To Vice για την προστασία που προσφέρει ένας κολοσσός της αδιακρισίας / Το Bloomberg για μια παρεξηγημένη φορολογική πολιτική / Το Politico Europe για τις αντοχές μιας ένωσης / Και η Washington Post ...
  • Vice News

    Facebook/ «Στείλτε μας τις ευαίσθητες φωτογραφίες σας»

    Το Facebook επινόησε μια κάπως περίεργη λύση για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο του revenge porn. «Περίεργη» λέει το Vice, εξηγώντας ότι η διαδικασία απαιτεί για τους χρήστες που φοβούνται ότι οι ευαίσθητες φωτογραφίες τους μπορεί να πέσουν σε αδιάκριτα μάτια και χέρια, να τις στείλουν στο Facebook. Η ομάδα του Facebook αναλύει τις εικόνες και δημιουργεί ένα μοναδικό ψηφιακό αποτύπωμα, γνωστό ως hash. Από εκείνη τη στιγμή, το σύστημα είναι σε θέση να αναγνωρίζει αυτές τις φωτογραφίες, να τις διαγράφει από την πλατφόρμα του μέσα σε επτά ημέρες αν διαπιστωθεί ότι διαδίδονται, και να μπλοκάρει το ανέβασμά τους στο Instagram και το Messenger.

    Η υπηρεσία αυτή τη στιγμή δοκιμάζεται στην Αυστραλία και η Αντιγκον Ντέιβις, υπεύθυνη του Facebook για την ασφάλεια, δήλωσε ότι ο στόχος είναι να ξεκινήσει ταυτόχρονα και στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στον Καναδά. Το Vice σημειώνει ότι το Facebook εξακολουθεί να υποφέρει από το σκάνδαλο της Cambridge Analytica, με την κατάχρηση προσωπικών δεδομένων 87 εκατομμυρίων χρηστών και ότι η ιδέα πώς οι άνθρωποι μπορούν να αποφασίσουν εθελοντικά να παρέχουν τις οικείες φωτογραφίες τους ακούγεται παράξενη, αλλά η Ντέιβις έχει εξασφαλίσει ότι το σύστημα είναι ασφαλές και δεν μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο.

    Η νέα υπηρεσία θα είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους το Facebook θα προσπαθήσει να εξυγιάνει την εικόνα του, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως υπέρμαχο της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων. Με άλλα λόγια, εκείνοι που έχουν σταματήσει να εμπιστεύονται τον σύντροφό τους, μπορούν να εμπιστευτούν τον Μάρκ Ζάκερμπεργκ.

    Φωτό : To FB σε ρόλο προστάτη. Πηγή: Shutterstock
  • Bloomberg

    Ενιαίος φόρος/ Κι όμως μπορεί να λειτουργήσει

    Η ενιαία φορολογική κλίμακα; Κι όμως μπορεί να είναι η λύση για την Ιταλία (και τότε μάλλον και για την Ελλάδα). «Θεωρητικά, η θέσπισή του μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή απώλεια εσόδων για την κυβέρνηση. Αν όμως η εμπειρία της Ρωσίας και της Ανατολικής Ευρώπης μας λέει κάτι, η Ιταλία θα μπορούσε να καταλήξει να συγκεντρώνει περισσότερους φόρους, παρά την ιστορική εθνική αναξιοπιστία στην καταβολή τους τους», γράφει στο Bloomberg ο Λεονίντ Μπερσίντσκι.

    Η τεράστια έκταση της φοροδιαφυγής και μόνο (μεταξύ 16,5 και 38,6 δισ. ευρώ ετησίως, δηλαδή το 19,8% του ΑΕΠ, έναντι του 10,4 του γερμανικού ή 9,4 του αγγλικού) υποδεικνύει ότι ο ενιαίος φόρος στην Ιταλία, μπορεί να έχει το αποτέλεσμα που είχε στη Ρωσία, όταν το ενιαίο 13% αντικατέστησε το κλιμακωτό φορολογικό σύστημα: «Το 2002, η χρονιά μετά την εισαγωγή του ενιαίου φόρου, η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 5% σε πραγματικούς όρους. Την ίδια ώρα τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν πάνω από 25%». Μια αύξηση, έστω και πιο μετριοπαθής, σημειώθηκε και στη Βουλγαρία μετά τον ενιαίο φόρο (10%) το 2008.

    Και πώς εξηγείται αυτό; «Το πλεονέκτημα του χαμηλού ενιαίου φόρου είναι ότι οι άνθρωποι τείνουν να πληρώσουν πρόθυμα, επειδή μπορούν να το καταβάλουν χωρίς τη βοήθεια συμβούλων και λογιστών. Μικρότεροι φόροι οδηγούν στη συνέχεια σε μεγαλύτερη κατανάλωση και, ως εκ τούτου, περισσότερα έσοδα από το ΦΠΑ». Αλλά ο Μπερσίντσκι επισημαίνει και κάτι άλλο. Οπως δείχνουν η Πολωνία και η Ουγγαρία (το δημόσιο έλλειμμα έχει μειωθεί στην εποχή του Κατζίνσκυ και του Ορμπάν), οι λαϊκιστικές κυβερνήσεις έχουν ισχυρό κίνητρο για τη συλλογή των φόρων: πρέπει να χρηματοδοτήσουν τις εκλογικές υποσχέσεις για το κοινωνικό κράτος που τους έφεραν στην εξουσία.

    Ως εκ τούτου, μια λαϊκίστικη κυβέρνηση δεν είναι κατ ‘ανάγκην καταστροφική για τα δημόσια οικονομικά. Όχι όμως και για  τη δημοκρατία ε;

    Φωτό : Ουκ εν τω πολλώ το ευ. Πηγή: Shutterstock
  • Politico Europe

    Εκπλήξεις/ Η ΕΕ ποτέ δεν πεθαίνει

    Ποιος θα το πίστευε ότι η υποστήριξη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σε υψηλότερο επίπεδο από το 1983; Για πρώτη φορά από το 2007, οι Ευρωπαίοι που πιστεύουν ότι μπορούν να ακουστούν στην ΕΕ είναι περισσότεροι από εκείνους που δεν το πιστεύουν. Αυτό, υπογραμμίζει το Politico Europe, προκύπτει από έρευνα σε περισσότερα από 27.000 άτομα.

    Η απρόσμενη φιλοευρωπαϊκή τάση φαίνεται να έχει επηρεαστεί και από το βρετανικό χάος μετά την απόφαση για το Brexit, δεδομένου ότι, πριν από το βρετανικό δημοψήφισμα, αυτοί που πίστευαν ότι μπορούσαν να υπολογίζουν στις Βρυξέλλες ήταν 37%, έναντι 48% σήμερα. Και πάλι, το 67% πιστεύει ότι η χώρα τους έχει επωφεληθεί από την ένταξη στην ΕΕ και το 60% ότι είναι καλό να μείνει εκεί (το 2011 ήταν 47%). Οι ιδιαιτερότητες, ωστόσο, δεν τελειώνουν εδώ. Διότι, παράλληλα, αυξάνεται η στήριξη των λαϊκιστικών κομμάτων, σχεδόν πάντα των ευρωσκεπτικιστών. Μόνο το 38% των Ευρωπαίων πιστεύει ότι αποτελούν απειλή για τη δημοκρατία και το 63% των ατόμων κάτω των 24 ετών πιστεύουν ότι «τα νέα κόμματα και κινήματα μπορούν να βρουν λύσεις με καλύτερο τρόπο».

    Και οι Ελληνες; Το 57% λέει ότι η Ελλάδα έχει ωφεληθεί από την ΕΕ (37%, όχι) και το 59% ότι νέα κόμματα και κινήματα μπορούν να φέρουν την πραγματική αλλαγή.

    Φωτό : Ε ναι, αυτή είναι η σωστή σημαία. Πηγή: Shutterstock
  • Washington Post

    Νοσταλγία/ Οι μπίτνικς στους ρυθμούς της Ταγγέρης

    Αν θέλει κάποιος να ανακαλύψει την πιο μπιτ αίσθηση της μυθολογικής τριακονταετίας ’50 -’70, θα πρέπει να κάνει ένα ταξίδι στο Μαρόκο. Κατά μήκος της νότιας ακτής, μπροστά από τα κύματα της Εσαούιρα, όπου ανάμεσα στις αμμουδιές σύχναζαν χίπις και καμήλες, είχαν περάσει τύποι όπως ο Φρανκ Ζάπα, ο Τζίμι Χέντριξ και πολλοί άλλοι. Ενας συγγραφέας και καλλιτέχνης, ο Μοχάμεντ Μράμπετ, ο οποίος είναι τώρα 83 ετών, είδε πολλούς να περνούν από το σπίτι του στη Ταγγέρη.

    Ο Σουντάρσαν Ραγκαβάν μετέφερε στις σελίδες της Wahington Post τη νοσταλγία του Μράμπετ: «Είναι ο τελευταίος ζωντανός κρίκος μια εποχής που οι ιδιοφυΐες της αμερικανικής λογοτεχνίας της γενιάς των μπίτνικ ήρθαν σε αυτή τη βορειοαφρικανική χώρα για να βρουν έμπνευση και χαλάρωση». Βοηθούσαν βέβαια και οι ποσότητες ναρκωτικών κάθε είδους. Ηταν μεταξύ άλλων ο Τζακ Κερουάκ, ο Γουίλιαμ Μπάροουζ, ο Αλεν Γκίνσμπεργκ, ο Τενεσί Ουίλιαμς, ο Τρούμαν Καπότε. Όλοι φίλοι και γνωστοί του Μράμπετ, ειδικά ο Πολ Μπόουλς. Και τώρα ζει σε ένα ασήμαντο σπίτι, αλλά γεμάτο από έργα τέχνης του και τις αναμνήσεις μιας εποχής που δεν υπάρχει πια».

    Οι πίνακές του εξακολουθούν να αναζητούνται από ευρωπαίους συλλέκτες, στην πατρίδα του δεν εκτιμώνται. Ο Μράμπετ, όμως, αισθάνθηκε προδομένος από τους φίλους της μπιτ γενιάς. Ο λόγος; «Κατέστρεψαν την Ταγγέρη. Η φήμη τους και τα γραπτά τους έχουν προσελκύσει κακούς ανθρώπους, τρελούς, ναρκομανείς». Όχι ότι πριν σύχναζαν υγιείς. Σήμερα όμως ούτε καν γράφουν κάτι.

    Φωτό : Kάπου εκεί θα ‘ναι κι οι υπόλοιποι μπίτνικς. Πηγή: sites.google.com



text
  • Μέχρι τις εκλογές ο Βελόπουλος θα έχει αφήσει μούσι και θα κυκλοφορεί με ράσο


    26 Απριλίου 2024, 20:51