Την εκτίμηση ότι ο ουκρανικός στρατός είναι σήμερα περισσότερο… στρατός από ποτέ και ότι πόρρω απέχει από την κατάσταση του 2014, όταν η Ρωσία έκανε περίπατο στην Κριμαία και οι ρωσόφιλοι Ουκρανοί απέσπασαν από το Κίεβο τον έλεγχο των περιφερειών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, εξέφρασε το (συνδρομητικό)  Economist.

Παρά τον αντιρωσισμό του, το βρετανικό περιοδικό περιέγραψε με αντικειμενικότητα το ζήτημα που απασχολεί την Ευρώπη και όλον τον κόσμο αυτές τις ημέρες: τι θα συμβεί στο Ανατολικό Μέτωπο του 21ου αιώνα τις πρώτες εβδομάδες του νέου έτους; Μήπως τότε που θα έχει παγώσει για τα καλά ο ουκρανικός κάμπος οι Ρώσοι μπουν στον πειρασμό να τον ζεστάνουν με τις ερπύστριες των τεθωρακισμένων τους και αρχίσει στο καταχείμωνο ο… τρίτος παγκόσμιος πόλεμος;

Η απάντηση στο ερώτημα δόθηκε εμμέσως από το βρετανικό Μέσο: «Καμία δυτική δύναμη δεν φαίνεται διατεθειμένη να διεξαγάγει πόλεμο εναντίον της Ρωσίας για χάρη της Ουκρανίας». Οπότε θα μπορούσε και να τελειώνει εδώ η όλη ανάλυση, και για αυτόν ακριβώς τον λόγο το Economist συνέχισε: «Ο Πούτιν μάλλον μπλοφάρει». Αν δεν μπλοφάρει όμως, τα πράγματα ενδέχεται να λάβουν επικίνδυνη για την Ουκρανία τροπή.

Ο αναγεννημένος από τις στάχτες του ουκρανικός στρατός, που πλέον αριθμεί 250.000 στρατιώτες και διαθέτει εφεδρείες 900.000 ατόμων, με 300.000 από αυτούς να είναι και εμπειροπόλεμοι κιόλας, αυτός ο νέος ουκρανικός στρατός που εξοπλίστηκε με αμερικανικά πυραυλικά συστήματα «Javelin» και με τουρκικά drones «Bayraktar ΤΒ-2» δεν θα καταφέρει και πολλά πράγματα.

Το έγραψε εντίμως το περιοδικό, και ας μην του αρέσει καθόλου: «Η Αμερική έχει δώσει εξοπλισμό αξίας 2,5 δισ. δολαρίων στην Ουκρανία, ωστόσο αν η ρωσική δύναμη εξαπολυόταν, θα κονιορτοποιούσε τα στρατεύματα της Ουκρανίας. Τίποτα στο οπλοστάσιο της Ουκρανίας δεν θα μπορούσε να σταματήσει τη ρωσική αεροπορία. Το μεγαλύτερο μέρος του Ναυτικού της Ουκρανίας εξαφανίστηκε μαζί με την Κριμαία το 2014 και έκτοτε δεν έχει συγκροτηθεί. Τα ρωσικά στρατεύματα είναι καλύτερα οπλισμένα και περισσότερα σε αριθμό». Καθαρά και ξάστερα τα πράγματα, λοιπόν.

Το πολιτικό πλαίσιο είναι δεδομένο στο Κίεβο, είναι όμως ξεκάθαρο και στις Βρυξέλλες, στην έδρα του ΝΑΤΟ δηλαδή: ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι επιθυμεί μεν την ένταξη της χώρας του στη Συμμαχία των Δυτικών, ωστόσο αυτή θα δέσμευε τις ΗΠΑ και άλλες 29 χώρες με υποχρέωση υπεράσπισης της Ουκρανίας σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης – μόνο που «το ΝΑΤΟ δεν θέλει να αναλάβει σαφή δέσμευση για υπεράσπιση χώρας στην οποία έχει ήδη επιτεθεί η Ρωσία». Είναι απίθανο να μην καταλαβαίνει το πολιτικό προσωπικό του Κιέβου όλα τα παραπάνω.

Το Economist έκανε και την παρατήρηση ότι η βελτίωση που παρουσίασε η εθνική άμυνα της Ουκρανίας, πέρα από την αμερικανική βοήθεια, βασίζεται και στην υπόθεση ότι η Ρωσία αμφισβητεί μεν τις κεντρικές πολιτικές επιλογές του Κιέβου, ωστόσο «δεν επιθυμεί το κόστος της διεξαγωγής ενός πολέμου για την Ουκρανία». Αλλά, είπαμε, ποτέ δεν ξέρεις με το Κρεμλίνο…

«Η στάση του μπορεί να αλλάξει, καθώς φοβάται ότι η στραμμένη προς τη Δύση Ουκρανία θα φιλοξενήσει την αμερικανική δύναμη πυρός σε πολύ μικρή απόσταση από τη Μόσχα». Και πάλι, όμως, η νέα τακτική της Ρωσίας «δεν σημαίνει ότι επιθυμεί να καταβροχθίσει οριστικά κάποια τμήματα της ουκρανικής επικράτειας».

Η Μόσχα, κλιμακώνοντας τις καταγγελίες της για την τακτική του Κιέβου, υποστήριξε από διπλωματικό βήμα ότι ουκρανικά στρατεύματα και βαρύ πυροβολικό κινήθηκαν προς το μέτωπο των μαχών με τους αυτονομιστές του Ντονέτσκ και ότι η Ουκρανία δεν συμμετέχει καν στην ειρηνευτική διαδικασία. «Εκεί πηγαίνει η βοήθεια του ΝΑΤΟ» είπε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.

Και από στρατιωτικό βήμα (επιτελείο ενόπλων δυνάμεων) η Ρωσία διεμήνυσε ότι «η από πλευράς Ουκρανίας προσπάθεια τυχόν δυναμικής επίλυσης των ζητημάτων στις αυτόνομες περιοχές θα κατασταλεί». Παράλληλα το ρωσικό επιτελείο διέψευσε τις φήμες περί επικείμενης εισβολής ρωσικών στρατευμάτων στο ουκρανικό έδαφος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News