Στο ΠΑΣΟΚ ανοίγει μια εσωτερική συζήτηση. Γίνεται φανερό από τις μάλλον αυτόνομες αλλά σχεδόν ταυτόχρονες παρεμβάσεις και δηλώσεις, όπως αυτή του Παύλου Γερουλάνου και εκείνη της Αννας Διαμαντοπούλου.

Ο μεν πρώτος, υποψήφιος πριν από έναν χρόνο για την ηγεσία του κόμματος, είπε κάτι μάλλον προφανές και λογικό. Οτι δεν υπάρχουν και άπειρα περιθώρια δημοσκοπικής στασιμότητας, η «βελόνα» πρέπει κάποια στιγμή να κουνηθεί. Με τον τρόπο του κάτι τέτοιο έλεγε και ο αείμνηστος Κώστας Σημίτης.

Η δε δεύτερη, επίσης υποψήφια στις εσωκομματικές εκλογές του 2024, είπε επίσης κάτι που έπρεπε να ακουστεί: ότι ένα κόμμα με τα χαρακτηριστικά του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να γίνεται παρακολούθημα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και της Μαρίας Καρυστιανού. Δεν το είπε και αυτό η πρώην Επίτροπος, αλλά είναι δεδομένο και μετρημένο: πέραν όλων των άλλων, αν το ΠΑΣΟΚ επιλέγει να παίξει σε αυτό το γήπεδο, δεν πρόκειται να κερδίσει κάτι.

Μπορεί αυτά στην τετριμμένη και σχεδόν ανιαρή δημοσιογραφική και πολιτική διάλεκτο να καταχωρούνται στο λήμμα «εσωστρέφεια», όμως δεν πρόκειται περί αυτού. Είναι παρεμβάσεις με ουσία και συγκεκριμένο περιεχόμενο και το να συζητούνται σε ένα κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ είναι μάλλον υγιές και επιβεβλημένο. Και ας έσπευσε να δώσει απαντήσεις ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Δεν ισχύει το ίδιο για τα όσα έκρινε σκόπιμο να ειπωθούν στη συγκεκριμένη συγκυρία ο αντίπαλος του Νίκου Ανδρουλάκη στον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών, Χάρης Δούκας. Ο δήμαρχος θεώρησε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να συγκληθεί συνέδριο του κόμματος, όπου θα πρέπει να συζητηθεί και να αποφασιστεί ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα συνεργαστεί με τη ΝΔ, σε περίπτωση που προκύψει ένα τέτοιο μετεκλογικό ενδεχόμενο.

Αυτό και αν ορίζεται ως «εσωστρέφεια».

Η δήλωση αυτή δεν έχει πολιτικό περιεχόμενο. Είναι, αντιθέτως, διατυπωμένη εκ του πονηρού, προτείνει μια αχρείαστη και άκαιρη δέσμευση και εκφράζει μια γραμμική και μηχανιστική πολιτική αντίληψη, ασύμβατη με τις ανάγκες της χώρας. Και όλα αυτά δίχως να είναι γνωστές αυτή τη στιγμή οι συνθήκες που θα επικρατούν όταν γίνουν οι εκλογές.

Με λίγα λόγια, η πολιτική παρέμβαση του δημάρχου της Αθήνας είναι ένα χοντρό φάλτσο που θυμίζει δογματικές αντιλήψεις της δεκαετίας του ’70 και του ’80. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ακούγεται περισσότερο σαν μια δήλωση στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα ήταν ανακριβές. Αλλωστε ο δήμαρχος χρωστάει εκλογικά γραμμάτια, αφού εξελέγη με δανεικές ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών του ’23. Και έκτοτε, κάθε παρουσία και παρέμβασή του μοιάζει με φτηνή και φτιασιδωμένη απομίμηση της λογικής της «πλατείας», την οποία τόσο ακριβά πλήρωσε το ΠΑΣΟΚ.

Αντί γι’ αυτά, θα όφειλε να είναι αφοσιωμένος στον Δήμο της Αθήνας, να παράξει και να παρουσιάσει έργο και όταν έρθει η ώρα του απολογισμού να μπορεί να το επιδείξει. Δεν κάνει αυτό όμως.

Δεν χρειάζεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τέτοιου είδους «καμαρίλα». Αν κάτι χρειάζεται, είναι μια ουσιαστική συζήτηση βασικών προγραμματικών θέσεων (η ΔΕΘ ήταν μια καλή αρχή) και η ανάδειξη προσώπων – που υπάρχουν, όπως υπενθυμίζουν με τις παρεμβάσεις τους η Διαμαντοπούλου, ο Γερουλάνος, ο Μανιάτης, η Αποστολάκη, ο Σαχινίδης και τόσοι άλλοι.

Από μια άλλη σκοπιά, η παρέμβαση του δημάρχου είναι εξ ορισμού διχαστική. Σπέρνει τη διχόνοια με το που εκστομίζεται, αφού μπορεί να φανταστεί εύκολα κανείς πώς θα εξελισσόταν μια συνεδριακή διαδικασία με θέμα «συνεργασία ή όχι με τη ΝΔ». Οχι αναγκαστικά επειδή κάποιοι μπορεί να επιθυμούν ή να ονειρεύονται κάτι τέτοιο ή κάποιοι άλλοι να το ξορκίζουν, αλλά κυρίως επειδή είναι άγνωστη η πολιτική συνθήκη και η συγκυρία στην οποία ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα μπορούσε να βρεθεί στο τραπέζι. Αν μη τι άλλο, τέτοιου είδους δογματισμοί είναι αναχρονιστικοί, μη ρεαλιστικοί και, πάντως, ασύμβατοι με τις ανάγκες της χώρας.

Υπό αυτό το πρίσμα, η παρέμβαση του δημάρχου δεν έρχεται να προσφέρει προοπτική και να ανοίξει κάποιο πολιτικό παράθυρο. Είναι απλώς πολιτικά υστερόβουλη και στείρα.

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να φέρει πολλές πληγές και να έχει πολλά προβλήματα. Αλλα λύνονται, άλλα ίσως και όχι. Πάντως αρχίζει να φαίνεται ότι ένα από αυτά έχει ονοματεπώνυμο: «Χάρης Δούκας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News