αυτό είναι το πολιτικό δίλημμα: ή ΣΥΡΙΖΑ ή εμείς. Ή ΣΥΡΙΖΑ ή πρόοδος».

Δεκατέσσερις μήνες μετά, την περασμένη Κυριακή το απόγευμα, στην εκδήλωση που διοργάνωσε, ο ίδιος κ. Ραγκούης ανέφερε: «Αν ο Πρωθυπουργός και ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ δεν τα παρατήσουν τελευταία στιγμή. Αν αντέξουν και δεν δραπετεύσουν από τις εθνικές και ιστορικές τους ευθύνες και αυτοί, και αν παράλληλα αναλάβουν επίσημες πρωτοβουλίες για διάλογο και σύγκλιση με άλλες προοδευτικές δυνάμεις μέσα στις οποίες αυτονόητο είναι πως δεν συγκαταλέγονται οι ΑΝΕΛ ή η ΝΔ, τότε ναι, η προσωπική μου άποψη είναι πως πρέπει να ανταποκριθούμε θετικά.  Πρέπει να πούμε ναι στο διάλογο. Πρέπει να πούμε ναι και στη συνδιαμόρφωση κοινών πρωτοβουλιών ως ένα πρώτο βήμα».

Εχει ενδιαφέρον ότι ο κ. Ραγκούσης που αρέσκεται να καταγγέλλει το πελατειακό κράτος, βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να διορίζει αβέρτα στο Δημόσιο συγγενείς, φίλους και κομματικά στελέχη. Κι ακόμη περισσότερο βλέπει την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τον «Κλεισθένη», το νομοσχέδιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση που έχει ξεσηκώσει ακόμη και φίλα προσκείμενους στον ΣΥΡΙΖΑ δημάρχους, να ξηλώνει πλήρως τον «Καλλικράτη», την όντως  σημαντική μεταρρύθμιση που εισηγήθηκε ο ίδιος το 2011.

Το ερώτημα λοιπόν είναι: Πότε είχε δίκιο, τότε ή τώρα που δεν αντιδρά;

Τα συμπεράσματα δικά σας!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News