Καιρό τώρα οι κατασκοπευτικές φωτό έδιναν και έπαιρναν. Λογικό. Είναι μία κομβική στιγμή για τη Ferrari. Mία στιγμή που, κάποιοι ρομαντικοί εραστές της φίρμας, δε θα ‘θελαν να υπάρξει. Μπορεί το αφηνιασμένο άλογο του Μαρανέλο να βρίσκεται πάνω στο καπό ενός SUV; Ναι, το 2022, πλέον, μπορεί. Αφ’ ης στιγμής, στου μαγαζιού απέναντι, στης Lamborghini τα λημέρια ανοίγουν σαμπάνιες για την Urus -επίσης το πρώτο τους SUV και αυτό που εξελίσσεται σε μπεστ-σέλερ των τελευταίων ετών- η ιταλική εταιρεία δε θα μπορούσε να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια.

Κρίνοντας, πάντως, από τις φωτό, απέχει έτη φωτός από το αισθητικό voulgaire της Lambo. Η Purosangue -το βαφτιστικό της οποίας στα ιταλικά σημαίνει «καθαρόαιμη»- δε δείχνει και τόσο SUV. Υποκειμενικά; Μάλλον το ομορφότερο, πιο σπορ και πιο εντυπωσιακά επιθετικό απ΄ όσα κυκλοφορούν στην πιάτσα. Ούτε υβριδικό, ούτε μπαταρίες, ούτε τίποτα λιγότερο από ένα V12, με απόδοση 725 ίππων, κυριολεκτικά μπηγμένο μέσα στο firewall (κοινώς, το μέρος του σασί που διαχωρίζει την καμπίνα). Ανοίγοντας, μάλιστα, το καπό οι μισοί σχεδόν από τους κυλίνδρους είναι βαθιά χωμένοι, ακριβώς όπως στα ψαγμένα front-mid-engined αυτοκίνητα, για να μην κρέμεται το μοτέρ πάνω από τους μπροστινούς τροχούς και να υποφέρει από υποστροφή.

Το δε σχήμα ίσα-ίσα που ακροβατεί με τον όρο «SUV». Παρεμπιπτόντως, έναν όρο που ο μεγάλος Ενζο Φεράρι, αν τον άκουγε, θα πάθαινε αναφυλαξία στην ιδέα ότι κάποτε θα έβαζαν το σηματάκι του. Σίγουρα δε μοιάζει τόσο με το κλασικό SUV. Δείτε, για παράδειγμα, το πώς ανεβαίνει η waist line προς τις πίσω πόρτες. Πολύ μέταλλο. Λίγο γυαλί. Μπόλικη κλειστοφοβία για τους πίσω . Αλλά, who cares; Το σχήμα, πρησμένο και αρμονικά καμπυλωτό, επιθετικό με τον κινητήρα να κάθεται πίσω από τον μπροστινό άξονα και μικρούς πίσω πρόβολους, κάνει κάποια του πρίμιουμ ανταγωνισμού (και μέσα βάζω περιπτώσεις τύπου Bentley και Rolls Royce) να δείχνουν σα μενίρ.

Η Purosangue στα δικά μου μάτια μοιάζει σαν το γκρέμισμα του τοίχους του Βερολίνου. Αυτού που παραδοσιακά στέκεται ως εμπόδιο στη διεύρυνση ενός κατασκευαστή. Και όπως οι τσιμεντόλιθοι έπεσαν με κρότο, έτσι και η Purosangue εκφράζει την αναγκαία απελευθέρωση για την ιταλική εξότικα. Ποιος δηλαδή έπαψε να θεωρεί την Porsche ως σπορ κατασκευαστή επειδή έφτιαξε κάποτε, πριν μία εικοσαετία και πλέον, την Porsche Cayenne; Σάμπως η 911 ξέχασε να φτιάχνει τις GT3; Ισα-ίσα, καλώς ή κακώς, μας αρέσει δε μας αρέσει, τα SUV μάζεψαν χρήμα για να γίνουν ο τροφοδότης-λογαριασμός του σπορ ευαγγελίου.

Οχι ότι η Ferrari έχει ανάγκη. Ηδη, πριν καλά-καλά κάτσει ο κουρνιαχτός από τις αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις που, σαν επαναληπτικές ριπές ενός Καλάσνικοφ, χτυπούν ανελέητα αυτές τις ώρες τα δημοσιογραφικά πληκτρολόγια, συζητά την εκδοχή να κλείσει το βιβλίο παραγγελιών. «Πόσο κοστίζει», είπατε; Να μια καλή ερώτηση. Σε τιμές Αγγλίας κάπου £340.000. Σε τιμές Ελλάδας, ένας θεός ξέρει. Σίγουρα τα διπλά. Σε τιμές κεντρικής Ευρώπης κάτι περισσότερο από 400.000 ευρώ. Πάντως οι παραγγελίες είχαν αρχίσει να πέφτουν βροχή στο Μαρανέλο ήδη από το 2018, όταν είχε ανακοινωθεί η Purosangue.

Αλλωστε είναι γνωστή η πολιτική της Ferrari. Για να το πω σχηματικά, θέλει να πουλάει ένα αυτοκίνητο λιγότερο απ΄ όσο ζητιέται. Ποτέ στοκ. Ποτέ η προσφορά να μην υπερβαίνει τη ζήτηση. Ναι, η Ferrari δεν έχει θέμα οικονομικής υγείας. Ομως ξέρετε πώς είναι ο καπιταλισμός: αν δεν επεκτείνεται, πεθαίνει.

Η «καθαρόαιμη», ακριβώς ως κομβικό ιστορικά μοντέλο, τα δίνει όλα. Χαμηλό ύψος (οριακά κάτω από 1,60 μέτρα), suicide doors που ανοίγουν διάπλατα, όπως στις εποχές της ποτοαπαγόρευσης που πετούσε η μαφία τα πτώματα εν κινήσει, οροφή από ανθρακόνημα, ηλεκτροκινητήρες σε κάθε αμορτισέρ για να προλαβαίνουν, ει δυνατόν, τις φυσικές κλίσεις ενός αυτοκινήτου που υπερβαίνει τους δύο τόνους, τέσσερις σμιλευμένες θέσεις, οδηγοκεντρικό κόκπιτ και, όπως ισχυρίζεται, οδική συμπεριφορά που δεν απέχει και πολύ από ένα supercar.

Ανάγκα, λοιπόν, και θεοί της αυτοκίνησης πείθονται; Ανάγκα εν προκειμένω, όχι. Ανάγκα διεύρυνσης, σίγουρα. Το «Βερολίνο» έπεσε και για τη Ferrari, ο (πολύ πλούσιος) κόσμος που αγοράζει τις Bentaya, τις Cullinan και τις (μπλιαχ) Urus είναι πολύς, το ακραία εύπορο κοινό έχει μπασταρδευτεί σε σχέση με τους πιστούς, γνήσιους σπόρτσμεν, ο καπιταλισμός δεν πεθαίνει. Και, όσο και αν ακούγεται παράδοξο, αυτό εδώ το SUV, μετά συγχωρήσεως, θα είναι για κάποιους κάτι σαν το νέο, οικογενειακό τους «Golf».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News