Υπήρχαν πολύ πιο βατοί υποψήφιοι αντίπαλοι στο μπολ της UEFA: η Βασιλεία, η ΛΑΣΚ Λιντς, η Μάλμε, η Μπασάκσεχιρ… Αλλά και κάποια «θηρία», όπως ο Αγιαξ, η Ιντερ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Σεβίλλη. Τα τρία πρώτα, μάλιστα, πληγωμένα. Ακόμη πιο επικίνδυνα. Ο Ολυμπιακός ήταν τυχερός, μέσα στην ατυχία του. Η Αρσεναλ, που του έλαχε, είναι η φιναλίστ του περσινού Europa League και μεγάλη φίρμα του αγγλικού ποδοσφαίρου, όμως αυτή την εποχή βρίσκεται στη χειρότερη φάση της σύγχρονης ιστορίας της.

Εάν οι «ερυθρόλευκοι» έπρεπε να αναμετρηθούν μαζί της αύριο, καλύτερη κλήρωση δεν μπορούσαν να έχουν. Οι Λονδρέζοι μετρούν μόλις μία νίκη στα 12 τελευταία τους παιχνίδια, απέχουν 27 βαθμούς από την πρωτοπόρο Λίβερπουλ, 17 από τη Λέστερ, επτά από την τέταρτη ομάδα της Premier League που βγαίνει στο Champions League και τέσσερις από την 5η θέση, που οδηγεί στο Europa League της επόμενης σεζόν. Δεν έχουν μόνιμο προπονητή, ούτε ηθικό, δύο παίκτες τους (Εζίλ και Κολάσινατς) είναι «στα μαχαίρια» με τους οπαδούς, ενώ κάποιοι άλλοι ψάχνονται για να φύγουν. Είναι μια ομάδα σε βαθιά κρίση και, ταυτοχρόνως, ένα μεγάλο όνομα, που απαλλάσσει τον Ολυμπιακό από το άγχος της υποχρεωτικής επιτυχίας.

Οι αγώνες, όμως, θα γίνουν σε δύο μήνες. Ο πρώτος στις 20 Φεβρουαρίου στο «Γ. Καραϊσκάκης», και ο επαναληπτικός στις 27 του ίδιου μήνα στο «Εμιρεϊτς». Εκείνη η Αρσεναλ θα είναι πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Θα έχει άλλον προπονητή (ο υπηρεσιακός, Φρέντι Λιούνγκμπεργκ δεν πείθει ότι μπορεί να τη γιατρέψει) και, πιθανότατα, νέα πρόσωπα στη σύνθεσή της. Κάποιοι θα αποχωρήσουν (ο Εζίλ βρίσκεται πολύ κοντά στην έξοδο) και κάποιοι άλλοι θα έρθουν. Είτε με μεταγραφή, τον Ιανουάριο, είτε από τον πάγκο.

Ενας κόουτς που θα εμπνεύσει τους παίκτες (λέγεται ότι θα είναι ο Μικέλ Αρτέτα, σήμερα βοηθός του Γκουαρντιόλα στη Μάντσεστερ Σίτι) και δυο τρία καλά αποτελέσματα, που θα δώσουν αυτοπεποίθηση στους ποδοσφαιριστές και θα ηρεμήσουν τους οπαδούς, αρκούν για να… γυρίσει ο διακόπτης. Αλλωστε, η Αρσεναλ δεν στερείται ποιότητας, ιδίως στην επιθετική της γραμμή. Ο Πιέρ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ, ο Αλεξάντερ Λακαζέτ, ο Νικολά Πεπέ και ο Γκαμπριέλ Μαρτινέλι, στα καλά τους, μπορούν να διαλύσουν οποιαδήποτε άμυνα.

Βελτιωμένη ή όχι, η Αρσεναλ θα δώσει στα δύο ματς με τον Ολυμπιακό απόλυτη προτεραιότητα. Εκτός θεαματικού απροόπτου, η κατάκτηση του Europa League θα είναι η μόνη της διέξοδος προς το Champions League της επόμενης σεζόν. Θα παρατάξει απέναντι στους «ερυθρόλευκους» ό,τι καλύτερο διαθέτει. Ενώ εκείνοι, θα έχουν το μυαλό τους στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, το οποίο θα κρίνει πολλά στην κούρσα για τον τίτλο στην Ελλάδα. Είναι προγραμματισμένο για τις 24 Φεβρουαρίου: ακριβώς μετά τον πρώτο αγώνα Ολυμπιακού – Αρσεναλ και πριν από τη ρεβάνς του Λονδίνου.

Οι συναντήσεις των δύο συλλόγων είναι ασυνήθιστα συχνές. Από το 2009-2010 έως το 2014-2015 έχουν αναμετρηθεί (στους ομίλους του Champions League) τέσσερις φορές, σε δύο αγώνες τη φορά. Ισως ο πιο σημαντικός λόγος αισιοδοξίας για τον Ολυμπιακό, είναι ότι σε αυτά τα οκτώ παιχνίδια τους η Αρσεναλ (που δεν είχε τα σημερινά χάλια) μέτρησε τέσσερις ήττες: τρεις στο Φάληρο και μια στο Λονδίνο.

Το 2009, με προπονητή τον Ζίκο, ο Ολυμπιακός νίκησε (1-0) με γκολ του Λεονάρντο. Εκείνη τη σεζόν, μάλιστα, προκρίθηκε ως δεύτερος από τον όμιλό του και αντιμετώπισε στη φάση των «16» την Μπορντό, από την οποία αποκλείστηκε με δύο ήττες. Το 2011, πάλι στο «Γ. Καραϊσκάκης», την κέρδισε 3-1. Με προπονητή τον Βαλβέρδε και σκόρερ τους Τζιμπούρ, Φουστέρ και Μοντεστό. Την επόμενη σεζόν, επί Ζαρντίμ, η Αρσεναλ προηγήθηκε στο Φάληρο, όμως έχασε 2-1. Για να φτάσουμε στο 2015, τη χρονιά του ιστορικού «διπλού» στο Λονδίνο (2-3). Φορτούνης (με απευθείας εκτέλεση κόρνερ), Πάρντο και Φινμπόγκασον είχαν πετύχει τα γκολ του θριάμβου, που άνοιξε στον τότε προπονητή του Ολυμπιακού, Μάρκο Σίλβα, την πόρτα της Premier League.

Στο επόμενο -και τελευταίο μέχρι σήμερα- παιχνίδι των δύο ομάδων, στο «Γ. Καραϊσκάκης», η Αρσεναλ χρειαζόταν νίκη με δύο γκολ διαφορά. Πέτυχε τρία, με χατ-τρικ του Ολιβιέ Ζιρού. Το ημερολόγιο έγραφε 9 Δεκεμβρίου 2015. Τώρα που θα συναντηθούν πάλι, θα πρέπει να… ξανασυστηθούν. Από εκείνη την αποστολή των Αγγλων, μόνον τρεις παίκτες θα έρθουν στο Φάληρο. Και από τους 18 του Ολυμπιακού, που τους είχαν υποδεχτεί τότε, θα βρουν τον Κώστα Φορτούνη και τον Ομάρ Ελαμπντελαουί.

Τις πιθανότητες πρόκρισης είναι πολύ νωρίς για να τις ζυγίσουμε. Ο Φεβρουάριος αργεί ακόμη – δύο μήνες είναι… αιώνας στο ποδόσφαιρο. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται, όχι μόνον η Αρσεναλ αλλά και ο Ολυμπιακός. Λογικά, οι «Κανονιέρηδες» θα αργήσουν να βρουν το δρόμο τους μετά τον Βενγκέρ, όπως η Γιουνάιτεντ της μετα-Φέργκιουσον εποχής. Θα είναι λάθος, όμως, να τους υποτιμήσουμε. Η ποιότητα αυτών των ομάδων είναι τέτοια, που ένας και μόνο παίκτης τους μπορεί να «καθαρίσει» το ματς. Οπως είχε κάνει ο Ζιρού πριν από τέσσερα χρόνια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News