Στα 37 του χρόνια (σ.σ.: μάλλον δείχνει νεότερος), ο Οτ Τάνακ έχει στο βιογραφικό του έναν παγκόσμιο τίτλο, πριν έξι χρόνια, το 2019. Τότε όχι μόνο διέκοψε την κυριαρχία της δυναστείας Οζιέ, αλλά το έκανε χωρίς φανφάρες – με το στόμα σφιγμένο και τη «φωτιά» στα χέρια. Ηταν ένας τίτλος που μύριζε οκτάνια, χώμα και ιδρώτα. Ενας τίτλος για τον οδηγό που δούλευε περισσότερο απ’ ό,τι μιλούσε.

Ο Οτ Τάνακ δείχνει τόσο κουλ, σαν παιδί από τον παγωμένο Βορρά μέσα στη λάβα των αγώνων. Κάτι από αγριάδα των εσθονικών δασών, με το βλέμμα χαμηλωμένο σαν λύκος πριν την επίθεση και την ψυχή βαμμένη στα χρώματα της σιωπηλής πειθαρχίας. Αν ο δρόμος είχε φωνή, θα έλεγε πως τον φοβάται.

Δεν ήταν ποτέ ο φλύαρος πρωταγωνιστής, δεν χρειαζόταν να φωνάξει, το έκανε η σκόνη πίσω του. Και όταν ο κόσμος τον κοιτάζει στα σέρβις παρκ, εκείνος ελέγχει τα δεδομένα, τα λάστιχα, τις λεπτομέρειες, τις ροπές – σαν μοναχός μπροστά στο ιερό του.

Η οδήγησή του είναι τόσο καθαρή αλλά και καταιγιστικά γρήγορη. Πάντως, όπως άκρως ρεαλιστικά είχε πει μετά πριν από κάνα μήνα, μετά το Ράλλυ Πορτογαλίας, όταν φαινόταν πως θα κέρδιζε τον πρώτο του αγώνα μέσα στη σεζόν αλλά προδόθηκε από τεχνικό πρόβλημα, «οι αγώνες στο WRC δεν έχουν να κάνουν με την τύχη, έχουν να κάνουν με το πόσο δυνατοί είμαστε».

Τότε ο Εσθονός εντόπισε την προσοχή στο λεγόμενο «πακέτο», όπως το χαρακτήρισε. «Δεν είναι ποτέ μόνο θέμα απόδοσης. Δεν είναι ποτέ μόνο θέμα αξιοπιστίας. Είναι το σύνολο», είχε δηλώσει. Προφανώς ο Τάνακ εντόπιζε την προσοχή στο «παράθυρο» της ιδανικής λειτουργίας του Hyundai i20 N Rally1 που οδηγεί. Σαν να ζητούσε από την ομάδα του ακόμα πιο τελειοθηρική εμμονή στις λεπτομέρειες.

Πρόκειται για ένα «παράθυρο» που λειτούργησε άψογα στο φετινό Ακρόπολις. Πριν λίγη ώρα, στον τερματισμό και της τελευταίας σκληρής ειδικής, της Power Stage, και δεύτερου περάσματος του θρυλικού «Ταρζάν 2», ο Τάνακ απέδειξε πως είναι μάστερ του κοντρόλ στο ελληνικό βασίλειο της σκόνης.

Γενικά, ο Οτ έδειξε από την αρχή την κυριαρχία του στον αγώνα, διατηρώντας σταθερή απόσταση από τον δεύτερο, τον οκτώ φορές παγκόσμιο πρωταθλητή του WRC Σεμπαστιάν Οζιέ. Στην τρίτη θέση της τελικής κατάταξης ο 30χρονος Αντριέν Φουρμό, επίσης με Hyundai, που δείχνει ξεκάθαρα το ταλέντο του. Στην τέταρτη θέση ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας Ελφιν Εβανς (με 150 βαθμούς).

Αξια αναφοράς και η δήλωση του Οζιέ (αγαπημένος, κλασικά ακομπλεξάριστος, χαμογελαστός και δυνατός ψυχολογικά) για τον Τάνακ: «Πάντα θα λέω πως ο Οτ έχει μόνο ένα πρόγραμμα λειτουργίας: Flat out!»  Σε απλά ελληνικά; Με το γκάζι τέρμα στο πάτωμα. Δεν έχει να αποδείξει ή να φοβηθεί τίποτα ο Γάλλος, τι να λέμε τώρα…

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο Οζιέ, στην ειδική «Σμόκοβο 2», με το μαλακό χώμα, σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο και μείωσε τη διαφορά του σε 5,2 δευτερόλεπτα στην κατάταξη «Super Sunday».

Ο Τάνακ, λοιπόν, χειρίστηκε άψογα το σκληρό, ωμό, μπρουτάλ φετινό Ακρόπολις. Με σαραντάρια πλας να πυρακτώνουν κόκπιτ, αναρτήσεις, ελαστικά και οδηγούς (σ.σ.: ο Ιορδάνης Σερδερίδης εγκατέλειψε λόγω θερμοπληξίας), ο Εσθονός προσαρμόστηκε αριστοτεχνικά στις διάφορες μορφές χώματος, άλλοτε σκληρό, άλλοτε με μπόσικα, προστάτεψε το Hyundai του, έστω κι αν υπήρξε θέμα με το κιβώτιό του στο πάρα πέντε, και πήρε τη σαμπάνια στα χέρια. Μαζί και την πρώτη του νίκη για φέτος.

Ναι, φαινόταν στις δηλώσεις του. Βλέμμα εστιασμένο, διαπεραστικό σαν εσθονικό πρωινό φως, κάτι από την αποφασιστικότητα ενός ανθρώπου που δεν οδηγεί για το χειροκρότημα, αλλά για την τελειότητα που τον κυνηγάει αδυσώπητα μέσα του. Μπράβο, Οτ. Το πακέτο ήταν σωστό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News