Γράφαμε εδώ χθες στη Βαβέλ για την πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη να πάει στο εντευκτήριο της Βουλής, ώστε να πιει ένα εσπρεσάκι και κυρίως να «ζυμωθεί» με τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που παράπονο το έχουν ότι βρίσκουν την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου πάντα κλειστή –ήταν ένα όμορφο γαλάζιο «ας μπέτε» (από το «to know us better», βλέπε «Ο κατεργάρης», του Γιάννη Διαλιανίδη, Finos Film, 1971). Ομως το νεοδημοκρατικό bonding δεν σταμάτησε εκεί, έχει πάρει, προφανώς, άλλες ταχύτητες.

Χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη στην ακριτική Φλώρινα, όπου με αφορμή ένα «καζάνι» τσίπουρου τοπικού βουλευτή, μαζεύτηκαν υπουργοί, γαλάζιοι κοινοβουλευτικοί και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας

Η σχετική πρόσκληση ήρθε από τον βουλευτή Φλώρινας της ΝΔ Σταύρο Παπασωτηρίου και όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες που δημοσίευσε το parapolitika.gr, πολλοί ανταποκρίθηκαν.

Το παρών στο εφετινό «καζάνι» –δηλαδή στην υποδοχή του νέου τσίπουρου με ένα όμορφο γλέντι– του κ. Παπασωτηρίου έδωσαν ο υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας (ο οποίος νωρίτερα επισκέφθηκε την έδρα του 1ου Συντάγματος Πεζικού), η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως, οι υφυπουργοί Ανάπτυξης, Λάζαρος Τσαβδαρίδης, και Αγροτικής Ανάπτυξης Χρήστος Κέλλας, ο γραμματέας της ΝΔ και βουλευτής Τρικάλων Κώστας Σκρέκας, ενώ αξιοσημείωτη είναι και η παρουσία του Γρηγόρη Δημητριάδη, πρώην γραμματέα του Πρωθυπουργού, που ανταποκρίθηκε στη σχετική πρόσκληση οικογενειακώς.

Παρόντες ήταν επίσης οι βουλευτές Μαρία Συρεγγέλα, Χρήστος Μπουκώρος, Γιάννης Οικονόμου, Στρατος Σιμόπουλος, Μακάριος Λαζαρίδης, Φώντας Μπαραλιάκος, Βασίλης Γιόγιακας, Μαρία Κεφάλα, Μαρία Αντωνίου, Στάθης Κωνσταντινίδης, Γιάννης Γιώργος, Θόδωρος Καράογλου, Χρήστος Καπετάνος, Μιχάλης Παπαδόπουλος, Λευτέρης Κτιστάκης, Θανάσης Ζεμπίλης, Φάνης Παπάς, Σπύρος Κουλκουδίνας, η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Αλεξάνδρα Σδούκου και ο πρώην αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Γιάννης Φυτόπουλος.

Είναι πλέον πρακτικά δύσκολο να παρακολουθήσεις την επικοινωνιακή καταιγίδα προώθησης του βιβλίου του Αλέξη Τσίπρα, πρώην προέδρου και πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Οταν δεν υπάρχουν αποσπάσματα της «Ιθάκης» που δημοσιοποιούνται από τον εκδοτικό οίκο Gutenberg, υπάρχουν άλλα που διαρρέουν και τρέχουμε στα δικαστήρια, όταν δεν υπάρχει ο ηθοποιός Αιμίλιος Χειλάκης να δανείζει την ερωτική φωνή του στον συγγραφέα, αναλαμβάνει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας να διαβάζει αποσπάσματα του βιβλίου του κ.ο.κ –ευτυχώς η ημέρα κυκλοφορίας του εν λόγω πονήματος πλησιάζει και θα ηρεμήσουμε κάπως από όλο αυτό το γαργαντουικό υπερθέαμα μάρκετινγκ.

Το τελευταίο νέο είναι ότι ο κ. Τσίπρας πήρε το μικρόφωνο και άρχισε να διαβάζει αποσπάσματα από την «Ιθάκη» –επιμελώς στοχευμένα αφορούν το δημοψήφισμα του 2015, όταν κόντεψε να οδηγήσει τη χώρα στα βράχια και έκτοτε κλαίει, κάθε 5 Ιουλίου, η σύντροφός του, Μπέτι Μπαζιάνα.

Είναι, λοιπόν, ένα απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ωρα αποφάσεων», στο οποίο μεταξύ άλλων ο κ. Τσίπρας διαβάζει:

«Το δημοψήφισμα ήταν δική μου απόφαση. Προσωπική, βαθιά επεξεργασμένη και ψυχικά δύσκολη. Το βασάνισα όχι μόνο στο μυαλό αλλά και στην καρδιά. Ηταν μια απόφαση με λογική και ευαισθησία. Δημοκρατική ευαισθησία».

»Πρώτα το έμαθαν οι κοντινοί μου συνεργάτες. Τους είπα ξεκάθαρα ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό. Δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε αυτά που μας ζητούσαν. Οχι γιατί δεν θέλαμε αλλά γιατί αυτό που ζητούσαν ήταν η ταπείνωση του λαού και η πολιτική μας εξαφάνιση. Η απόφαση δεν μου ήταν εύκολη […] Συνυπολόγισα τις επιθέσεις, τις πιέσεις και την προσπάθεια αποδόμησης όχι μόνο σε μένα αλλά κυρίως στη χώρα».

Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας κάνει και στο βιβλίο αυτό που ξέρει να κάνει καλά τόσο καιρό: να δανείζεται φράσεις από άλλους. Στον πρόλογο, άλλωστε, έχει κοπιάρει Αλτουσέρ και Μαρξ, τώρα εμπνέεται –για να το θέσουμε διακριτικά– από την σπουδαία βρετανίδα συγγραφέα του 19ου αιώνα Τζέιν Οστεν, η οποία, μεταξύ άλλων, έχει γράψει το εμβληματικό «Λογική και ευαισθησία».

Η δε επιρροή της Οστεν και της ευαίσθητης και αθεράπευτα ρομαντικής γραφής της διατρέχει μέρος της αφήγησης του κ. Τσίπρα, ο οποίος αφού αναφέρει πώς ανακοίνωσε σε μια κλειστή σύσκεψη στις Βρυξέλλες την απόφασή του για το δημοψήφισμα, περιγράφει τις σκηνές στο κυβερνητικό συμβούλιο που ακολούθησε στην Αθήνα, βάζοντας στο κάδρο τη σύντροφό του Μπέτι και το παιδί τους, τον Ερνεστο-Ορφέα:

«Ημουν απορροφημένος πλήρως, λες και τίποτε άλλο δεν υπήρχε γύρω μου. Εκείνη τη μέρα είχε γενέθλια ο Ορφέας, ο μικρότερος γιος μου, αλλά το είχα ξεχάσει εντελώς. Δεν σκέφτηκα ούτε ένα τηλεφώνημα, ούτε ένα “Χρόνια πολλά”. Από το αεροπλάνο πήγα κατευθείαν στο Μαξίμου.

»Η Μπέτι, βλέποντας πως δεν απαντούσα στα τηλέφωνα, πέρασε από εκεί για να μου θυμίσει κάτι που δεν έπρεπε να ξεχαστεί. Λίγο πριν ξεκινήσει η κρίσιμη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου, κι ενώ ήμουν στην αίθουσα συνεδριάσεων, άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε η Ελένη, η γραμματέας μου: “Η Μπέτυ είναι απ’ έξω και θέλει να σου πει κάτι για μισό λεπτό”. Ημουν κατηγορηματικός: “Οχι τώρα, αργότερα. Κανείς δεν μπαίνει”. Ημουν συγκεντρωμένος, ή μάλλον εγκλωβισμένος, στον φόβο να μη διαρρεύσει τίποτα πριν από την ανακοίνωση. Από τη χαραμάδα της μισάνοιχτης πόρτας την είδα να μου κάνει νόημα. “Μόνο μισό λεπτό”. Κι εγώ, επίμονα, της έγνεφα “Οχι, φύγε”. Τότε, έβγαλε από την τσάντα της ένα μικρό σακουλάκι. Μέσα είχε τρία κεράκια γενεθλίων. Τα έβγαλε και τα σήκωσε ψηλά. Δαγκώθηκα, ένιωσα άσχημα. Είχα ξεχάσει μέσα σε όλο αυτό ακόμα και τα γενέθλια του παιδιού μου».

Εδω ακόμα και η Τζέιν Οστεν θα δάκρυζε, μπροστά στο δράμα του πατέρα. Στον οποίο ευχόμαστε σύντομα να γράψει και το «Περηφάνια και προκατάληψη».

[απολαύστε υπεύθυνα]