Αν θέλαμε να το δραματοποιήσουμε, θα βάζαμε ένα δικαστή πάνω στην έδρα με χοντρό μαύρο μαρκαδόρο στο χέρι. Θα του δίναμε την ογκώδη δικογραφία για τη Siemens και αυτός θα έβαζε μεγάλα Χ πάνω σε κάθε σελίδα. Δεν υπάρχει πλέον τίποτα να πεις, τίποτα να διαβάσεις. Κανένας ένοχος. Σβήστηκαν τα πάντα με το πέρας του χρόνου. Τα αδικήματα έχουν παραγραφεί. Το σκάνδαλο της Siemens είναι πλέον κομμάτι της ιστορίας. Με όλους τους εμπλεκόμενους να παραμένουν ατιμώρητοι.

Ενδεχομένως να μην το πήρατε χαμπάρι γιατί, ως θέμα, δεν έλαβε δα και μεγάλες διαστάσεις. Το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων απάλλαξε το σύνολο των κατηγορουμένων για τα μαύρα ταμεία της Siemens από τα οποία χρηματοδοτήθηκαν κομμάτια του πολιτικού συστήματος και στελέχη του ΟΤΕ. Η απαλλαγή ήρθε ως αποτέλεσμα παραγραφής καθώς έχει παρέλθει χρόνος μεγαλύτερος της εικοσαετίας από τη διάπραξη των αδικημάτων. Και εκτός των άλλων, για στελέχη του ΟΤΕ δεν προσκομίστηκαν ποτέ ακλόνητες αποδείξεις για χρηματισμό τους. Αυτές τις μέρες πρέπει να γίνονται μερικά σπουδαία πάρτι σε πολυτελείς κατοικίες.

Ακόμα και αν δεν πληροφορηθήκατε τα της απόφασης, δεν μπορεί να μη θυμάστε τον σάλο προ 16 ετών, όταν ξεκίνησε η έρευνα. Ο επικεφαλής της Siemens, ο Δημήτρης Χριστοφοράκος, έφυγε ανενόχλητος για τη Γερμανία, ο Χρήστος Καραβέλας, μεγαλοστέλεχος της εταιρείας, χάθηκε κάπου στη Λατινική Αμερική και εν τέλει δικάστηκε μόνο ο Θόδωρος Τσουκάτος του ΠΑΣΟΚ για κάτι μάρκα που πήρε προς όφελος του κόμματος -εννοείται αθωώθηκε.

Η διερεύνηση της υπόθεσης εξελίχθηκε με τέτοιον τρόπο, ώστε ένας καχύποπτος πολίτης δύναται να υποθέσει ότι το συστημικό σύμπαν συνωμότησε για να την οδηγήσει στην παραγραφή. Πότε ήταν η Δικαιοσύνη που καθυστερούσε και πότε η Βουλή με επιτροπές και διαδικασίες. Στο μεταξύ, πριν από δέκα χρόνια, Siemens και Δημόσιο κατέληξαν σε συμφωνία αποζημίωσης, χωρίς, πάντως, να υπάρχει σαφής εικόνα για το πώς υλοποιείται η συμφωνία. Και σε ποινικό επίπεδο δεν άνοιξε μύτη. Ναι, φυσικά, δεν ευθύνεται κανείς. Οι πολιτικοί έστελναν τα στοιχεία στη Δικαιοσύνη που, με τη σειρά της, ζητούσε τη συνδρομή των γερμανικών δικαστικών αρχών. Και ύστερα ήταν οι κοινοβουλευτικές επιτροπές, οι αναβολές, τα έγγραφα που ήθελαν μετάφραση. Κάπως έτσι ροκανίζονται 16 χρόνια και δεν μπορείς να βρεις ποιος και πώς έπαιξε τη μεγαλύτερη καθυστέρηση.

Αυτό που συνέβη είναι πρωτοφανές για χώρα του δυτικού κόσμου. Οχι όμως για την Ελλάδα, όπου πλέον η ατιμωρησία τείνει να αναβαθμιστεί σε καθεστώς με την ανοχή όσων αποτελούν τους περίφημους αρμούς της εξουσίας. Υπό μία έννοια δε, το σκάνδαλο της ατιμωρησίας είναι μεγαλύτερο από εκείνο του χρηματισμού, πλην όμως δεν υπάρχει η πρόβλεψη στον Ποινικό Κώδικα. Τώρα μπορεί κάποιος να πει ότι οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για τη Siemens, αλλά τους νοιάζει πώς θα βγάλουν τον χειμώνα. Σωστό. Οταν όμως από τη μια παρακολουθούν την υπόθεση των υποκλοπών και από την άλλη την κατάληξη της Siemens, σε αρκετούς ακούγονται περίπου αστείοι οι φόβοι για την πορεία της δημοκρατίας στην Ευρώπη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News