Το ζεϊμπέκικο του Πατούλη κατατάσσεται αυτομάτως στην τρίτη θέση δημοφιλίας μετά από εκείνο της Ευδοκίας και το άλλο του Κοεμτζή. Φιλότιμες προσπάθειες είχαν καταβάλει και άλλοι κατά το παρελθόν, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου ή και ο Ακης, πλην όμως οι δικές τους πιρουέτες δεν παρήγαγαν πολιτικό αποτέλεσμα. Αντιθέτως, ο Πατούλης σε κάθε στροφή σήκωνε και σκόνη.

Πρέπει να ήταν η πρώτη φορά που κάποιος έριξε ζεϊμπεκιές στο Ζάππειο. Εδώ που τα λέμε και η Κατερίνα Στανίση πρέπει να ήταν η πρώτη του βαρέως λαϊκού ρεπερτορίου που πήρε μικρόφωνο εκεί μέσα. Αν μη τι άλλο, το αίθριο του Ζαππείου είναι ιδανικό για πίστα. Επρόκειτο, άλλωστε, για συνάντηση απόδημων συμπατριωτών μας. Και τι είναι αυτό που ενώνει τον ελληνισμό ανά τον κόσμο; Ενας νταλκάς και ένα ζεϊμπέκικο.

Ο Πατούλης χόρεψε το «Δεν θα ξαναγαπήσω», του Μάνου Λοϊζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου που ερμήνευσε μοναδικά ο Στέλιος Καζαντζίδης -και η Στανίση καλά το είπε. Δεν μπορούσε όμως, ο Πατούλης, να φανταστεί ότι οι στίχοι ήταν και προφητικοί και ραμμένοι επάνω του. «Το μερτικό μου απ’ τη χαρά μου το ΄χουν πάρει άλλοι» -εν προκειμένω ο Χαρδαλιάς.

Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους. Ο Πατούλης έριξε τις στροφές του όταν καιγόταν η Νέα Αγχίαλος και οι εγκαταστάσεις με τα πυρομαχικά. Προκλήθηκε σφοδρή ενόχληση στο Μαξίμου (χτυπούσαν τα παραθυρόφυλλα του θυμωμένου κτιρίου) και έτσι αποφασίστηκε να μην υποστηριχθεί από τη ΝΔ για την Περιφέρεια Αττικής. Στη θέση του επελέγη ο Νίκος Χαρδαλιάς αν και, απ’ ότι φαίνεται, ο άνθρωπος δεν είχε καμία διάθεση να σηκώσει αυτόν τον σταυρό -λένε ότι περίμενε να πάει στην Ευρωβουλή. Προφανώς ο Μητσοτάκης θέλει ένα-δύο κεφάλια για παραδειγματισμό καθώς το εκλογικό ποσοστό και η απουσία αντιπολίτευσης οδηγεί σε χαλάρωση και έπαρση. Υπάρχει βέβαια ένα θέμα στην περίπτωση που ο Πατούλης αποφασίσει να κατέβει ως ανεξάρτητος, αλλά αυτά είναι δικά τους, ας τα βρουν μεταξύ τους. Παρεμπιπτόντως, ας μην τον έχουμε ξεγραμμένο τον Πατούλη. Η Αυτοδιοίκηση είναι περίεργο καράβι και αυτός ξέρει τι γίνεται μέχρι και στα αμπάρια.

Το ενδιαφέρον βρίσκεται στη ζεϊμπεκιά ως εργαλείο πολιτικού μάρκετινγκ. Ας πούμε ότι δεν είχαμε τις πυρκαγιές. Ο Πατούλης θα δημιουργούσε ένα ωραίο παραπολιτικό σχόλιο, κερδίζοντας και πολλές προβολές για το βίντεο με τον αντρίκιο χορό. Διότι όλα αυτά γίνονται μόνο για λόγους πολιτικού μάρκετινγκ. Εκτός και αν μου πείτε ότι υπάρχει φυσιολογικός άνθρωπος που, εν μέσω καύσωνα, θα πάει στο Ζάππειο για να φέρει τις βόλτες του μπροστά στη Στανίση. Αυτό το κάνει μόνο πολιτικός. Ο Πατούλης, λοιπόν, χρησιμοποίησε το σωστό εργαλείο στη λανθασμένη στιγμή. Τα έκανε όλα σωστά, αλλά δεν υπολόγισε το timing. Και έτσι είναι ο πρώτος άνθρωπος στην πολιτική μας ιστορία που βλέπει τη διαδρομή του να δυσχεραίνει από μία ζεϊμπεκιά. Ομως είναι βέβαιο ότι τη δεύτερη φορά που θα έρθει για να ζήσει, όσο η καρδιά και αν λαχταρά δεν θα ξαναχορέψει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News