Η Σάλι Αρνολντ είχε συνηθίσει να ακούει το τηλέφωνό της να χτυπάει τουλάχιστον μία φορά μέσα στη νύχτα. Ως μάνατζερ περιοδείας μερικών από τα πιο εμβληματικά ροκ συγκροτήματα στον κόσμο, όπως οι Rolling Stones, οι Who και ο Πίτερ Γκάμπριελ, δεχόταν συχνά τηλεφωνήματα στις 3 το πρωί για να «διορθώσει» καταστάσεις που αφορούσαν την αστυνομία ή να εντοπίσει μεθυσμένα μέλη του συγκροτήματος, που είχαν εξαφανιστεί πριν από τεράστιες sold out συναυλίες, γράφει η Λουίζ Μπερκ στην Telegraph με αφορμή την έκδοση των απομνημονευμάτων της Αρνολντ, «Rock N Roll Nanny».

Αλλά μια συγκεκριμένη νύχτα τον Νοέμβριο του 1974, ο κώδωνας του κινδύνου χτύπησε δυνατά. Το αμερικανικό ροκ συγκρότημα Lynyrd Skynyrd είχε ξεκινήσει την πρώτη του περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο όταν η Σάλι δέχτηκε ένα θυμωμένο τηλεφώνημα από το ξενοδοχείο «Portobello» στο Νότινγκ Χιλ· της είπαν ότι «ένας από αυτούς στραγγάλισε τη γάτα του ξενοδοχείου, την πέταξε από ένα παράθυρο και έφυγε τρέχοντας». Ο ντράμερ Μπομπ Μπερνς ήταν τόσο φτιαγμένος, που έπαθε ψυχωτικό επεισόδιο. Η Σάλι τον βρήκε τελικά στις 9 το πρωί να περιφέρεται στο Χάιντ Παρκ. Φυσικά εκείνη ήταν που έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη από το ξενοδοχείο.

«Νταντά παιδιών με πρόωρη ανάπτυξη»

«Αυτό που λέω πάντα είναι ότι το να είσαι μάνατζερ σε περιοδείες αγοριών ήταν σαν να είσαι νταντά σε παιδιά με πρόωρη ανάπτυξη», γράφει στο βιβλίο της η 73χρονη Σάλι Αρνολντ, η οποία φοίτησε στο διάσημο κολέγιο Νόρλαντ, όπου έγινε νταντά για τα παιδιά της ελίτ και της βασιλικής οικογένειας. Η εκπαίδευσή της εκεί για το πώς να φροντίζει τα νεογέννητα και τα νήπια κατά τη διάρκεια των τρομερών πρώτων δύο ετών τους, την όπλισε απροσδόκητα με τις απαραίτητες δεξιότητες για να αναλάβει τον ρόλο της πρώτης μάνατζερ σε περιοδεία ροκ συγκροτημάτων.

«Τα παιδιά αγαπούν την ασφάλεια και η πειθαρχία παρέχει ασφάλεια. Τα μέλη των ροκ συγκροτημάτων ήταν συχνά σαν μικρά χαμένα αγόρια σε παράξενες χώρες, λαχταρούσαν την άνεση και την ασφάλεια τού να γνωρίζουν ότι κάποιος θα τα προσέχει πάντα. Δεν εμπλέκεται το εγώ, γιατί δεν ήταν ένας άνδρας που έκανε το αφεντικό σε άλλους άνδρες. Αν δεν ήμουν αυστηρή, όλα θα είχαν καταρρεύσει. Και γενικά με υπάκουαν», σημειώνει στα απομνημονεύματά της.

Πώς ακριβώς, όμως, μια νταντά, απόφοιτος ενός από τα κορυφαία κολέγια του κόσμου για την άψογη φροντίδα των μωρών καταλήγει στο ιδιωτικό τζετ του Μικ Τζάγκερ; «Ηταν μια μεγάλη ευκαιρία», το θέτει απλώς η Σάλι, η οποία αποκαλύπτει ακόμη: «Δεν ασχολήθηκα ποτέ με το ροκ εν ρολ, ούτε είχα αγοράσει ποτέ δίσκο των Rolling Stones».

Το πάθος της ή ο «λόγος ύπαρξής» της, όπως το θέτει, ήταν τα ταξίδια, πράγμα που σίγουρα εκπληρώθηκε δουλεύοντας ως tour manager. Σε ένα οδικό ταξίδι της στη Γαλλία, βρέθηκε σε ένα λαμπερό πάρτι στο γιοτ ενός παραγωγού κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών. Εκεί ξεκίνησε η άγρια ερωτική σχέση της με τον γάλλο παραγωγό Ζαν-Πιερ Ρασάμ, που της γνώρισε τους Τζάγκερ σε ένα πάρτι του 1971. Δύο μέρες αργότερα, στης σουίτα τους στον τελευταίο όροφο του «L’ Hotel» στο Παρίσι, ο Μικ και η Μπιάνκα της πρότειναν να γίνει η νταντά του μωρού που περίμεναν να γεννηθεί (η Τζέιντ γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1971) και η Σάλι δέχτηκε.

Ο Μικ έφτιαχνε τσάι και μαγείρευε

«Οι Τζάγκερ ήταν απλοί άνθρωποι τότε», θυμάται η Αρνολντ. «Πίσω από τις κλειστές πόρτες ο Μικ ήταν πολύ φυσιολογικός: έφτιαχνε τσάι, καθόταν και κουβέντιαζε. Στο σπίτι μιλούσε αγγλικά με βασιλική προφορά, ο ροκ σταρ Μικ, όμως, χρησιμοποιούσε αυτή την περίεργη κοροϊδευτική προφορά. Ηταν πολύ ενδιαφέρον να τον παρακολουθείς».

Η φήμη του δεν την ενδιέφερε ποτέ: «Είναι σημαντικό να μην είσαι φαν [του εργοδότη σου]. Διαφορετικά, θα νιώθεις συνεχώς δέος μαζί του. Ακόμη και όταν έρχονταν οι φίλοι τους για επίσκεψη στο σπίτι τους στο Μπελ Ερ του Λος Αντζελες, δεν ήξερα ποιοι ήταν», λέει η Σάλι, η οποία φρόντιζε να ντύνεται με τη στολή του Νόρλαντ, όταν ήταν με τους Τζάγκερ. «Ηταν σαν μια κανονική οικογένεια και εγώ ένιωθα μέρος της. Μαγειρέψαμε ακόμη και ένα χριστουγεννιάτικο δείπνο μαζί, ο Μικ κι εγώ, με σάλτσα ψωμιού και γκρέιβι», αποκαλύπτει. «Η Μπιάνκα έλεγε ότι ήμασταν θεοπάλαβοι. Καθίσαμε να φάμε οι τρεις μας στην άκρη ενός τεράστιου τραπεζιού! Ηταν υπέροχα! Μόνο όταν βγαίναμε έξω έβλεπα περίεργα πράγματα να συμβαίνουν γύρω τους, όπως άνθρωποι να κοιτούν επίμονα ή ιστορίες να διαρρέουν στον Τύπο».

Καθώς οι Stones γίνονταν όλο και πιο διάσημοι, η ζωή της Σάλι αναβαθμιζόταν, γράφει η Λουίζ Μπερκ στην Telegraph. Εμενε μαζί με τους Τζάγκερ στο «Beverly Hills Wilshire Hotel», έμπαινε στο ασανσέρ με τον Γουόρεν Μπίτι και έτρωγε τα μεσημέρια με την Μπιάνκα και το μωρό Τζέιντ, έπαιρνε ακριβά δώρα όπως ένα κολιέ με το κόκκινο και χρυσό λογότυπο, με τη γλώσσα και τα χείλη, των Rolling Stones, και ένα τσαντάκι Gucci. Αν και υπήρχαν πολλές απίστευτες στιγμές, λέει η Σάλι. «Στην πραγματικότητα, ήταν ένας αρκετά ασταθής τρόπος ζωής. Μόλις έσβηνε μια φωτιά, ξεσπούσε μια άλλη. Ακριβώς όπως κάθε άλλο ζευγάρι, αντέκρουαν ο ένας τον άλλον με τις οδηγίες ή τις ιδέες τους».

Σύντομα, όμως, το αυθόρμητο lifestyle του jet-set μεταμορφώθηκε σε έναν απρόβλεπτο, χαοτικό τρόπο ζωής. Εν τω μεταξύ, η πέντε μηνών Τζέιντ δέθηκε περισσότερο με τη Σάλι. Και εκείνη τη λάτρεψε: «Ημουν μαζί της 24 ώρες το 24ωρο, την τάιζα, την έκανα μπάνιο, την κρατούσα στην αγκαλιά μου, είναι φυσικό».

Η Σάλι δούλεψε με την οικογένεια Τζάγκερ μέχρι τις 2 Μαρτίου 1972, αλλά δεν ήταν η τελευταία φορά που είδε το ζευγάρι. Τρία χρόνια αργότερα όταν επέστρεψε από τα ταξίδια της στην Κίνα, τη Ρωσία και την Ινδία, της τηλεφώνησε ο Αλαν Νταν, οδηγός και δεξί χέρι του Μικ, για να της προτείνει μια δουλειά στο γραφείο περιοδειών των Stones και των Who: «Δεν είχα ιδέα για την οργάνωση ή την διαχείριση περιοδείας, αλλά δέχτηκα και τα κατάφερα χωρίς καμιά προσπάθεια», λέει η Σάλι η οποία δεν έχανε τι ευκαιρίες που παρουσιάζονταν στη ζωή της.

Είχε περάσει την παιδική της ηλικία μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας σε μια φάρμα στο Γουίλτσαϊρ: «Ημουν πάντα αγοροκόριτσο και υποθέτω αυταρχική ως η μεγαλύτερη» λέει στην Telegraph, αποκαλύπτοντας ακόμα ότι της ήταν πολύ δύσκολο να αντισταθεί στο δέλεαρ της μεγαλούπολης. Στα 16 της, πριν από το Νόρλαντ, είχε πάει στο Λονδίνο για να δουλέψει στο βεστιάριο του θρυλικού Marquee Club του Σόχο, όπου είδε live τις καλύτερες μπάντες: «Τον Τζίμι Χέντριξ τους Pink Floyd και τον Ερικ Κλάπτον», λέει.

Οφείλει πολλά στον παππού της· ο Τσαρλς Αρνολντ ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης της MK Electric και ο έκτος πλουσιότερος επιχειρηματίας στο Ηνωμένο Βασίλειο εκείνη την εποχή, ο οποίος έκανε, απλά, αυτό που πίστευε ότι ήταν κοινή λογική: «Αυτό έκανα κι εγώ. Θυμάμαι ότι η Χέδερ, η σύζυγος του Ρότζερ Ντάλτρεϊ των Who, μου είπε μια φορά: “Κανείς δεν έχει δώσει το πρόγραμμα των συναυλιών στις συζύγους στο παρελθόν”. Αλλά για μένα, ήταν κοινή λογική, οι γυναίκες έπρεπε να ξέρουν πού ήταν οι σύζυγοί τους!»

«Δεν νομίζω ότι κάποιος ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός στο παρελθόν. Ό,τι έκανα ήταν για το καλό της περιοδείας, επίσης ήμουν εκεί γι’ αυτούς. Οταν ο Αλεν Κόλινς [των Lynyrd Skynyrd] έχασε τη γέννηση του πρώτου του μωρού, ράγισε η καρδιά του και έκλαιγε στον ώμο μου», θυμάται.

Μια ζωή με σεξ, ναρκωτικά και ροκ εν ρολ

Από τη δεκαετία του 1970 έχει μια θολή εικόνα με ιδιωτικά τζετ, after party και ρετιρέ σουίτες στα πιο πολυτελή ξενοδοχεία του κόσμου: «Ολα είχαν σχέση με το σεξ, τα ναρκωτικά και το ροκ εν ρολ», αποκαλύπτει η Αρνολντ στην Telegraph. «Ούτε εγώ ήμουν αγία! Eπινα ποτά και κοκαΐνη μετά από μια συναυλία, αλλά είχα τον έλεγχο ώστε να μπορώ να συγκεντρωθώ αν κάτι πήγαινε στραβά», λέει.

Ομως, παραδέχεται ότι υπήρξε μια φορά που ξέφυγε. «Ηταν στην περιοδεία των Stones. Την ηρωίνη την ήξερα μόνο σαν κιτρινωπή, καστανή ζάχαρη, εκείνη, όμως, ήταν λευκή. Ενιωσα πολύ άρρωστη. Αλλά ο Γούντι [Ρόνι Γουντ] και ο Κιθ [Ρίτσαρντς] με πρόσεχαν επί ώρες», θυμάται. «Δεν θα έπαιρνα ποτέ από επιλογή, γιατί είδα τι τους έκανε. Αλλά ήταν πολύ εύκολο. Το ίδιο ισχύει και για το σεξ με τη μπάντα. Δεν ήθελα να είμαι κλισέ και, ευτυχώς, αυτό με έσωσε από τον παραλογισμό».

Σε έναν κόσμο απαιτητικών εγωιστών και υπερβολικά πιεστικών χρονοδιαγραμμάτων, η Σάλι αναζήτησε καταφύγιο στο πραγματικό της πάθος, την κλασική μουσική. «Εκανα οντισιόν για τη Χορωδία της Συμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου το 1973 και πέρασα», λέει. «Με βοήθησε να ξεφύγω από την παραφροσύνη, και ήταν το μυστικό μου. Μέχρι που ο Τζάγκερ με άκουσε να τραγουδάω τις ψηλές νότες του “You Can’t Always Get What You Want” στο αεροπλάνο και μου ζήτησε να φέρω τη χορωδία να τραγουδήσει στη συναυλία του Νέμπγουερθ το 1976· και το έκανα!»

Η Αρνολντ ζούσε και δούλευε σε έναν αντρικό κόσμο, αλλά «μου άρεσε», παραδέχεται, «και στην πραγματικότητα, ένα πράγμα, που μου λείπει είναι εκείνες οι δυνατές αγκαλιές. Στην περιοδεία ήμασταν μια πολύ δεμένη οικογένεια».

Η υπέρβαση των ορίων δεν ήταν ποτέ πρόβλημα, εκτός από μία φορά «κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής περιοδείας των Stones το 1976. Ήταν ένα ηλίθιο αγόρι, ένας roadie, που θα μπορούσε να με είχε καλέσει για ένα ποτό ή ένα γεύμα, και αντ ‘αυτού μου ρίχτηκε μέσα σε ένα ασανσέρ».

Μια αεροπορική τραγωδία άλλαξε τη ζωή της

Γενικά, οι άντρες τη φοβούνταν. «Εννοώ ότι χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια μέχρι να ενδώσω στον αρραβωνιαστικό μου τον Ντιν [Κίλπατρικ, μέλος των Lynyrd Skynyrd]. Τον αγνοούσα εντελώς μέχρι που όλοι οι άλλοι μου είπαν: “Δεν καταλαβαίνεις ότι είναι πραγματικά ερωτευμένος μαζί σου;” Aρραβωνιαστήκαμε και μετά σκοτώθηκε τραγικά σε αεροπορικό δυστύχημα».

Το 1977, το ιδιωτικό αεροπλάνο, που μετέφερε έξι μέλη του συγκροτήματος, συνετρίβη στον Μισισιπή λόγω έλλειψης καυσίμων, και εκείνη τη στιγμή η ζωή της Σάλι Αρνολντ διαλύθηκε: «Εχασα τον αγαπημένο μου Ντιν, αλλά μου έσωσε και τη ζωή· έπρεπε να είμαι κι εγώ σε εκείνο το αεροπλάνο», λέει η Σάλι. Ο Ντιν της είχε τηλεφωνήσει λίγες μέρες πριν και της πρότεινε να πάρει μια διαφορετική πτήση. Πραγμα που έκανε.

Μετά το αεροπορικό δυστύχημα (φέτος συμπληρώνονται 45 χρόνια), η Σάλι συνέχισε να εργάζεται ως μάνατζερ περιοδειών με τους Μάικ Ολντφιλντ και Πίτερ Γκάμπριελ, η επαγγελματική της ζωή όμως δεν θα ήταν ποτέ πια η ίδια· αποφάσισε να απομακρυνθεί από το χάος του ροκ εν’ ρολ  και να στραφεί σε φιλανθρωπικά έργα, υποστηρίζοντας μεγάλες εκδηλώσεις του Comic Relief και της φιλανθρωπικής οργάνωσης Double O του Πιτ Τάουνσεντ. Συνεργάστηκε επίσης με το Classic FM.

Συνταξιούχος, πλέον, η Σάλι Αρνολντ ζει στο Τότνες του Ντέβον και της αρέσει να «ζωγραφίζει και να περπατά», αν και δεν έχει αποκοπεί από την παλιά της ζωή. «Μιλάω ακόμα με τον Αλεν, που πρέπει να είναι σχεδόν 80 τώρα πια. Μιλάμε πάντα για την Τζέιντ. Την λάτρευα. Κουβεντιάζω στο τηλέφωνο με τον Αρτιμους Πάιλ των Lynyrd Skynyrd… Αναπολούμε αυτούς που χάσαμε», λέει.

Φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από τότε που θεραπεύτηκε από τον καρκίνο του μαστού. Ηταν η πρώτη που έκανε περήφανα τατουάζ πάνω από την ουλή της μαστεκτομής. «Οι άνθρωποι λένε ότι πρέπει να είναι γενναίοι. Αλλά κάνεις ό,τι πρέπει να κάνεις, δεν υπάρχει εναλλακτική, απλά συνεχίζεις», λέει η Σάλι, η οποία, παρεμπιπτόντως, επέλεξε να μην κάνει δικά της παιδιά. Αισθάνεται ανακούφιση, που συνταξιοδοτήθηκε: «Εργάζομαι εθελοντικά βοηθώντας ντόπιους έφηβους να γνωρίσουν τη μουσική μέσω της φιλανθρωπικής μου οργάνωσης Jamming Station. Εξακολουθώ να απολαμβάνω τα ταξίδια μου στο Λονδίνο, για να δω παλιούς φίλους, και τα μεγάλα μεσημεριανά γεύματα με κουτσομπολιό, αλλά χωρίς αλκοόλ. Είναι σαν δηλητήριο για μένα τώρα πια, μου προκαλεί ημικρανίες. Ισως γιατί έχω παραπιεί…», παραδέχεται.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News