Συζήτηση για διευθέτηση του ελληνικού χρέους στην συνεδρίαση του Eurogroup της προσεχούς Τρίτης δεν πρόκειται να υπάρξει, όπως όλα δείχνουν.

Ως προς τούτο, η δήλωση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όπως την περιέγραψε η Sueddeutsche Zeitung ήταν σαφής και πρέπει να ληφθεί της μετρητοίς. Με αφορμή την διαρρεύσασα πρόταση του ΔΝΤ για πάγωμα τόκων και αποπληρωμή του ελληνικού χρέους έως το 2080, ο Σόιμπλε φέρεται να έχει δηλώσει: «Με εμένα υπουργό αυτά δεν γίνονται».

Οποιος αγνοεί τις δηλώσεις του Σόιμπλε έχει αποδειχθεί ότι κάνει λάθος.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, το ζήτημα είναι κατά πόσον προκύπτει περιπλοκή εν όψει Eurogroup της ερχόμενης εβδομάδας και σε ποιο βαθμό αυτή μπορεί να είναι ανυπέρβλητη.

Καλά πληροφορημένες πηγές επιμένουν ότι οι εξελίξεις δύσκολα μπορεί να κατευθυνθούν σε μία αδιέξοδη περιπλοκή.

Οι δηλώσεις Σόιμπλε ερμηνεύονται από τις ίδιες πηγές κατά δύο τρόπους:

Αφενός ο γερμανός υπουργός Οικονομικών ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να φέρει προς συζήτηση ούτε καθ’ υπόνοιαν στον γερμανικό κοινοβούλιο μία ρύθμιση ευνοϊκή για την Ελλάδα, καθώς αυτή θα είναι από εκλογικής και εν γένει πολιτικής απόψεως καταστρεπτική. Η Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) καραδοκεί και οι εκλογές του φθινοπώρου του 2017 δεν είναι παιχνίδι.

Αφετέρου, ο Σόιμπλε γνωρίζοντας τις συζητήσεις που διεξάγονται, έχει μία εναλλακτική λύση στο μυαλό του – η οποία είναι και η μοναδική που συζητεί, έστω κι αν δεν πρόκειται ποτέ να το δηλώσει δημοσίως. Αυτή είναι η καταβολή από τον ESM κάποιων ποσών προς συγκεκριμένες κυβερνήσεις (μεταξύ των οποίων και αυτές του Βερολίνου και του Ελσίνκι) των αναλογούντων ποσών που δόθηκαν στην Ελλάδα στην πρώτη φάση του Μνημονίου την άνοιξη του 2010 (τα δάνεια αυτά έχουν λήξη το 2022).

Μία τέτοια εκδοχή, η οποία είναι υπό συζήτηση, αλλά χωρίς να μπορεί κάποιος να προδικάσει την τελική έκβαση, θα έδινε στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έναν «αέρα», ώστε να πουλήσουν στο εσωτερικό πολιτικό ακροατήριό του την διασφάλιση των συμφερόντων των φορολογουμένων τους και την ίδια στιγμή θα προσέφερε στον Αλέξη Τσίπρα μία «ιστορία» προς εσωτερική διαχείριση και εκμετάλλευση.

Τίποτε από αυτά δεν προμηνύεται ως πιθανό για το Eurogroup της προσεχούς εβδομάδας.

Είναι σαφές ότι Ευρώπη και ελληνική κυβέρνηση κινούνται με ρυθμούς πρωτοφανείς προς μία διευθέτηση της εκκρεμότητας, με υπομονή και χαλαρότητα να επιδεικνύεται έναντι της Αθήνας από τους Θεσμούς και τις διάφορες κυβερνήσεις.

Είναι όμως εξίσου σαφές από την κυβερνητική ρητορική και προπαγάνδα, ότι έστω κάτι, λίγο για το χρέος θα πρέπει να υπάρξει ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες, καθώς το κλίμα επιβαρύνεται και οι φορολογικές επιβαρύνσεις ροκανίζουν την ανοχή προς την κυβέρνηση.

Υπό τις συνθήκες αυτές, μία επίτευξη συμφωνίας, τελικής και καθοριστικής την ερχόμενη εβδομάδα μοιάζει να συγκεντρώνει λιγοστές πιθανότητες.

Όλα δείχνουν, όπως αφήνουν να εννοηθεί κάποιες επισημάνσεις τεχνοκρατών και διπλωματών, ότι θα χρειαστούν περαιτέρω συζητήσεις με έναν βασικό στόχο: την συμφωνία επί κάποιων διατυπώσεων, οι οποίες θα είναι πολιτικά διαχειρίσιμες στην Αθήνα και τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον κ. Τσίπρα. Δεν είναι άλλα από την εφαρμογή των συμφωνηθέντων, υπό την δαμόκλειο σπάθη της αυτόματης δημοσιονομικής προσαρμογής (κόφτης), ο οποίος θα διαμορφώσει τις πολιτικές εξελίξεις τους επόμενους μήνες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News