Εδώ και τρία χρόνια ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι επικεφαλής ενός έθνους που πολεμά μια υπερδύναμη. Τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται στη θέση να έχει απέναντί του δύο υπερδυνάμεις, καθώς η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, όχι απλώς τον βάζει στο περιθώριο των διαπραγματεύσεων, αλλά τον κατηγορεί ανοιχτά για την έναρξη του πολέμου και ζητά να φύγει από την εξουσία.

Τι επιλογές έχει ο ουκρανός πρόεδρος;

Το πρωί της Τρίτης 18 Φεβρουαρίου, ο Ζελένσκι κατέθεσε στεφάνι στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ, στην Αγκυρα. Ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος καθώς ο ουκρανός πρόεδρος φωτογραφιζόταν στα σκαλιά του μαυσωλείου μαζί με τη σύζυγό του, Ολένα, και μια σειρά τούρκων αξιωματούχων. Η διάθεση του, όμως, ίσως ήταν ακόμη πιο σκοτεινή από τον ουρανό, γράφει η Telegraph.

Για πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου, τον Φεβρουάριο του 2022, ο Ζελένσκι βρίσκεται εντελώς στο περιθώριο. Υπήρχαν ενδείξεις ότι η επιρροή του στη Δύση εξασθενούσε ακόμη και πριν από την εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ. Οταν ο ουκρανός πρόεδρος επισκέφθηκε το Καπιτώλιο, τον Σεπτέμβριο, δυσκολεύτηκε πολύ να συναντήσει τους ισχυρούς παράγοντες της Ουάσιγκτον, σε πλήρη αντίθεση με το θορυβώδες πλήθος που προσέλκυσε στο ίδιο κτίριο δύο χρόνια νωρίτερα.

Η πλήρης έκταση της περιθωριοποίησής του, όμως, φάνηκε αυτήν την εβδομάδα.

Την ώρα που ο Ζελένσκι ανέβαινε τα σκαλιά του τάφου του Ατατούρκ, το μέλλον του έθνους του παιζόταν στο Ριάντ, όπου ΗΠΑ και Ρωσία κάθισαν για πρώτη φορά στο ίδιο τραπέζι διαπραγμάτευσης, συζητώντας μια πιθανή διέξοδο από τον πόλεμο. Ο ίδιος δεν προσκλήθηκε. Οπως, δεν προσκλήθηκε και στην έκτακτη σύνοδο κορυφής ευρωπαίων ηγετών στο Παρίσι, τη Δευτέρα, που έγινε σε απάντηση στην ξαφνική πίεση του Τραμπ.

Ακόμη και η απόφαση του Ζελένσκι να πάει ξαφνικά στην Αγκυρα δείχνει πώς άλλαξαν οι ισορροπίες, συνεχίζει η Telegraph. Ενώ η Κωνσταντινούπολη φιλοξένησε συνομιλίες μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας στις αρχές του πολέμου, η Σαουδική Αραβία έχει γίνει τώρα ο ενδιάμεσος.

Ο ουκρανός ηγέτης είχε προγραμματίσει να ταξιδέψει στο Ριάντ, αλλά σε συνέντευξη Τύπου ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να ακυρώσει το ταξίδι. Αυτό συνέβη προφανώς επειδή δεν μπορούσε καν να είναι σίγουρος εάν θα δεχόταν να τον συναντήσει κάποιος εκπρόσωπος των ΗΠΑ ή της Ρωσίας.

«Δεν ξέρω ποιος θα είναι εκεί και ποιος θα πάει», είπε από την Αγκυρα, «και για να είμαι ειλικρινής δεν με νοιάζει».

Τα πρώτα νέα από τη σύνοδο κορυφής υποδηλώνουν ότι υπάρχει ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο οι Ρώσοι και οι Αμερικανοί κράτησαν τον Ζελένσκι έξω από τις συνομιλίες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι δύο αντιπροσωπείες συμφώνησαν –ή τουλάχιστον επιχείρησαν να συμφωνήσουν– στην πρόταση διεξαγωγής εκλογών στην Ουκρανία πριν υπογραφεί οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία.

Πόσο εύκολο είναι να ξεφορτωθούν τον Ζελένσκι;

Η απομάκρυνση του Ζελένσκι είναι μια ξεκάθαρη επιθυμία του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, καθώς ο ουκρανός πρόεδρος είναι ο άνθρωπος που προσπάθησε όσο κανένας να εμποδίσει τη φιλοδοξία της Μόσχας να υποτάξει την Ουκρανία. Το γεγονός ότι η FSB απέτυχε να τον δολοφονήσει θεωρείται ντροπή για τη Μόσχα, επισημαίνει η Telegraph. Το Κρεμλίνο θέλει τώρα να πιέσει για εκλογές, να παρέμβει σε αυτές με τους συνηθισμένους της τρόπους και να εγκαταστήσει μια κυβέρνηση-μαριονέτα που θα υπογράψει κάποια ταπεινωτική ειρηνευτική συμφωνία την οποία σίγουρα θα αρνιόταν ο Ζελένσκι.

Οι Αμερικανοί είναι πιθανό να συμβιβαστούν με τη στρατηγική του Κρεμλίνου. Ο Τραμπ δεν συμπάθησε ποτέ τον Ζελένσκι και πλέον δεν το κρύβει. Από το Ριάντ, τον χαρακτήρισε «κακό διαπραγματευτή» και «βαθύτατα ανίκανο», ενώ επέρριψε ευθύνες στο Κίεβο για την έναρξη του πολέμου: «Είστε εκεί τρία χρόνια. Επρεπε να το είχατε τελειώσει. Δεν έπρεπε να είστε εκεί. Δεν έπρεπε να είχατε ξεκινήσει τον πόλεμο. Επρεπε να είχατε κάνει μια συμφωνία», δήλωσε την Τρίτη.

Ο γιος του Τραμπ ανεβάζει μιμίδια με τον ουκρανό πρόεδρο αποκαλώντας τον «ακροδεξιό» και βδέλλα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ επαναλαμβάνει τη ρητορική ότι ο Ζελένσκι δεν τα πάει καλά στις δημοσκοπήσεις, με ορισμένες να δείχνουν ότι η εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων στο πρόσωπό του ήταν στο 50% στα τέλη του 2024, από πάνω από 70% έναν χρόνο νωρίτερα. Εάν ο Ζελένσκι αρνηθεί να υπογράψει την εκβιαστική συμφωνία για την εκχώρηση του ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας στις ΗΠΑ, ο Τραμπ θα μπορούσε να εκβιάσει εκ νέου, ζητώντας έναν νέο ηγέτη στην Ουκρανία ώστε να συνεχίσουν οι ΗΠΑ να βοηθούν τη χώρα.

Η απομάκρυνση του Ζελένσκι δεν θα είναι τόσο εύκολη, γράφει η Telegraph. Είναι αλήθεια ότι η δημοτικότητά του έχει μειωθεί. Ο πόλεμος δεν πάει καλά και την περασμένη εβδομάδα επέβαλε κυρώσεις σε πολιτικούς αντιπάλους του, συμπεριλαμβανομένου του πρώην προέδρου, Πέτρο Ποροσένκο, εν μέσω φημών ότι ενεργούσε εναντίον του. Ο Ποροσένκο βρέθηκε πρόσφατα στην Ουάσιγκτον για να συναντηθεί με εταίρους του Τραμπ.

Ο ίδιος ο Ζελένσκι απάντησε την Τετάρτη στον Τραμπ περιγράφοντάς τον ως παραπληροφορημένο.

«Δυστυχώς, ο πρόεδρος Τραμπ – τον ​​σέβομαι πολύ ως ηγέτη ενός έθνους που τρέφουμε μεγάλο σεβασμό, τον αμερικανικό λαό που πάντα μας υποστηρίζει – δυστυχώς ζει σε μία φούσκα παραπληροφόρησης», είπε.

Σε κάθε περίπτωση, εάν γίνουν εκλογές, στις οποίες ο άνθρωπος που εξακολουθεί να θεωρείται ευρέως ως ήρωας πολέμου θεωρηθεί ότι παραμερίζεται από ξένες δυνάμεις επειδή υποστηρίζει πολύ σταθερά τη θέση της Ουκρανίας, είναι αμφίβολο εάν ο λαός θα τον διώξει.

Επίσης, δεν είναι τόσο απλό για τη Ρωσία να επηρεάσει τις ουκρανικές εκλογές όπως ήταν πριν από την έναρξη του πολέμου. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μισεί τον Πούτιν και αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει καμία παραπληροφόρηση. Τα τμήματα του ουκρανικού πληθυσμού που είναι πιο υπέρ της Μόσχας ζουν στην περιοχή του Ντονμπάς, έχουν ήδη απορροφηθεί από τη Ρωσία και ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση να συμμετάσχουν στις ουκρανικές εκλογικές.

Ο ουκρανικός λαός είναι πολύ πιθανό, λοιπόν, να ψηφίσει ξανά τον Ζελένσκι, ιδιαίτερα όσο αυτός αρνείται να υπογράψει μια δυσμενή για τη χώρα ειρηνευτική συμφωνία. Ακόμα κι αν αντικατασταθεί από έναν πολιτικό του αντίπαλο, αυτός είναι πολύ πιο πιθανό να είναι κάποιος σαν τον Βαλέρι Ζαλούζνι, τον πρέσβη της Ουκρανίας στη Βρετανία και πρώην διοικητή του στρατού, του οποίου το πνεύμα αντίστασης είναι εξίσου βαθύ.

Ο Ζελένσκι, όμως, όπως στεκόταν στα σκαλιά του μαυσωλείου του Ατατούρκ, ίσως οραματιζόταν μια πιο ζοφερή προοπτική.

Τι θα συμβεί εάν δεν υπάρξει κάποια, θετική για την Ουκρανία, ειρηνευτική συμφωνία που να μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη σταθερή υποστήριξη της Αμερικής; Η απώθηση μιας υπερδύναμης αποδείχθηκε τιτάνιο έργο για τους Ουκρανούς. Να τα βάλουν με δύο ταυτόχρονα θα είναι αδύνατο. Ο άνθρωπος του οποίου το θάρρος καθόρισε τον ηρωικό αγώνα της Ουκρανίας, καταλήγει η Telegraph, ίσως αποφασίσει ότι δεν θέλει να γίνει το πρόσωπο της ήττας. Ηγήθηκε της πολεμικής προσπάθειας και τώρα μπορεί να αφήσει κάποιον άλλον να μαζέψει τα συντρίμμια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News