Σε ευρεία απόκρυψη των δεδομένων για την πανδημία του κορονοϊού στο Ιράν προχώρησαν οι Αρχές της χώρας, που κράτησαν στο σκοτάδι, για πολιτικούς και άλλους λόγους, δεκάδες χιλιάδες θανάτους και περιστατικά μολύνσεων.

Το Ιράν είναι μία από τις βαρύτερα χτυπημένες χώρες στην Ασία. Τις τελευταίες εβδομάδες δοκιμάζεται από νέα αύξηση σε κρούσματα και θανάτους και, αν ευσταθούν τα στοιχεία που ήλθαν στο φως από το BBC Persian, η εικόνα είναι πολύ χειρότερη από την επίσημη.

Το BBC Persian απέκτησε λεπτομερή δεδομένα των εισαγωγών σε νοσοκομεία με στοιχεία για το φύλο, την ηλικία και τα συμπτώματα ασθενών – ακόμη και τα ονόματά τους. Η έρευνα, που βασίστηκε σε διαρροή από ανώνυμο πληροφοριοδότη, έδειξε ότι στη χώρα είχαν πεθάνει από κορονοϊό ως τις 20 Ιουλίου περίπου 42.000 άνθρωποι. Αυτό σημαίνει ότι είναι τρεις φορές περισσότεροι από την επίσημη καταμέτρηση, που κάνει λόγο για 14.405 θανάτους.

Το πρώτο θύμα της πανδημίας καταγράφηκε στις 22 Ιανουαρίου, έδειξε η έρευνα, σχεδόν ένα μήνα πριν από την πρώτη επίσημη παραδοχή. Ως τον Φεβρουάριο, οι Αρχές περηφανεύονταν ότι δεν έχουν θύματα, αλλά μέχρι την πρώτη παραδοχή, οι νεκροί ήταν στην πραγματικότητα 52.

Η αύξηση των θανάτων ήταν τελικά πολύ μεγαλύτερη από αυτή που ανακοίνωναν οι Αρχές, καθώς στα μέσα Μαρτίου ήταν ήδη πενταπλάσια. Αν και ο ρυθμός έπεσε όταν αποφασίστηκε lockdown, από τα τέλη Μαΐου, με την άρση των μέτρων, άρχισαν να αυξάνονται ξανά.

Οι υψηλότεροι αριθμοί θανάτων καταγράφονται στην Τεχεράνη (πάνω από 8.000) και ακολουθεί το Κομ, με τον εξαιρετικά υψηλό αριθμό του ενός θανάτου ανά 1.000 άτομα (ή 1.419 στο σύνολο).

Αξιοσημείωτο είναι και ότι στη χώρα καταγράφονται 1.916 θάνατοι ξένων πολιτών – προφανώς μεταναστών από γειτονικές χώρες.

Μεγαλύτερος του πραγματικού είναι, σύμφωνα με τη δημοσιογραφική έρευνα, και ο αριθμός των μολύνσεων: πάνω από 450.000 σε σχέση με την επίσημη μέτρηση για περίπου 278.000 θανάτους.

Οπως σημειώνει το BBC, οι επίσημοι αριθμοί ήταν εξαρχής αμφισβητούμενοι. Υπήρχαν, για παράδειγμα, διαφορές ανάμεσα στους αριθμούς σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο.

Γιατροί με γνώση του ζητήματος ανέφεραν ότι οι υγειονομικές Αρχές ήταν υπό πίεση από τις υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών. Το ιρανικό υπουργείο Υγείας «ήταν σε άρνηση», ανέφερε στο βρετανικό δίκτυο γιατρός και εξήγησε ότι στην αρχή δεν είχαν τεστ και, όταν τα απέκτησαν, δεν τα χρησιμοποιούσαν αρκετά. Χρειάστηκε η επιμονή δύο αδελφών από το Κομ, αμφότερων γιατρών, που έχασαν τον αδελφό τους από κορονοϊό για να κινητοποιηθούν οι υπηρεσίες.

Οι λόγοι ήταν και πολιτικοί, καθώς το ξέσπασμα της επιδημίας συνέπεσε με την επέτειο της Ισλαμικής Επανάστασης του 1979, αλλά και τις βουλευτικές εκλογές.

Οι Αρχές δεν θα ήθελαν να ρισκάρουν κάτι που θα έβλαπτε το κλίμα υπέρ τους – όπως μια επιδημία ενός επικίνδυνου, θανατηφόρου ιού. Ενα κλίμα που ήταν ήδη βαρύ, λόγω των πολύνεκρων διαδηλώσεων μερικούς μήνες νωρίτερα και της κατάρριψης ενός ουκρανικού επιβατικού αεροσκάφους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News