Ενόψει της διεθνούς διάσκεψης για το κλίμα που συγκαλείται την Τρίτη 23/9/214, από τον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, χιλιάδες κόσμου διαδήλωσαν σε περισσότερες από 2000 πόλεις ανά τον κόσμο σε 159 χώρες, ζητώντας να ληφθούν μέτρα από τις κυβερνήσεις για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Χαρακτηριστικότερη και ογκωδέστερη η πορεία στη Νέα Υόρκη, με τη συμμετοχή 310.000 διαδηλωτών, συμπεριλαμβανομένου και του γ.γ. του OHE Μπαν Κι Μουν. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που οργανώνονται τόσες και τόσο πολυπληθείς πορείες σε τόσες χώρες με αίτημα τη λήψη μέτρων κατά της κλιματικής αλλαγής, δείγμα ότι οι κοινωνίες έχουν πια αντιληφθεί τους τεράστιους κινδύνους που απειλούν την ανθρωπότητα, τόσο σε οικονομικό, κοινωνικό, όσο και περιβαλλοντικό επίπεδο.

Εμείς, βέβαια, εδώ στην Ελλάδα δεν κινδυνεύουμε από την κλιματική αλλαγή, παρά μόνο από τη βλακεία και την ομφαλοσκόπηση που μας δέρνει κι έτσι ήμασταν ουσιαστικά αμέτοχοι στη παγκόσμια αυτή κινητοποίηση. Όπως εύστοχα έλεγε ένα Text εδώ στο protagon το πρωί της Δευτέρας “Σιγά μην κινητοποιηθούμε εδώ για την κλιματική αλλαγή. Δεν είναι συγκεκριμένος ο εχθρός”.

Κατά σύμπτωση (;) αυτές τις μέρες, δόθηκαν στη δημοσιότητα από τη NOAA (την αμερικανική Εθνική Επιτροπή Ωκεανών και Ατμόσφαιρας), τα αποτελέσματα για τις θερμοκρασίες σε παγκόσμιο επίπεδο, που επικράτησαν τον φετινό Αύγουστο (εδώ και εδώ). Το ότι ο φετινός Αύγουστος, εδώ στην Ελλάδα, δεν ήταν ιδιαίτερα θερμός, δεν αντικρούει τα παραπάνω, μια και το φαινόμενο της αύξησης (ή μείωσης) της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της γης δεν είναι μονοσήμαντο (unimodal). Μπορεί, μάλιστα, σε κάποιες περιοχές να παρατηρείται ακόμα και μείωση της θερμοκρασίας, παρόλο που σε παγκόσμιο επίπεδο η θερμοκρασία μπορεί να είναι κατά μέσο όρο αυξημένη (multimodal). To ιδιαίτερα ανησυχητικό, είναι ότι η αυξημένη θερμοκρασία παρατηρήθηκε κυρίως στους ωκεανούς, και όχι στην ατμόσφαιρα. Με την τεράστια θερμοχωρητικότητα που διαθέτουν οι ωκεανοί, αυτό σημαίνει ότι για πολλά χρόνια θα λειτουργούν σαν δευτερεύουσα πηγή θερμότητας προς την ατμόσφαιρα ανεξάρτητα του τι θα κάνει ο ήλιος και τα αέρια του θερμοκηπίου. Έχουμε αναφερθεί με λεπτομέρεια στο θέμα της κλιματικής αλλαγής και στους μηχανισμούς που την διέπουν, εδώ στο protagon, σε μiα σειρά τριών άρθρων πριν από δύο χρόνια, με τον γενικό τίτλο “Το κλίμα σε συνέχειες” (εδώ, εδώ και εδώ).

Το παλιό ερώτημα της επιστημονικής κοινότητας για το κατά πόσο η κλιματική αλλαγή (ή για να το θέσω ορθότερα, η υπερθέρμανση του πλανήτη) είναι μια πραγματικότητα ή όχι, δεν υφίσταται πια. Εκείνο το ερώτημα που υφίσταται, για μερικούς, είναι κατά πόσο το φαινόμενο αυτό είναι ανθρωπογενές ή όχι, αν δηλαδή αιτία είναι η βιομηχανική ανάπτυξη και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα) που τη συνοδεύουν, ή μία φυσική κλιματική διακύμανση όπως αυτές που έχουν συμβεί και στο παρελθόν. Ερώτημα με επιστημονικό ενδιαφέρον σίγουρα, ουσιαστικά όμως κενό περιεχομένου, σε ό,τι αφορά τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Kαι τούτο διότι, ανεξάρτητα του εάν οι ανθρωπογενείς εκπομπές προκάλεσαν το φαινόμενο, είναι προφανές ότι οι συνεχιζόμενες αλόγιστες εκπομπές μόνο επιδείνωση μπορούν να προκαλέσουν. Είναι λοιπόν φανερό πως είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει προσπάθεια να μειωθούν σε παγκόσμιο επίπεδο οι εκπομπές αυτές. Είναι χαρακτηριστικό πως οι ΗΠΑ, κυρίως επί προεδρίας G.W. Bush, παίζοντας το χαρτί της μη-ανθρωπογενούς προέλευσης της υπερθέρμανσης του πλανήτη, αρνήθηκαν να λάβουν ουσιαστικά μέτρα, με αποκορύφωμα την άρνηση της υπογραφής της Σύμβασης για το Κλίμα του ΟΗΕ, γνωστής ως Σύμβασης του Κιότο. Κύριο (μη ομολογημένο) δικαιολογητικό η προστασία της αυτοκινητοβιομηχανίας της. Άλλες χώρες με σημαντικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, είναι η Κίνα, η Ινδία, και η Βραζιλία, οι οποίες μέχρι σήμερα, ας μου επιτραπεί η έκφραση “σφύριζαν αδιάφορα”. Πρωτοπόρος στη μείωση των εκπομπών, η Ε.Ε., η οποία ενώ κατέχει τη δεύτερη ή τρίτη θέση στην παγκόσμια βιομηχανία, είναι σήμερα, μετά από σειρά αυστηρών μέτρων που έχει λάβει, υπεύθυνη για μόλις το 10% των παγκόσμιων εκπομπών.

Οι πρόσφατες διαδηλώσεις για το κλίμα, και κυρίως εκείνη της Νέας Υόρκης, με τους 300.000 διαδηλωτές, πιστεύω πως σηματοδοτούν μια νέα πραγματικότητα την οποία δύσκολα θα μπορέσουν οι κυβερνήσεις να αγνοήσουν από δω και μπρος. Όπως πολύ εύστοχα έλεγε ένα πανό στις διαδηλώσεις της Κυριακής, κάνοντας ένα πετυχημένο λογοπαίγνιο, THERE IS NO PLANET B.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News